แด่...อหังการของคนหนุ่ม
แด่...อหังการของคนหนุ่ม
คนหนุ่ม... มีอะไรที่เจ้ามุ่งมั่นคำนึงถึงนอกจากตนเอง
แน่นอน เจ้าต้องใฝ่ฝันในตนเอง เพราะมันเป็นสิ่งแรกที่เจ้าต้องเผชิญหน้าเรียนรู้ ทำความเข้าใจทุกวี่วันมันเป็นการดำรงอยู่แห่งตัวเจ้า ในหนทางของชีวิต ความรัก ความปรารถนา
แต่ถ้าเจ้าใฝ่ฝันในสิ่งอื่นใดนอกเหนือไปจากตนเองและเชื่อมั่นในสิ่งนั้น เมื่อนั้นจะได้รู้จักกับคำว่า “ศรัทธา”
รายรอบตัวเจ้าและห่างไกลออกไป ยังมีผู้คนนานาชนิดซึ่งเป็นมนุษย์ร่วมโลกร่วมสังคมเดียวกันกับเจ้า แต่ก็ผิดแผกแตกต่างกันออกไปในวิถีชีวิตความเป็นอยู่
ถ้าหากเฝ้ามองและครุ่นคิด เจ้าจะได้เห็นสภาพชวนสังเวชของคนบางกลุ่ม บางชีวิต ที่ปรากฏฟ้องเตือนอยู่ตลอดมา
คนที่อดอยาก ป่วยไข้
คนที่มืดบอด พลัดหลง
คนอ่อนแอ โง่เขลา และถูกกดขี่ข่มเหง
แน่นอน เจ้าต้องคำนึงถึงคนเหล่านี้ในวันหนึ่ง เป็นความปรารถนาอันก่อตัวอย่างเงียบเชียบในส่วนลึก เพื่อแก้ไขสภาพการณ์เลวร้ายเบื้องหน้า
ถ้าเจ้าสมัครใจช่วยเหลือคนเหล่านี้ แม้เริ่มต้นเพียงคำพูด คำพูดนั้นก็ประดุจดวงดาวที่ส่องแสงขึ้นในโลกมืดของผู้คนที่ทุกข์ทรมาน
แต่ขอให้เราได้ถามเจ้า
ในความปรารถนาทั้งหมด มีสิ่งใดที่เจ้าเชื่อมั่นสามารถอุทิศตัวลงมือทำอย่างแท้จริงได้บ้าง
ในความเป็นจริง เจ้าอาจทำตัวเหมือนกระแสลมที่พัดผิดทาง คำพูดของเจ้าอาจเปลี่ยนไปได้เหมือนใบไม้ฤดูร้อน ซึ่งนับแต่จะทับถมไปบนความข่มขื่นของผู้คนให้หนาหนักขึ้นไปอีก ฉะนั้น เมื่อเริ่มต้นกล่าวถึงสิ่งเหล่านี้
ขอเจ้าอย่าได้เอาความเสียเปรียบต่ำต้อยของผู้คนมาเป็นเครื่องกล่าวอ้างส่งเสริมตัวเอง ทว่าจงเอาตัวเองนั่นแหละ ในส่วนที่มากมายเกินพอ ออกมาเชือดเฉือนแบ่งปัน
และหากเจ้าจะทำสิ่งใดเพื่อพวกเขา
ขอให้เจ้าทำอย่างจริงใจและกล้าหาญ
อย่าพึงฉุดดึงผู้คนออกจากป่าดงรกทึบ เพียงเพื่อมาปล่อยไว้กับหลุมพรางอันโหดร้ายและน่าสะพรึงกลัวของอารยธรรมสมัยใหม่
อย่าพึงบอกผู้คนให้รื้อสิ่งโง่เขลา ล้าสมัย ออกจากสมอง เพียงเพื่อบรรจุความคิดคลั่งไคล้ไร้สติของเจ้าลงไปแทน
อย่าเพิ่งเอ่ยอ้างวอุดมการณ์ที่เลื่อนลอย ชักจูงให้ใครเดินตาม เมื่อเจ้าเองยังไม่ผ่านการต่อสู้แสวงหามาก่อน
การเรียนรู้เกี่ยวกับตนเอง คือการเรียนรู้ว่า “เจ้าคือใคร” ถ้าแม้เจ้าไม่อาจเป็นปราชญ์หรือศาสดา ก็ไม่พึงเอ่ยประกาศนามให้กึกก้อง ถ้าแม้เจ้าไม่ใช่วีรบุรุษ หรือนักอุดมคติที่แท้จริง ก็ไม่พึงเสแสร้งเป็น
เพราะหากเจ้าเป็นเพียงศาสดา หรือวีระบุรุษบนฟองน้ำลาย สักวันหนึ่งน้ำลายจะหลั่งไหลทับท่วมตัวเจ้า และกลบถ้อยคำของเจ้าเสีย
คนหนุ่ม
ถ้าเจ้าไม่อาจทำอะไรเพื่อคนอื่นอย่างแท้จริงได้
ก็จงทำอะไรเพื่อตัวเองอย่างแท้จริงเถิด
อย่างน้อยเจ้าก็สามารถบอกตัวเองได้ว่า
เจ้าคือมนุษย์
คือสัตว์โลกที่โหดร้ายและว้าเหว่
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น