ด้วยพลังความรักของพ่อแม่ เป็นแก่นแท้กำเนิดเป็นลูกน้อย
แม่ฟูมฟักรักเจ้าเฝ้ารอคอย เจ้าตัวน้อยเกิดมาน่าภูมิใจ
เก้าเดือนในท้องต้องยอมรับ แม่ต้องรับภาระหนักสักเพียงไหน
เพื่อให้ลูกเกิดมาสมบูรณ์วัย มีจิตใจร่างกายสง่างาม
จบจวนคลอดออกมาเป็นทารก คิดวิตกทำอย่างไรกันดีหนา
ให้ลูกเราได้เรียนรู้พัฒนา วันเวลาสิ่งแวดล้อมพร้อมเปลี่ยนแปลง
ทั้งฐานะครอบครัวญาติพี่น้อง รวมเพื่อนพ้องเป็นปัจจัยให้แสวง
อีกสังคมวัฒนธรรมล้วนสำแดง ไม่เคลือบแฝงบ่มเพาะคนจนสมบูรณ์
พอมาถึงเวลาหนึ่งเริ่มศึกษา ช่วยนำพาชีวิตคนสู่ที่สูง
หาความรู้ประสบการณ์เพื่อชักจูง ให้นำรุ่งสร้างงานเลี้ยงตนเอง
เมื่อศึกษาเรียนรู้สักระยะ ก็ควรทำชีวิตกระฉับกระเฉง
เริ่มมองหาเนื้อคู่ไม่กริ่งเกรง ไม่อวดเก่งสร้างศรัทธามาให้กัน
สร้างชีวิตสร้างครอบครัวด้วยความรัก ไม่หาญหักหนักแน่นแสนสุขสันต์
สร้างจิตใจที่ดีมีต่อกัน สร้างสรรค์มีลูกน้อยเป็นกลายใจ
ชีวิตช่วงหนึ่งพึงรำลึก จิตสำนึกมุ่งมั่นเป็นนิสัย
ก่อความดีมีวัฒนธรรมนำจิตใจ ฝากเอาไว้เป็นอนุสรณ์ก่อนจากลา
ต้องยอมรับความจริงของชีวิต ด้วยดวงจิตยึดหมั่นใจหรรษา
เกิดแล้วเรียนเวียนเป็นแก่เห็นกับตา เจ็บชราวงเวียนหมุนเปลี่ยนพลัน
ตลอดชีวิตควรทำดีให้คุ้มค่า ใช้ปัญญากับชีวิตจิตสุขสันต์
มีลูกหลานเฝ้าดูแลเมื่อแก่กัน ความสุขนั้นคือปั้นปลายของวัยคน
ในไม่ช้าชีวิตจิตพาเศร้า มองตัวเราไม่ต้องคิดให้สับสน
อีกไม่นานชีวิตก็จบลง สร้างกุศลทำความดีที่แน่นอน
ขอฝากไว้คุณความดีมีคำสอน จิตวิงวอนอุทิศตนไม่หม่นหมอง
ฝากความดีไว้ให้คนได้อาวรณ์ เป็นอนุสรณ์แห่งความดีนิจนิรันดร์
(บทร้อยกรองโดย มยุรี ใบบัว ศน.ทม.สุพรรณบุรี
อ่านแล้วซึ้งจัง โดยเฉพาะ ความสุขนั้นคือบั้นปลายของชีวิต
เป็นลูกที่ดีของแม่นะจ๊ะ