ผมจะผลิตสินค้าไปจำหน่ายทั่วโลก

ฉบับที่ ๓

ถึงกานต์วลี ที่แสนไกล

มีความผิดมากมาย ที่คุณไม่รู้

มีความหวังมากมาย ที่คุณไม่เห็น

แต่สิ่งเหล่านั้น คงไม่ใช่ สิ่งจำเป็น

เพราะคุณก็ ซ่อนเร้น ซึ่งหัวใจ..

ขณะนี้ ผมนั่งอยู่ที่ ชายหาดบอนได กลางกรุงซิดนีย์ เมืองหลวงแห่งรัฐนิวเซาเวลล์ ออสเตรเลีย แม้อยู่ห่างไกลเพียงใด แต่หัวใจก็ยังคงเฝ้าแต่คิดถึงเรื่องเก่าก่อนของสองเรา ผมนำจดหมายฉบับสุดท้ายที่กานต์เขียนถึงผมมาด้วย ณ ชายหาดทรายขาวยาวเวิ้งฟ้า ผมอ่านด้วยความทุกข์ระทม เพราะว่าในจดหมายนั้นไม่มีสักคำเดียว ที่จะไม่ทำให้ผมร้องไห้..

กานต์วลี ไม่มีใครในโลกนี้อีกแล้ว ที่จะครอบครองเป็นเจ้าของหัวใจของผม ไม่มี และไม่มีอีกแล้ว

ขณะนี้ ผมหลับตา เพื่อนึกย้อนอดีตวันวานของเรา กานต์ยังจำความฝันของผมครั้งนั้นได้หรือไม่ ครั้งที่เราสองเริ่มวางแผนถึงอนาคตของสองเรา ผมบอกกานต์ด้วยความสุขใจในครั้งนั้นว่า

“ ผมจะผลิตสินค้าออกจำหน่ายไปทั่วโลก “

“ คุณนะหรือค่ะ จะผลิตสินค้าออกไปขายทั่วโลก “ กานต์ทำตาโต หัวเราะร่วน “คุณไม่รู้หรือค่ะ ว่า การผลิต (Production) นั่นนะ หมายถึง การทำให้เกิดสินค้าและบริการเพื่อสร้างประโยชน์และสนองตอบความต้องการของมนุษย์ ยังต้องมีกระบวนการในการใช้ปัจจัยการผลิตเพื่อแปรสภาพวัตถุดิบให้เป็นสินค้าและบริการ ”^๑

ผมหัวเราะดังกว่ากานต์ “ ผมเป็นนักเศรษฐศาสตร์นะกานต์ ทำไมผมจะไม่รู้ ถ้าหากเราจะทำให้สินค้าของเราเป็นที่ต้องการมากขึ้น ซึ่งเขาเรียกกันว่าเป็นการสร้าง อรรถประโยชน์ (Utility)” ตอนนั้นกานต์นั่งนิ่งเงียบ นักโบราณคดี นะ คงจะไม่เข้าใจ

ผมจึงรีบอธิบายว่า “ ๑.สินค้าบางอย่างมีอรรถประโยชน์เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงรูปร่าง ( Form Utility ) เช่น เอาไม้ มาทำเป็น ตู้ เป็นเตียง เอาดินเหนียว มาทำเป็นแจกัน ๒.มีอรรถประโยชน์เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงสถานที่ ( Place Utility ) เช่น นำผลผลิตที่ดูเหมือนจะด้อยค่าในสถานที่หนึ่งไปยังอีกสถานที่หนึ่งที่มีความต้องการมากกว่า ราคาก็ อาจจะ สูงขึ้น ”

ผมยังคงจำได้ กานต์ของผมพริ้มตานั่งฟัง ในเปล บนชายหาดบอนไดแห่งนี้ เส้นผมปลิวสลวย ยังคงเป็นความงามที่ฝังใจ ผมลอบมองด้วยใจเลื่อนลอย และก่อนที่กานต์จะรู้สึกตัว ผมก็รีบพูดว่า “ ๓.อรรถประโยชน์บางอย่างก็เกิดจากการเปลี่ยนแปลงเวลา (Time Utility ) ก็สินค้าบางอย่างนะกานต์ เก็บเอาไว้ก่อน หรือเก็บไว้นานนาน อรรถประโยชน์หรือความต้องการก็อาจจะสูงขึ้นได้ เช่น เหล้า ไวน์ ยิ่งเก็บนาน รสชาติยิ่งดี ราคาก็สูงขึ้น หรือ ร่ม หากขายหน้าร้อน ราคาก็อาจไม่สูง เท่ากับเก็บไว้ขายตอนหน้าฝน ๔. สินค้าบางอย่างอรรถประโยชน์เพิ่มขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงกรรมสิทธ์ ( Possession Utility ) เช่นการ โอนกรรมสิทธิ์ซื้อขายที่ดิน และ สุดท้าย ๕. การให้บริการ ( Service Utility ) เช่นอาชีพผู้ให้บริการ นักร้อง ทนาย ดารา ^๒ผู้บริโภคมีอรรถประโยชน์สูงขึ้นคือมีความสุขมากขึ้น เอ ! แล้วนี่ผม จะทำอาชีพอะไรดีละกานต์ ”

กานต์หัวเราะแล้ว หัวเราะอีก “ อะไรก็ได้คะ แต่อย่าริเป็นนักแสดงอย่างเดียวเท่านั้นแหละ กานต์ขอร้อง คุณนะ แสดงละครไม่เป็น ”

นั่นนะสิ ผมแสดงละครไม่เป็นจริง ๆ ไม่เหมือนกานต์ บทที่กานต์เล่นในตอนนั้น เป็นบทของสาวน้อย ผู้น่ารัก และแสนอ่อนหวาน แต่ขณะนี้ ผมอยากทราบเหลือเกินว่า กานต์กำลังเล่นละครบทใดอยู่ ส่วนผม ผมเป็นอย่างเดิมเสมอ คนอย่างผมไม่เคยเปลี่ยนแปลง

“ แล้วจะขายสินค้าหรือให้บริการอะไรละค่ะ คุณนักเศรษฐศาสตร์เอกของโลก ” พราวยิ้มเต็มใบหน้า

แต่ผมยังคงพูดอย่าง เคร่งขรึม จริงจัง เพื่ออนาคตของเรา

“ สินค้าและบริการทางเศรษฐศาสตร์ มันมี 2 อย่าง คือ สินค้าเสรี ( Free Goods ) คือสินค้าที่มีอยู่ตามธรรมชาติ สามารถหามาสนองความต้องการได้โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย เช่น แสงแดด อากาศ และสินค้าเศรษฐทรัพย์ ( Economic Goods ) หรือ สินค้าที่ได้มาด้วยการซื้อ สินค้านี่เกิดจากการลงทุนผลิตตามกระบวนการผลิต…”

“ พอ..พอเถอะคะ กานต์เบื่อฟังแล้วนะ พูดกับคุณที่ไร เป็นเรื่องเป็นราว ชวนปวดหัวทุกทีเลย คุณบอกกานต์มาสิคะว่า คุณจะทำอะไร..”

“ ผมกำลังคิดอยู่ ว่าจะทำอะไรดี กานต์ ความจริงถ้าเราจะผลิตสินค้าหรือให้บริการอะไรสักอย่าง เราคงจะต้องเข้าใจถึงสิ่งที่เป็นองค์ประกอบที่ใช้ผลิตสินค้า ซึ่งเราเรียกว่า ปัจจัยการผลิต ( Factors of Production ) แล้วเอามาผ่านกระบวนการผลิต “

“ อะไรนะคะ กระบวนการผลิต “

“ ที่ดิน ทุน แรงงาน และ ผม (ผู้ประกอบการ) ที่ดิน คือพื้นดินและทรัพยากรธรรมชาติต่าง ๆ ที่อยู่ในดิน ทุน คือสิ่งที่นำไปใช้ในการผลิตสินค้าและบริการ เช่นเครื่องจักร เครื่องมือ …แรงงาน คือพลังงานของมนุษย์ ในการผลิตสินค้าและบริการ ผู้ประกอบการ คือ ผู้ที่นำเอา ที่ดิน ทุน และแรงงาน มาดำเนินการผลิต..ก็จะเป็นสินค้า และนี่คือ ปัจจัยการผลิต ซึ่งขณะนี้ เจ้าสิ่งที่เรียกว่าปัจจัยการผลิต ผมมีอยู่อย่างเดียว คือผู้ประกอบการ และก็คือเจ้าตัวผมเองนี่แหละกานต์ ผู้ประกอบการ ที่มีความคิดฝันที่จะสร้างวิมานอันล่องฟ้าให้แก่กานต์..”

“ โธ่เอ๋ย..” แล้วเราก็ต่างหัวเราะให้กัน

นั่นเป็นเหตุการณ์เมื่อวันวาน กานต์คงไม่ทราบว่า เรื่องที่เราดูเหมือนว่าจะพูดเล่นกันในวันนั้น ได้จุดไฟฝันให้แก่ผม ผมมุ่งมั่นเพื่อที่จะเป็นเจ้าของกิจการ เพื่ออนาคตของสองเราจริง ๆ วันแต่ละวัน ผมพยายามหาหนทางที่จะวางแผนผลิตสินค้า ผมทราบว่า

การผลิตสินค้าและบริการนั้น มี ๓ ขั้น

การผลิตขั้นปฐมภูมิ Primary Production เป็นการผลิตขั้นแรก หรือระบบดั้งเดิม เช่นการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ ประมง มีช่วงเวลาหนึ่งเหมือนกันที่ผมคิดจะทำไร่องุ่น แต่ก็ต้องล้มเลิกไป ด้วยเหตุบางประการ

การผลิตขั้นสอง Secondary Production ก็เพียงนำเอาผลผลิตขั้นแรกนำมาแปรรูป เช่น นำผลองุ่นมาบ่มเป็นเหล้าองุ่น เอาปลามาทำเป็นปลากระป๋อง เป็นต้น ส่วนขั้นสุดท้าย

การผลิตขั้น ตติยภูมิ Tertiary Production เป็นการผลิตให้บริการเพื่อความสะดวกสบาย เช่น การแพทย์ ครู เป็นต้น ^๓

กานต์คงไม่รู้หรอกว่า ผมศึกษา แม้กระทั่งหน่วยการผลิต ซึ่งมีแบบเจ้าของคนเดียว แบบห้างหุ้นส่วน แบบบริษัทจำกัด แบบสหกรณ์และแบบรัฐวิสาหกิจ

แต่ถึงแม้เราจะ...ผลิตสินค้าเพื่อสนองความต้องการของผู้บริโภค โดยปกติมีเป้าหมายที่จะแสวงหากำไรสูงสุดและใช้ต้นทุนการผลิตต่ำที่สุด แต่ในปัจจุบันจำเป็นต้องให้ความสำคัญต่อผลกระทบด้านสังคมและวัฒนธรรมร่วมด้วย....คุณธรรมที่สำคัญสำหรับผู้ผลิตได้แก่ ความซื้อสัตย์และความรับผิดชอบ...^๔

เพื่อสิ้นสุดแห่งความรักของเรา ฉบับหน้า ผมจะเล่าให้กานต์ฟังอย่างละเอียด เกี่ยวกับสิ่งที่ผมพยายามทำ หาหนทางสร้างฐานะ เพื่ออนาคตของสองเรา ถึงแม้ว่ามันจะจบลงแล้ว แต่ผมก็ยังอยากจะเล่าให้ฟัง เพื่อกานต์จะได้รับรู้บ้างว่า ได้ทำร้ายคนที่รักกานต์มากเพียงใด

กานต์วลี..

เมื่อวานผมได้เขียนเรื่องราวความรักของเราบนพื้นหาดทรายที่บอนได วันนี้ ผมได้กลับมาหาคำรักที่เขียนไว้บนหาดทราย ก็พานพบแต่เพียงความโง่ของผม..