โรงเรียนแสนโกศิกนุสรณ์ เริ่มสนใจเรื่องราวของพันธุ์พืชท้องถิ่นที่มีอยู่ภายในชุมชน ผู้อำนวยการโรงเรียนปิ๊งไอเดียเมื่อไปดูร้านขายต้นไม้ที่กรุงเทพฯ และจากนั้นก็มาขายไอเดียนี้ต่อกับครูที่โรงเรียน ครูจึงร่วมกันคิดวิธีการที่จะรวบรวมพันธุ์ไม้ท้องถิ่นผ่านกระบวนการเรียนรู้ของเด็กนักเรียน
เริ่มจากมอบหมายให้เด็กนักเรียน ป.5-ป.6 ไปเก็บตัวอย่างพันธุ์ไม้ที่มีในบ้านขอเด็กเอง โดยเด็กบางคนนำมาเฉพาะใบ ซึ่งหากดูไม่ออกว่าเป็นพันธุ์ไม้อะไร ก็ให้นักเรียนนำดอก หรือเอากิ่งก้าน หรือบางครั้งต้องเอามาทั้งต้นก็มี
ครูที่พอมีความรู้เรื่องพันธุ์ไม้ก็เริ่มหยิบวิชานี้มาขัดสนิม สอนให้เด็กรู้จักชื่อวงศ์ของพืช รู้จักพืชในทางอนุกรมวิธานมากขึ้น จาก 2-3 ต้น กลายเป็นหลายๆต้น บางครั้งพบต้นไม้บางชนิดมีประวัติการอยู่คู่กับท้องถิ่นที่ยาวนาน เช่น ต้นราชาวดี, พุฒตาล ซึ่งมีอายุมากว่า 10 ปี มีประโยชน์ที่แตกต่างกันออกไป ครูสอนให้นักเรียนรู้จักการนำใบไม้ตัวอย่างมาทำแห้ง เก็บเป็นตัวอย่างต้นไม้ที่พบในท้องถิ่น ปัจจุบันครูเล่าให้ฟังว่ามีตัวอย่างมากมาย และแต่ละตัวอย่างมีรายละเอียดแสดงประกอบ ระบุแหล่งพบว่าเจอที่บ้านใคร สามารถตามไปดูได้
ปัจุจบันขยายผลออกไปจนถึงการเรียนของเด็ก ป.1 จัดทำเป็นหลักสูตรชุดวิชา สวนพฤษศาสตร์ และชุดวิชาท้องถิ่นท่าเรื่อ (ซึ่งมีเรื่องราวของการทำขนมบ้าบิ่น, หลวงพ่อโต เป็นต้น) และโรงเรียนได้รับรางวัลเข้าร่วมโครงการสมเด็จพระเทพฯ ด้านพันธุ์พฤษศาสตร์ (ขออภัยที่ไม่ทราบชื่อโครงการที่เป็นทางการ)
สนใจข้อมูลรายละเอียด ติดต่อ โรงเรียนจิระศาสตร์วิทยา พระนครศรีอยุธยา
หนูเป็นนักเรียนเก่าของที่นั้นหนูดีใจมากที่โรงเรียนพัฒนามากๆ
ถ้าหนูมีเวลาหนูจะกลับไปดูผลงานของน้องๆนะค่ะ
ขอให้โชติดีนะเป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคน(สู้ๆๆๆๆๆๆๆนะ)
ลาก่อนนนะ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;