เราควรคิดอย่างไร ?....เมื่อต้องสร้างหลักสูตรการอบรม "วิธีการขจัดความไร้สัญชาติของมนุษย์ในสังคมไทยที่โดนผลกระทบของปว.๓๓๗ โดยมาตรา ๒๓" และคู่มืออันเป็นสื่อการสอน
บันทึกนี้ถูกเขียนเพื่อเสนอทีมวิชาการของอาจารย์บงกช นภาอัมพร ที่กำลังเตรียมหลักสูตรและคู่มือเพื่อทำการฝึกอบรมให้แก่ “คนที่จะไปงานช่วยเหลือประชาชนทางกฎหมาย” ให้แก่คนไร้สัญชาติในพื้นที่ที่เคยประสบภัยสึนามิ ทั้งนี้ โดยการสนับสนุนของมูลนิธิเอเซีย
สำหรับงานด้านวิชาการของการฝึกอบรมครั้งนี้ อ.แหววเสนอให้มีการเตรียมตัว ๓ อย่าง กล่าวคือ
ในประการแรก เราต้องเตรียมตัวเพื่อประสานงานกับวิทยากรผู้บรรยายกฎหมายและนโยบายในการถ่ายทอดองค์ความรู้ดังกล่าวสู่ผู้เข้าอบรม คำถามในเรื่องนี้ ก็คือ เราทำแล้วหรือยัง ?
ในประการที่สอง เราต้องเตรียมตัวเพื่อทำหน้าที่วิทยากรผู้บรรยายอุปสรรคในการใช้สิทธิตามกฎหมายและนโยบายของเอกชนผู้ทรงสิทธิตาม ม.๒๓ วรรค ๑ คำถามในเรื่องนี้ ก็คือ เราทำแล้วหรือยัง ?
ในประการที่สาม เราต้องตรวจสอบว่า เอกสารประกอบการอบรมของเรามีลักษณะเป็น "คู่มือ" ในการฝึกอบรม "วิธีการ" ซึ่งเราจะฝึกอบรมแล้วยัง การบรรยายใน ๒ ลักษณะแรก และคู่มือย่อมจะต้องไปในทิศทางเดียวกันมิใช่หรือ ดังนั้น หากคู่มือสะท้อนการถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านวิธีวิทยาอย่างชัดเจน จุดต่อจุด ผู้เข้าอบรมก็จะทบทวนเนื้อหาการอบรมได้ไม่รู้จบ ดังนั้น ต้องตรวจสอบคู่มือ คำถามในเรื่องนี้ ก็คือ เราทำแล้วหรือยัง ?
อยากบอกว่า เราทำคู่มือครั้งนี้ เพื่อทดลอง ดังนั้น การผลักดันความคิดดีๆ ออกมา จึงใช้ได้หมด ขอเพียงเราอย่าลืมว่า เรากำลังสร้างหลักสูตรการอบรม "วิธีการขจัดความไร้สัญชาติของมนุษย์ในสังคมไทยที่โดนผลกระทบของปว.๓๓๗ โดยมาตรา ๒๓" และคู่มือของเราจะเป็นสื่อการสอนอันหนึ่งในการถ่ายทอดองค์ความรู้เพื่อผลักดันมาตรา ๒๓ ให้สัมฤทธิ์ผล
อันนี้ เป็นข้อเสนอของอาจารย์แหววสำหรับฝ่ายวิชาการ
ส่วนข้อเสนอสำหรับฝ่ายจัดการ ขอเวลาหน่อยค่ะ โดยทั่วไป เตือนก็มาข้อคำแนะนำอยู่แล้วค่ะ
คงได้ทำหน้าที่เป็น first reader สำหรับคู่มือ ในวันพรุ่งนี้ ขอผ่านงาน ICCPR ก่อนนะคะ
------------------------------------------------------ ข้อเสนอแนะสำหรับฝ่ายวิชาการในการเตรียมงานฝึกอบรมการใช้สิทธิทางกฎหมาย โดย รศ.ดร.พันธุ์ทิพย์ กาญจนะจิตรา สายสุนทร เมื่อวันอังคารที่ ๒๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑ ------------------------------------------------------
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น