ฉันเกิดมาเป็นลูกคนเดียวเมื่อแต่งงานฉันคิดเสมอว่าจะไม่ยอมมีลูกคนเดียวเด็ดขาด
ฉันเคยเหงาและว้าเหว่ หัวเด็ดตีนขาดจะต้องมีลูกมากกว่าหนึ่งคนแน่นอน
พอมีลูกเข้าจริงๆฉันก็มีแค่สองคนเท่านั้น ถามว่าจะมีอีกได้หรือไม่
ตอบว่าได้ แต่พอแล้วสองคนก็เกินพอ
เพราะทั้งสองพระหนอต่างกันโดยสิ้นเชิง
ใครอยากทราบเพื่อใช้เป็นอุทาหรณ์โปรดอ่านต่อ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาง อ้อยทิพย์ ชมมณฑา ใน Learning English is very fun.
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก