วันนี้มีโอกาสแสดงอัตตา สันดานดิบของตนเองออกมาขณะปฏิบัติหน้าที่ต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชากล่าวคือ โกธรมาก ที่พยายามให้ปรับปรุงแก้ไขการปฏิบัติงาน การแก้ไขงานเอกสารการเบิกจ่ายงบประมาณที่จะต้องเร่งรัดให้ตรงตามกำหนดเวลาที่เหลืออยู่ 2 วัน จะต้องทำให้เสร็จเพื่อมีเวลาทบทวนตรวจทาน แก้ไขแต่ปรากฏว่า นายคนนี้กลับทำตัวเหมือนทองไม่รู้ร้อน พอเร่งรัดก็ครับ พอคล้อยหลังขออนุญาตกลับก่อนเวลาไม่มีความรู้สึกรับผิดชอบชั่วดีเลย รอแต่ให้คนอื่นทำให้แก้ไขให้ส่งเอกสารให้แล้วตัวเองทำท่าเหมือนจะตายให้สงสารวิงวอน สามัญสำนึกหายไม่มีความรู้สึกนึกคิดว่าจะต้องจัดลำดับอะไรสำคัญหน้าหลังวันที่ 21 กันยายน 2551 จะต้องสอบปลายภาคนักศึกษา กศน. ภาคเรียนที่ 1/ 2551 ต้องทำคำสั่งเสนอรายชื่อเพื่อให้ ผวจ แต่งตั้ง แต่พอควบคุมตนเองไม่ได้ก็แสดงออกมาต่อหน้าคนอื่นรู้สึกเสียบุคลิกภาพมาก ทบทวนดูแล้วหากคิดใหม่ โดยเชิญมาคุยในห้องแล้ว ก็ให้แสดงความรับผิดชอบน่าจะดีกว่าแสดงอาการโกธร เหมือนพระท่านกล่าว เจ้าคุณพยอม สติมาปัญญาเกิด สติเตลิดจะเกิดปัญหานี่ละของจริงที่เกิดขึ้นวันนี้น่าเสียดายที่มิได้ทำแบบนักบริหารมืออาชีพ
ไม่มีความเห็น