ของครูใหม่ หอมลูก กอดลูก จูบลูก กอด กอด กอด เตะก้นลูกมั่งเล่น ๆ
ครูใหม่ บ้านน้ำจุน น่ารักจังเลยนะครับ.........
สวัสดีค่ะคุณกวิน
บันทึกนี้ดีจัง เพลงนี้ชอบมาก ๆ เลยค่ะ ฟังจนเทปยืดไปแล้ว...
เคยอ่านประวัดิเพลงนี้ว่า..คนแต่งได้แรงบันดาลใจจากจดหมายที่ตกค้าง เนื่องจากพ่อเป็นคนงานก่อสร้างและต้องย้าย site งานไปเรื่อย ๆ ลูก ๆ ก็เขียนจดหมายมาเรื่อย ๆ แต่คนเป็นพ่อไม่อยู่แล้ว....คนมาอ่านจดหมายก็สะเทือนใจ...ไม่รู้จะช่วยอย่างไร
...นี่คือผลของ...สังคมทุนนิยมที่เรา...เป็นทาส...ปฏิเสธไม่ได้ไงคะ
ขอบคุณค่ะที่แบ่งปันเรื่องดี ๆ ...^_^...
เนื่องจากถูกใจบันทึกนี้...ส่งดอกแก้วหอม ๆ มากำนัล ....
ติดสินบนกับโค้ดเพลงด้วยค่ะ....^_^....
ขอบคุณครับ คนไม่มีราก อ่านประวัดิเพลงนี้ว่า..คนแต่งได้แรงบันดาลใจจากจดหมายที่ตกค้าง เนื่องจากพ่อเป็นคนงานก่อสร้างและต้องย้าย site งานไปเรื่อย ๆ ลูก ๆ ก็เขียนจดหมายมาเรื่อย ๆ แต่คนเป็นพ่อไม่อยู่แล้ว....คนมาอ่านจดหมายก็สะเทือนใจ...ไม่รู้จะช่วยอย่างไร
ขอบคุณสำหรับประวัติขอเพลงนะครับ อ่านแล้วอึ้งไปเลยจริงๆ คุณอี๊ด ฟุทปาธ นี่ถือเป็นกวี คนหนึ่งเลยนะครับ :) นำโค้ดเพลงนี้ไฟโพสไว้ให้แล้วนะครับ
ฟังและอ่านแล้วคิดถึงพ่อจัง...ตอนเล็กๆพ่อเคยจากไปงานไกลๆๆๆๆๆ (พ่อเป็นทหาร) พ่อพี่ดีที่สุดในโลกของพี่เชียวล่ะ...ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีครับพี่นุส nussa-udon ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ครับ
สวัสดีครับคุณกวิน
ตามคุณคนไม่มีรากมาอ่านบ้าง เพลงนี้เคยฟังนานมากแล้ว ...
แปลกที่ผมก็คิดคล้าย ๆ หลายคนที่เข้ามาอ่าน ความสำคัญของการดูแลกันในครอบครัวกำลังน้อยลงจนเกือบไม่เหลือแล้ว
ได้อ่านประวัติเพลงจากคนไม่มีรากก็เลย....เศร้าไปด้วย สงสารเด็กๆ ซึ่งคงไม่อยากได้สิ่งอื่นนอกจากความรัก อบอุ่นจากพ่อแม่ แต่สังคมทุนนิยมกลับเน้นให้คนหาเงิน ๆ ๆ ๆ และเงินเท่านั้น
ชอบบทความนี้ครับ
ขอบคุณครับพี่คนตัดไม้
-เห็นด้วยกับข้อความของ ดร.นิติภูมิ นวรัตน์ ที่ว่าสมัยนี้จะไปห้ามอย่างเดียวไม่ได้ ต้องดูยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปด้วย
- ขอเป็นกำลังใจให้คุณกวิน ที่มีสิ่งดีๆ ให้ติดตาม
ขอบคุณอาจารย์ . Suchet Chookong ครับ