บันทึกการเรียนดนตรีไทย : เอกภาพ

เมื่อวานนี้ผู้เขียนไปเรียนตีขิมมา ประมาณ 20 นาทีแรก ครูสายให้พวกเราใช้เวลาอยู่กับเครื่องดนตรีที่ตัวเองเลือก ผู้เขียนก็ทบทวนบทเรียน "เพลงช้าง" และ โน๊ตดนตรีใหม่ที่ครูเขียนไว้บนกระดาน

ซซซซ/_ลล/ด'ด'ด'ด'/_ลล/ซซซซ/_ลล/ด'ด'ด'ด'/รร/

มมมม/รร/ด'ด'ด'ด'/_ลล/มมมม/รร/มมมม/มม/กลับต้น

ต่างคนต่างเล่น ต่างคนต่างตี ต่างคนต่างสี ต่างคนต่างเป่า ต่างคนต่างดีด เป็นท่วงทำนองที่สุดจะบรรยาย....แต่ผู้เขียนชอบน๊ะ นี้ถ้าอัดเสียงไว้ได้คงดี

หลังจากนั้นครูก็เรียกพวกเราด้วยการตีฉิ่ง เป็นสัญญาณว่าทุกคนต้อง "หยุด" และ "ฟัง" แล้วครูก็ให้พวกเราบรรเลงโน๊ตเพลงพร้อมกัน..เริ่มพร้อมน๊ะ แต่จบสิไม่พร้อม มีขาด มีเกิน ครูบอกอย่างนี้ต้องทำโทษ จนกว่าจะมีความเป็น "เอกภาพ"

ในที่สุดจาก 1 วลี เป็น 2 วลี แล้วก็เป็นวรรค เป็น ประโยค แล้วก็เป็นตัว ก่อนจบครูให้เล่นซ้ำอีกครั้ง 2 เที่ยว

ครูสายย้ำมากเรื่องความเป็นเอกภาพ เราเล่นกันเป็นวง มีเครื่องดนตรีหลายชนิด ครูบอกว่า..หากเราติดขัดตรงไหนก็ให้หยุดไว้ และจับความได้ตรงไหนก็ให้สวมรอยเข้าไป ไม่ใช่หยุดไปเลยมันเป็นประเพณีในการเล่น อีกทั้งความนุ่มนวลในการเล่น ทะนุถนอมเครื่องดนตรี อย่าไปกระแทกกระทั้น ใส่อารมณ์เข้าไป ครูบอกว่าเราเล่นเป็นมโหรี ต้องมีความอ่อนโยน นุ่มนวล ให้ฟังไพเราะ การเล่นดนตรีก็สื่อถึงคนเล่นด้วย คนอารมณ์กระด้าง เสียงที่ออกมาก็กระด้าง ฟังไม่เพราะ...

ตอนนี้ผู้เขียนชักติดใจแล้วสิ กะว่าจะหาขิมมาเล่นที่บ้านสักตัว ราคาต้องไม่แพง ไม่ต้องเอาแบบมือแรก จะมือสอง มือสาม ก็ได้ไม่เกี่ยง (^______^)