ชีวิตชาวบ้าน

ชีวิตพอเพียง

...สังคมไทย....วันนี้โหยหาความรัก...ความสุข...และสมานฉันท์??  เกิดสิ่งใดขึ้นกับคนไทย..และ..สิ่งที่ชาวเราโหยหาเวลานี้มันเกิดขึ้นจากธรรมชาติมิใช่หรือ?...เราชื่นชมผู้คน..เราชื่นชมวัฒนธรรม..เราชื่นชมความก้าวหน้าเทคโนโลยี...เราชื่นชมความเป็นสังคมสมัยใหม่แบบตะวันตก?  เราชื่นชมในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเรา....เรากำลังดูถูก ดูแคลนและตำหนิตัวเอง  มองไม่เห็นคุณค่าของวัฒนธรรมและความเป็นไทย เรามองข้ามในสิ่งที่มีคุณค่าใกล้ตัว มันเป็นความมืดบอดเกินที่จะให้อภัย???  สิ่งเล่านี้คือที่มาของการโหยหา....  สิ่งแรกที่เราต้องทบทวน?...คือความรัก...สิ่งที่สอง คือ ความสุข  และสิ่งที่สามคือ สมานฉันท์  ทั้งสามสิ่ง...มีผู้รู้และนักวิชาการให้ความหมายและนิยามศัพท์มากมาย..? ผมไม่ใช่ผู้รู้..และผมไม่ใช่นักวิชาการ??  แต่ผมเป็นชาวบ้านคนหนึ่งที่มีความต้องการไม่แตกต่างจากท่านทั้งหลาย?? อยากเรียนฝาก...การนำมาซึ่งสิ่งที่เราโหยหานั้น...ต้องเข้าใจแก่นของความหมายและลงมือปฎิบัติจริงเท่านั้นถึงจะได้ในสิ่งที่ชาวเราต้องการ?? ...ความรักแท้จริงคือการให้..วันนี้เราปฎิบัติหรือยัง...ส่วนมาก..ความรักเพื่อขอ..ขอ .และขอ.เมื่อไม่ได้ก็ไม่พอใจ...เคียดแค้น..อาฆาตและพยายาม..เป็นความรักของคนพาล??  ความสุข...คือ ได้กระทำในสิ่งที่เราอยากทำและไม่เบียดเบียนคนอื่น  แต่คนเรามองแค่ประเด็นแรก..คือทำในสิ่งที่อยากทำ..ลืมประเด็นที่สอง..การเบียดเบียนคนอื่น..เราไม่สนใจและไม่ให้ความสำคัญ.มือใครยาวสาวได้สาวเอา.เป็นนัยที่ละเลยสิ้นเชิง??  สมานฉันท์  คือ..การเอาใจเขามาใส่ใจเรา...คนเราส่วนมากขาดการกระทำร่วมกัน  ขาดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน  มิติของจิตอาสา (จิตสาธารณะ)ค่อนข้างน้อย..มองเห็นตนเองเป็นสำคัญ...เมื่อไหร่เราพอ..เมื่อไหร่เราอิ่มถึงจะคิดถึงคนอื่น...??  ถ้าเราอยากเห็นกระบวนการที่เป็นรูปธรรม...ยังพอมีให้เห็นและเป็นตัวอย่างที่น่าสนใจศึกษา?? เช่นเครือข่ายปราชญ์ชาวบ้านภาคอีสาน...ที่มีการรวมกลุ่มแลกเปลี่ยนเรียนรู้..เปิดเวทีชาวบ้าน  มีวิถีชีวิตแบบชาวบ้าน  รักษาวัฒนธรรมดั่งเดิมซึ่งเป็นทุนทางสังคมที่มีคุณค่ามหาศาล    เครือข่ายสร้างฝันปั้นสุขบ้านสวนไร่นา  จังหวัดบุรีรัมย์  เครือข่ายมรดกอีสาน  จังหวัดมหาสารคาม และอื่นๆมากมาย??  ธรรมชาติเป็นตัวชี้วัดความสุขของมุษย์อย่างแท้จริง...ชุมชนใดทำลายธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมมากเพียงใด...การโหยหาจะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเช่นกัน?  ถึงเวลาที่เราจะต้องทบทวนและหาคำตอบแห่งโจทย์ชีวิตโดยรวมหรือยัง??

........ชาวบ้าน ที่มีวิถีชีวิตและวัฒนธรรม รวมถึงสิ่งแวดล้อมที่สมบูรณ์ เป็นคำตอบที่ชัดเจน.จากสิ่งที่เราโหยหา.สามารถแลกเปลี่ยนและเป็นแหล่งเรียนรู้ให้กับสังคมก็มีอยู่มากมายเช่นกัน???