วันปิดประชุมเชียร์

วันปิดประชุมเชียร์

 

                พุธที่ผ่านมา แม้จะเป็นวันที่โกลาหลวันหนึ่งก็ตาม แต่เป็นวันที่แฝงไปด้วยพลังดี-ดีมากมาย

               

                ช่วงเช้า - - ประชุม เป็นประชุมแรกของปีการศึกษา ตั้งใจเริ่มใหม่สำหรับปีการศึกษานี้ สิ่งที่ผ่านมาแล้ว แก้ไขไม่ได้ แต่จะเป็นบทเรียนไม่ให้พลาดซ้ำ ย้ำกับตัวเองถึงทฤษฎีที่ ดร. John Ng บอกไว้ว่า 5:1 หมายถึง ให้คิด ให้พิจารณาถึงสิ่งที่ดีๆ 5 อย่าง แล้วมองสิ่งที่ไม่ดีเพียงอย่างเดียว เมื่อเราเห็นแต่สิ่งที่ดีๆ ชีวิตก็จะไม่หม่นหมอง

                ช่วงบ่าย - - อบรม ได้ประโยคเด็ดๆ จากการประชุมนี้หลายประโยคเหมือนกัน แต่ที่ชอบสุดก็ต้องประโยคนี้เลย “ไม่มีใครดีหมด ไม่มีใครหมดดี” (ขอบคุณนะคะ อาจารย์สุชาดา สุขสวัสดิ์ ณ อยุธยา) จริงค่ะ เคยรู้ แต่เหมือนรู้แล้วยังไม่ค่อยเข้าใจ มาได้ยินอีกครั้ง ก็...เหมือนจะเข้าใจดีขึ้นนะ แต่คงต้องดูการกระทำของตัวเองต่ออีกระยะหนึ่งว่าเข้าใจจริงๆ หรือเข้าใจหลอกๆ

                ช่วงเย็น - ค่ำ - - ค่ะ...เวลาทำงานยังไม่จบ เย็นย่ำค่ำสนธยาของพุธนี้เป็นวันปิดประชุมเชียร์ อาจารย์ฝ่ายกิจกรรมบอกแกมบังคับว่า พี่ไปกล่าวเปิดแล้ว ก็ต้องกล่าวปิดด้วย...ได้อยู่แล้วน้องเอ๋ย...

                ถามนักศึกษาปี 1 ว่า ตอนที่เปิดประชุมเชียร์พอจำได้มั้ยว่าป้าต๊อกพูดอะไรไป มีนักศึกษาจำได้ด้วยนะ..ดีจัง น้องเขาบอกว่าอาจารย์พูดถึง ความเท่าเทียมกัน ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์...แม่นแล้ว นักศึกษาที่รัก เพราะป้าต๊อกกางรัฐธรรมนูญขึ้นไปพูด เพื่อจะบอกทั้งนักศึกษาปี 1 และรุ่นพี่ว่า เราทุกคนมีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน เพราะฉะนั้น จะเล่น จะทำอะไรอย่าล้ำเส้นความสนุกไปมากนัก ณ ขณะที่เราเป็นวัยรุ่น เรามีความกล้าบ้าบิ่น แต่ต้องทำในระดับหนึ่ง และต้องรู้จักความพอดีด้วย ซึ่งเป็นโชคดีมากๆ ที่ไม่มีข่าวร้ายๆ จากการประชุมเชียร์

                ให้ข้อคิดกับนักศึกษาปี 1 ถึงเรื่องความขัดแย้ง ...แฮ่ม...รู้สึกว่าเป็นประเด็นที่อยู่ในกระแสเหลือเกิน เพราะคนเราไม่เหมือนกัน เราจึงขัดแย้ง คนเราทุกคนไม่มีใครเหมือนใครได้ เพราะงั้นความขัดแย้งจึงเป็นเรื่องธรรมดา แต่อยู่ที่เราจะจัดการกับความขัดแย้งนั้นต่างหากว่าจะรับมืออย่างไร อย่างเชิงบวก หรือเชิงลบ จัดการแล้วเราเป็นสุขหรือเป็นทุกข์ เลือกเอาเองเน้อพี่น้อง

                เสร็จจากการพูดกึ่งทางการ ก็เป็นการรับน้ำใจจากพี่ๆ เพราะพี่ๆ ปี 2 - 4 รวมถึงพี่ชมรมบางชมรม เอาอาหาร น้ำดื่มมาออกซุ้ม ให้น้องๆ เลือกหม่ำกันตามใจชอบ มีเสียงเพลงคลอบ้าง (..อ้อ..งานนี้จัดที่ชั้นล่างของอาคาร ไม่เลอะเทอะเปรอะเปื้อนในห้องแต่อย่างใด) ให้บางคนได้ยักสะโพก ได้ฮัมเพลง ป้าต๊อกก็มั่วนิ่มเดินกินกับเขาด้วย..ฮ่าๆ

                อยากบอกว่า บรรยากาศดีมาก เป็นครั้งแรกที่จัดแบบนี้ ต้องให้เครดิตกับอาจารย์ผู้รับผิดชอบการจัดกิจกรรมหน่อย - -อาจารย์ธนัญชัย ทิพยมณฑล (อาจารย์ปั๊ม) ค่ะ ป้าต๊อกรู้สึกว่า เด็กๆ สนุก แววตามีความสุข เราไม่มีการกดดัน ไม่มีแอลกอฮอล์ เราก็สนุกกันได้ และจัดในบริเวณมหาวิทยาลัยซึ่งนักศึกษารู้สึกว่าเป็นอาณาจักรของเขา เขาเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่นี้ ป้าต๊อกรับสัมผัสได้แบบนั้นนะ

                แล้วอาจารย์ป้าๆ คนหนึ่งก็มีความสุข ขอบคุณเด็กๆ ขอบคุณอาจารย์ปั๊มค่ะ J

[หละอ่อนหละปูน+]

ดีใจนะค่ะ ที่ป้าต๊อกชอบนานๆๆ จะเห็นป้ายิ้มสักที นิติเราให้ทำดีก็ทำได้ดีไม่แพ้ใคร แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ค่อยทำกัน แปลกนะค่ะ มันน่าจะเป็นข้อยกเว้นซ้อนข้อยกเว้นหรือเปล่า กำลังหาคำตอบอยู่ค่ะ เอาใจช่วยป้าต๊อกนะค่ะ

[ป้าต๊อก]

หละอ่อนหละปูน+

...นานๆๆ จะเห็นป้ายิ้มสักที...

แย่แล้ว ป้าเป็นคนยิ้มยากขนาดนั้นเชียวหรือนี่ เอ๊ะ..ถ้ารู้ว่าป้ายิ้มยาก ก็ต้องเป็นคนแถวๆ นี้ที่ป้ารู้จัก

ใครนะ..บอกมาบะเดี๋ยวนี้เลย

^_^

[สุทธารี เขื่อนแก้ว]

จารย์ขา หนูมาแว้ววววว แอดหนูด้วยน้า ^^

[หมาน้อย]

มาใหม่ เมื่อกี้ลืม login ( -_-!)

[หละอ่อนหละปูน]

ป้าค่ะ วันนี้มีโอกาศเข้าเวป www.love4home.com (บ้านแห่งรัก) มีเรื่องสนุก มีข้อคิ

เศรษฐีคนหนึ่งชอบใจลูกสาวชาวนายากไร้ผู้หนึ่ง เขาเชิญชาวนากับลูกสาวไปที่สวนในคฤหาสน์ของเขา เป็นสวนกรวดกว้างใหญ่ที่มีแต่กรวดสีดำกับสีขาว เศรษฐีบอกชาวนาว่า "ท่านเป็นหนี้สินข้าจำนวนหนึ่ง แต่หากท่านยกลูกสาวให้ข้า จะยกเลิกหนี้สินทั้งหมดให้" ชาวนาไม่ตกลง

เศรษฐีบอกว่า "ถ้าเช่นนั้นเรามาพนันกันดีไหม ข้าจะหยิบกรวดสองก้อนขึ้นมาจากสวนกรวดใส่ในถุงผ้านี้ ก้อนหนึ่งสีดำ ก้อนหนึ่งสีขาว ให้ลูกสาวของท่านหยิบก้อนกรวดจากถุงนี้ หากนางหยิบได้ก้อนสีขาว ข้าจะยกหนี้สินให้ท่าน และนางไม่ต้องแต่งงานกับข้า แต่หากนางหยิบได้ก้อนสีดำ นางต้องแต่งงานกับข้า และแน่นอน ข้าจะยกหนี้ให้ท่านด้วย" ชาวนาตกลง เศรษฐีหยิบกรวดสองก้อนใส่ในถุงผ้า หญิงสาวเหลือบไปเห็นว่ากรวดทั้งสองก้อนนั้นเป็นสีดำ เธอจะทำอย่างไร? หากเธอไม่เปิดโปงความจริง ก็ต้องแต่งงานกับเศรษฐีขี้โกง หากเธอเปิดโปงความจริง เศรษฐีย่อมเสียหน้า และยกเลิกเกมนี้ แต่บิดาของเธอก็จะยังคงเป็นหนี้เศรษฐีต่อไปอีกนาน เราส่วนใหญ่ถูกสอนมาให้มองปัญหาแบบขาวกับดำ แต่ไม่ใช่ทุกปัญหาสามารถแก้ไขได้อย่างขาวกับดำเสมอไป ในทางตรงข้าม หากเราลองมองต่างมุม จะพบว่าหนทางการแก้ปัญหามีมากกว่าหนึ่งสายเสมอ และการยืดหยุ่นพลิกแพลงไปตามสถานการณ์เป็นวิธีการหนึ่ง บางครั้งในการแก้ปัญหา เราอาจต้องสร้างเครื่องมือในการแก้ปัญหาขึ้นมาใหม่ ในยุคสงครามเย็นที่กินเวลานานหลายสิบปี สูญเสียชีวิตและทรัพยากรโลกมหาศาล ไม่มีใครกล้าเชื่อว่า สงครามเย็นสามารถยุติลงได้ หรือเร็วเช่นนี้ ในยุคของ มิคาอิล กอร์บาชอฟ กอร์บาชอฟ กล่าวว่า "เป็นเรื่องเขลาที่คิดว่า ปัญหาที่รุมเร้ามนุษยชาติในวันนี้ สามารถแก้ไขได้ด้วยเครื่องมือและวิธีการที่เคยใช้ได้ผลในอดีต" หากเขาไม่ได้คิดเช่นนี้ บางทีวันนี้สังคมนิยมโซเวียตยังไม่เปิดประเทศและสันติภาพระหว่า งฝ่ายขาว-ฝ่ายแดงคงล้าหลังไปอีกหลายปี โลกไม่ได้มีเพียงแค่สีขาวกับดำ ลูกสาวชาวนาเอื้อมมือลงไปในถุงผ้า หยิบกรวดขึ้นมาหนึ่งก้อน พลันเธอปล่อยกรวดในมือร่วงลงสู่พื้น กลืนหายไปในสีดำและขาวของสวนกรวด เธอมองหน้าเศรษฐี เอ่ยว่า "ขออภัยที่ข้าพลั้งเผลอปล่อยหินร่วงหล่น แต่ไม่เป็นไร ในเมื่อท่านใส่กรวดสีขาวกับสีดำอย่างละหนึ่งก้อนลงไปในถุงนี้ ดังนั้นเมื่อเราเปิดถุงออกดูสีกรวดก้อนที่เหลือ ก็ย่อมรู้ทันทีว่า กรวดที่ข้าหยิบไปเมื่อครู่เป็นสีอะไร" ที่ก้นถุงเป็นกรวดสีดำ "...ดังนั้นกรวดก้อนที่ข้าทำตกย่อมเป็นสีขาว" ชาวนาพ้นสภาพลูกหนี้และลูกสาวไม่ต้องแต่งงานกับเศรษฐีขี้โกงคนน ั้น นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "หากเราพยายามมากพอที่จะแก้ไขปัญหา เราจะพบว่าทุกปัญหาย่อมมีวิถีทางแก้ไขเสมอ

ดดีๆๆ อ่นแล้วชอบมากก็เลย แอบเอามาฝากค่ะ

[น้องนุ่น(เพื่อนน้องนัน)]

คิดถึงอาจารย์ต๊อกจังค่ะ

[ป้าต๊อก]

หนูนุ่น สบายดีหรือเปล่า

ไม่ได้ข่าวน้าน...นาน...นานมากเลย

เมื่อไรจะมาเที่ยวเชียงใหม่จ๊ะ

[น้องนุ่น(เพื่อนน้องนัน)]

สบายดีค่ะ อยู่กทม.มาหลายปี หุหุ ส่วนน้องนันก็พักที่คอนโดเดียวกันนั่นแหละค่ะ น้องนันใกล้จะเรียนเนจบแล้วค่ะ ส่วนน้องนุ่นก็ทำงานงกๆๆ ที่อัยการค่ะ คิดถึงอาจารย์ต๊อกจังค่ะ อาจารย์ไก่ด้วย นานๆกลับเชียงใหม่ทีค่ะ ถ้ามีโอกาสคงได้เจอกันอีกนะคะ รักนิติศาสตร์พายัพที่สุดเลยค่ะ

น้องนุ่น(เพื่อนน้องนัน)