งานและสิ่งที่เกี่ยวเนื่องกับงาน: เตรียมจัด KM Workshop (2)

คาดหวังให้ KM Workshop ช่วยเปิดมุมมองใหม่เกี่ยวกับ KM ในแง่ที่ว่า KM ไม่ใช่ “ตัวชี้วัด” ไม่ใช่ “ภาระ” ...แต่เป็น “เครื่องมือหรือกระบวนการ” ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้กับหลายๆ โครงการที่อยู่ในแผนปฏิบัติงานปกติ เพื่อช่วยเพิ่มศักยภาพของการดำเนินงานให้มีคุณภาพเพิ่มขึ้น

วันนี้ “คณะทำงาน KM” หารือกันอย่างไม่เป็นทางการ (ใครว่างก็มาเข้าร่วม) เพื่อติดตามความก้าวหน้าการเตรียมจัด KM Workshop ก่อนส่ง “ตัวแทน” ไปร่วมพูดคุยรายละเอียดเนื้อหาและกิจกรรมกับทีมงานของ สคส. ในวันพุธที่ 17 กย. ที่จะถึงนี้

 

ประเด็นหลักที่หารือกันในวันนี้เป็นเรื่องการเตรียม “หัวข้อ” หรือที่ภาษา KM เรียกว่า “หัวปลา” สำหรับฝึกปฏิบัติแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในกิจกรรมกลุ่มย่อย โดยอยากให้เป็นหัวข้อที่สอดคล้องกับแผนปฏิบัติงานของสำนักฯ ที่จะต้องดำเนินการในปีงบประมาณ 2552 เพื่อที่ว่าเมื่อกลับจาก workshop ก็สามารถนำมาต่อยอดสำหรับการดำเนินงานในแผนงาน/โครงการต่างๆ ได้เร็วขึ้น

 

ในฐานะ “พี่เลี้ยง” ผู้เขียนคาดหวังให้ workshop ครั้งนี้ช่วยเปิดมุมมองใหม่เกี่ยวกับ KM ในแง่ที่ว่า KM ไม่ใช่ “ตัวชี้วัด” ไม่ใช่ “ภาระ” ไม่จำเป็นต้องเป็นโครงการใหม่อีกหนึ่งโครงการที่แยกส่วนออกมาจากแผนงานประจำของหน่วยงาน แต่  KM เป็น “เครื่องมือหรือกระบวนการ” ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้กับหลายๆ โครงการที่อยู่ในแผนปฏิบัติงานปกติ เพื่อช่วยเพิ่มศักยภาพของการดำเนินงานเหล่านั้นให้มีคุณภาพเพิ่มขึ้น ในขณะเดียวกัน “คนทำงาน” ก็เหนื่อยน้อยลงและที่สำคัญคือมีบรรยากาศของ “ความสุข”ในการทำงานมากขึ้นด้วย อย่างที่มีหลายๆ หน่วยงานได้สรุปบทเรียนความสำเร็จด้านหนึ่งของ KM ไว้แล้วว่าเป็นเครื่องมือที่ช่วยทำให้ “งานได้ผล คนเป็นสุข” ได้จริง

 

ผู้เขียนมีโอกาสได้ฟัง ศ.นพ.ประเวศ วะสี กล่าวบรรยายเปิดงานมหกรรม KM แห่งชาติ ครั้งที่ 2 เมื่อหลายปีก่อน มีข้อความตอนหนึ่งที่อาจารย์กล่าวไว้เกี่ยวกับ “เครื่องมือ” ที่ ณ วันนั้นอาจารย์หมายถึง KM ความว่า “เครื่องมือ คือสิ่งที่ต้องนำไปประยุกต์ใช้ให้เข้ากับบริบทการปฏิบัติงานจริงของแต่ละหน่วยงาน” อาจารย์กล่าวประมาณว่า เครื่องมือชนิดเดียวกันเมื่อถูกนำไปใช้ในหลายๆ หน่วยงานย่อมให้ “ผล” ไม่เหมือนกัน เพราะมันขึ้นอยู่กับ การเรียนรู้ การประยุกต์และพัฒนาเครื่องมือให้เหมาะสมกับการทำงานของผู้ที่นำเครื่องมือไปใช้ด้วย

 

ในช่วงของการเตรียม workshop อยู่นี้ ผู้เขียนมีความกังวลใจอยู่บ้างเล็กน้อยสำหรับ “ผล” ที่จะเกิดขึ้น ทั้งการเปิดใจรับ KM ในมุมของ “เครื่องมือ/กระบวนการ” ที่จะมาช่วยเสริมแรงในการทำงาน  รวมถึงสิ่งอื่นๆ ที่จะเกิดขึ้นภายหลังเสร็จสิ้น workshop ซึ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความกังวลในสิ่งที่ยังไม่มาถึง และเพื่อดับความกังวลลงก็คงต้องพยายามคิดว่า ถ้าเราเตรียมพร้อมและทำวันนี้ด้วยความตั้งใจอย่างดีที่สุดแล้ว ผลของวันพรุ่งนี้ก็ย่อมจะออกมาดีด้วยเช่นกัน J

 

ปลาทูแม่กลอง

12 กันยายน 2551