ขอประสบการณ์ครูช่วยครูด้วยค่ะ
เมื่อวันเสาร์ เพิ่งประชุมประเมินผลประจำเดือนกัน
คุณครูของเรามีปัญหากับการสอนพื้นฐานภาษาไทยให้ผู้เรียนทั้งผู้ใหญ่และเยาวชน คล้ายๆ กัน คือ
๑. ผู้เรียนในชั้นเรียนระดับความช้าเร็วในการรับรู้ต่างกัน (น่าจะเป็นปัญหาปกติของชั้นเรียน)
๒. การจดจำตัวอักษร ทั้งพยัญชนะและสระ ได้ช้า ครูเราจึงสอนไปได้ช้ากว่าที่วางแผนไว้ หรือวางแผนล่วงหน้าได้ยาก เพราะรอให้ผู้เรียนจำได้ก่อน ครูเล่าว่า บางชั่วโมงเรียนสระได้ตัวเดียว
ใครมีประสบการณ์ดีๆ ช่วยแนะนำคุณครูเราด้วยค่ะ กลัวว่าการแก้ปัญหาของเราบางเรื่องอาจเป็นไปได้ตอนนี้ที่นักเรียนยังน้อย เช่น ปัญหาแรกที่เราใช้วิธีแยกชั้นเรียนผู้เรียนที่ช้าไปเรียนคนละเวลา เพราะกลัวผู้เรียนเร็วจะเรียนได้ช้า และเบื่อ ซึ่งตอนนี้อาจเป็นไปได้ แต่ครูเหนื่อยเพิ่มหน่อย แต่ไม่แน่ใจว่าใช่วิธีแก้ที่เหมาะสมในระยะยาวหรือไม่ ??
ปัญหาที่ ๒ การย้ำเพราะกลัวว่าถ้าผู้เรียนยังจำตัวพยัญชนะ สระ ไม่ได้ ถ้าข้ามผ่านไป ก็จะไม่ได้บทต่อๆไปกันใหญ่ อย่างนี้คิดถูกไหมคะ?? หรือจะทำให้ผู้เรียนยิ่งเบื่อ ยิ่งจำยากเพราะเหมือนถูกยัดเยียด ??
แต่ เอ.. ลองนึกย้อนไปตอนเด็กๆ บางครั้งก็ยังจำเป็นตัวๆ ไม่ได้ทั้งหมด ครูก็สอนไปไหนต่อไหนแล้ว แล้วเราก็ลืมไปแล้วด้วยว่าเรากลับมาจำตัวอักษร พยัญชนะ สระ ได้ทั้งหมดตอนไหนกันเนี่ย !!
ความเห็น (2)
การเรียนรู้ภาษา จะมีช่วงหนึ่งเรียกว่า silent period เป็นคล้ายๆกับช่วงบ่มเพาะประสบการณ์ทางภาษา เหมือนกับเด็กเล็กที่ได้ยินภาษามาตั้งแต่เกิด แล้วมีอยู่จุดหนึ่งที่เขาพร้อม เขาจะพูดได้ออกมาเรื่อย ๆ พรั่งพรูสิ่งที่เขาสะสมออกมา นักเรียนของคุณครูเป็นอย่างนั้นหรือเปล่า อย่าใจร้อน สอนไปเรื่อยๆ ทบทวนไปเรื่อย ๆ อย่าเร่งนักเรียน ถ้าเป็นเพลง เกม จะช่วยได้อีกทางหนึ่งค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
ขอบคุณคุณสุรินทร์มากค่ะ
จะนำไปปรับใช้สำหรับตัวเอง และบอกคุณครูของเราต่อด้วยค่ะ