บทกลอนแด่เขาพระวิหาร


ใช่เสียแค่ปราสาท แต่เสียชาติและเสียหน้า รัฐบาลไร้เดียงสา ไม่รู้สึกไม่รู้สม

วันนี้วันที่ 11 กรกฎาคม 2551 ผมขอเป็นบันทึกเพื่อรวบรวมบทกลอน บทความ บทเพลง ที่เกี่ยวเนื่องกับกรณีปราสาทพระวิหาร ซึ่งเวลานี้มันกลสยเป็นกรณีเขาพระวิหารไปซะแล้ว เพราะการไม่ยอมออกมาทำอะไร ไม่ออกแถลงการณ์ไม่ยอมรับกรณีมติของUnesco ที่ให้ 7 ประเทศเข้ามาบริหารจัดการพื้นที่มรดกโลกเขาพระวิหาร เพราะ พื้นที่โดยรอบปราสาทพระวิหารยังเป็นอธิปไตยของไทย และประเทศไทยก็เป็นเอกราชไม่ได้เป็นเมืองขึ้นของใคร ดังนั้น Unesco ไม่มีสิทธิ ถึงแม้นักวิชาการบางคนจะชอบพูดว่า Unesco เป็นแค่องค์การพิทักษ์รักษามรดกและวัฒนธรรมของโลก ไม่สามารถบังคับใครได้ ถ้าเป็นยังงั้นเราก็ไม่ต้องทำตามก็ได้แต่เพื่อความชัดเจนในระดับเวทีโลกและแสดงออกให้นานาชาติได้รับรู้เจตนารมย์ของประเทศไทยรัฐบาลก็ต้องรีบทำแถลงการณ์ให้ชัดเจนต่อกรณีนี้ ไม่ใช่เงียบเฉยอยู่ ทีแถลงการณ์ร่วมดันกระเหี้ยนกระหือรือทำทันที เข้ามาเป็นรัฐบาลแค่ 4 เดือนก็จัดการเรียบร้อย ยิ่งถ้าเจาะเฉพาะเรื่องปราสาทพระวิหารก็ใช้เวลาไม่ถึง 1 เดือนเลย

กรณีคณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญตัดสินว่าแถลงการณ์ร่วมผิดกฏหมายรัฐธรรมนูญ รัฐบาลก็ยังไม่ยอมทำอะไรอีก กลุ่มนักวิชาการริบบิ้นสีขาวก็ไม่เห็นมีใครออกมาพูดถึงเรื่องนี้เลย กลับไปพูดถึงเรื่องถอดถอน ครม.ทั้งคณะว่าทำไม่ได้เพราะถ้าทำแล้วใครจะบริหารประเทศ ตอนนี้มีก็เหมือนไม่มีอยู่แล้ว แค่มีไม่กี่เดือนมันไม่ตายหรอกประเทศไทย เพราะข้าราชการประจำเค้าก็ทำงานของเค้าอยู่ทุกวันอยู่แล้ว ครม.แค่รอเซ็นชื่ออนุมัติเท่านั้นเอง

ผมได้ copy บทกลอนของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์มาให้อ่านกันครับ

๏ เสียศักดิ์ เสียศรี ๏
       

      ๏ ใช่เสียแค่ปราสาท
       แต่เสียชาติและเสียหน้า
       รัฐบาลไร้เดียงสา
       ไม่รู้สึกไม่รู้สม
       
       ๏ ลุกลี้ไปรับรอง
       แลลุกลนมีลับลม
       ซ่อนเล่ห์อันโสมม
       ด้วยสามานย์สันดานเดิม
       
       ๏ รับรองเป็นของเขา
       สะเพร่าพลาดสะเพร่าเพิ่ม
       โอหัง ยังเหิมเกริม
       ไม่รู้หนาว ไม่รู้ร้อน
       
       ๏ เสียสิทธิ์ ทักท้วงสิทธิ์
       เหนือพื้นที่ ที่ทับซ้อน
       เสียขวัญ ทวยนาคร
       และเสียศรีสะเกษศรี
       
       ๏ ไม่ใช่เรื่องคลั่งชาติ
       และไม่ใช่เรื่องไมตรี
       เป็นเรื่องเราเสียที
       ก็เพราะคนของเราเอง
       
       ๏ สงสารประเทศไทย
       ที่ปล่อยให้เขาข่มเหง
       แต่นี้ จะร้องเพลง
       ประเทศไทย...ให้ใครฟัง!
       
       เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
       อ.๘/๗/๕๑

       
       
       
       

 

คำสำคัญ (Tags): #ปราสาทพระวิหาร
หมายเลขบันทึก: 193419เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2008 11:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ใช่เสีย แค่ปราสาท

แต่เสียชาติ และเสียหน้า

รัฐบาล ไร้เดียงสา

ไม่รู้สึก ไม่รู้สม .......

ตั้งตา แก้รัฐมนูญ

ไม่อาดูร แสนโง่งม

ปลดเปลือง มลทินตน

แสนโสมม พวกตนเอง

ไถ่ข้าง ไปตามคู

พวกของตรู อย่าข่มเหง

ถูกผิด คนละเพลง

พวกตนเองถูกทั้งนั้น

ขึ้นน้ำมัน นั้นตลอด

หมดทางรอด คนทำกิน

เมืองไทย ในแผ่นดิน

มันสูบกิน จนสิ้นไทย

ขอสาบ และขอแช่ง

พวกแมลง เกาะดูดกิน

เกิดเป็นไทยในแผ่นดิน

แต่ทุกสิ่ง ทำเพื่อใคร

ลงนาม ให้เขมร

บอกว่าไทย ไม่เป็นไร

สมอง ทำด้วยอะไร

แล้วทำไม ถึงไปเซ็นต์

ไอ้คน เง่า หรือมันโง่

หรือมันโต เพื่อโกงกิน

โกงไทย โกงแผ่นดิน

สมควรสิ้น ชาติตระกูล

เขมร คงจารึก

บันทึก ไว้ไม่สิ้นสูญ

เชิดชู วงศ์ตระกูล

ด้วยมูลควาย ลงแผ่นดิน มัน

07/08/2005

สุดยอดครับคนผ่านทาง

รบกวนผ่านมาบ่อยๆครับ แต่จริงๆแล้วน่าจะมาร่วมเดินทางด้วยกันดีกว่าครับ

แค่สมัครเป็นสมาชิกเท่านั้นเองแล้วเราก็ร่วมเดินทางไปกับโลก gotoknow ที่ที่มีเพื่อนๆผู้มีน้ำใจมากมาย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท