คำว่าพ่อ...
น่าสนใจมากที่เดียวที่เขียนขึ้นมาให้ตนเองได้เห็นครับ
เมื่อเรารู้สึกถึงความเป็นพ่อ...ความรู้สึกต่อลูกนั้นเป็นสิ่งที่ยากยิ่งที่จะอธิบายออกมา
เป็นความละเอียดของความรู้สึกในทางบวกของมนุษย์ที่มีต่อกัน...
พ่อ...ทุกครั้งที่ลูกตัวเล็กๆเรียกเรา มันจะรู้สึกดีทุกๆครั้ง
พ่อ..เมื่อเราพบลูก...ความสุข สบายใจนั้นเกิดขึ้นทันใด
พ่อ..เมื่อเราไม่เห็น หรือเห็นเขาอยู่ในภาวะอันตรายมันจะหวิวเบาแบบบอกไม่ถูก
การพูดคุย สื่อสารกับลูก การอยู่กับลูก การเฝ้ามองดูการเปลี่ยนแปลง เฝ้าดูการเดินทางของชีวิต
เป็นทางเดินที่อีกยาวไกล.. โดยเฉพาะทางจิตวิญญาณของเขา...
เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดการเรียนรู้..และเติบโตด้านในทั้งเราเอง..และลูกเช่นกันครับ
รำพันเรื่อยไป....
พ่อ..เมื่อเราพบลูก...ความสุข สบายใจนั้นเกิดขึ้นทันใด
ขอบคุณคุณครูทั้ง 2 ท่านครับ
ขอบคุณคุณครูทั้ง 2 ท่านครับ
คึดฮอดเด้อพ่อน้องสบาย
ฝากกอดน้องสบายแนเด้อหมอ ฝากบอกนำแนวา ป้าหนิงกอดเด้อ
เดือนก่อน ไปอ.ฝาง ผ่านทางเชียงใหม่ เห็นทางแยกไปปาย...ใจหวิวๆ อยากเลี้ยวไป อิอิ
สัญญากับแม่ว่า จะพาไปเที่ยวปาย ยังไงก็จะไปให้ได้สักวันจ้า
สบายดีทุกคนเด้อหมอ
รำพันเรื่อยไป แต่ได้ใจความ
พ่อจ๋า พ่อจ๋า เสียงนี้ได้ยินทีไร เหมือนรถไร้ไฟได้อัดแบตเตอร์รี่
อุ้มหน่อย คำขอเสียงนี้ ไม่เคยเบื่อที่จะได้ยิน เพราะเธอจะขอให้เราทำแบบนี้ไปนานแค่ไหนเชียว
ฯลฯ มากมายก่ายกอง รำพันเรื่อยไปเช่นเดียวกัน
สวัสดีครับพี่หนิง
ขอบคุณมากๆครับ ^_^
เพิ่งผ่านมาเจอบล๊อกพี่หมอ ฝากความคิดถึงแม่ลา พี่เปิ้ล และน้องสบายด้วยนะคะ ถ้าผ่านไปเที่ยวปายจะแวะไปเยี่ยมเยียนค่ะ
อ่านแล้วทำให้แม่ต้อยนึกถึงพ่อจังเลย
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ความรักของพ่อยิ่งใหญ่เสมอนะคะ
เป็นลูกคนหนึ่งที่ติดพ่อ ติดแม่
ขอบคุณนะคะ อ่านแล้วซาบซึ้ง
(คนอีสานบ้านเดียวกันตั๊วนิเด้อจ้า)
สวัสดีครับแม่ต้อย
ดีใจมากครับที่เข้ามาเยี่ยม
ผมกำลังอยู่ ER ครับ
กำลังไล่อ่านบันทึกท่าน อ.สกล ครับ
http://gotoknow.org/blog/phoenix-mirror/79288
บันทึกนี้น่าสนใจมากครับ
ด้วยความเคารพครับ