วันสุดท้ายของการฝึกงาน
และแล้วการฝึกงานก็เดินมาถึงวันสุดท้ายแล้วครับ (ดีใจจังเลย อิอิ...)วันนี้ก็มีการนำเสนอการฝึกงานว่าเราได้อะไรกลับไปบ้าง การนำเสนอนี้ก็มีผู้จัดการ สัตวบาลมาร่วมฟังด้วย ก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยเลย อิอิ... ทำให้มีการเตรียมตัวก่อนที่จะนำเสนอ ทำให้นอนไม่หลับเลย อิอิ...
แต่ก่อนที่จะได้นำเสนอในตอนบ่ายก็มีการไปดูงานที่โรงเชือดและโรงชำแหละ ไปดูว่าเมื่อเลี้ยงไก่มาแล้วก็จะต้องมาดูว่าไก่นั้นไปไหนบ้าง นี่ก็เป็นขั้นตอนที่ก่อนจะถึงมือผู้บริโภค การรับไก่ก็มีมาจากฟาร์มในเครือเอง และก็มาจากเกษตรกรที่เป็นลูกเล้าขององค์กรนี้
ไก่ที่มาถึงก็จะลำเลียงไก่เข้าไปในห้องมืด ผ่านไฟช็อดไก่ ผ่านห้องเชือดเป็นการเชือดโดยคนอิสลามเท่านั้นคนอิสลามถึงจะกิน ผ่านบ่อลวก ถอนขน ก็จะถูกลำเลียงผ่านโซนที่ไม่สะอาด มาสู่โซนที่สะอาด ไก่ก็จะถูกแขวนโดยพนักงานก็จะทำหน้าที่ต่างกัน แต่ละหน้าที่ ก็จะมีส่วนน่องสะโพก สันใน ส่วนปีก เป็นต้น พอได้แต่ละส่วนแล้วก็นำไปแพ็คใส่กล่อง เพื่อส่งจำหน่ายต่อไป
พอดูงานเสร็จแล้ว ก็มานำเสนอที่โรงฟัก ในการนำเสนอครั้งนี้ก็มีผู้จัดการฟาร์มของไก่พันธุ์และไก่เนื้อ พร้อมด้วยพี่สัตวบาลที่ดูแลอยู่ที่โรงฟักด้วย การนำเสนอกลุ่มผมได้นำเสนอเป็นกลุ่มแรก
ไม่เป็นไรครับพร้อมอยู่แล้ว อิอิ... ถึงกะนั้นก็โดนคำถามที่ทางกลุ่มตอบไม่ได้อยู่เหมือนกัน เช่นคำถามที่ว่า จุดมุ่งหมายของไก่รุ่นคือ เปอร์เซ็นต์ CV และ UNIFORM หมายความว่าอย่างไร เล่นเอางงๆอยู่เหมือนกัน อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน พี่บอกว่าถามก็เพราะว่าอยากให้พวกเราคิดให้ได้
แล้วก็มีผู้จัดการพูดมาว่า “การทำงานกับสัตว์ เราต้องมีการวางแผนไว้ล่วงหน้า แต่ละวินาทีนั้นอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้เสมอ” เราจึงควรเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา และให้รู้จักตั้งคำถามให้เยอะๆ อย่ามองดูเฉยๆโดยที่ไม่เอะใจอะไร โดยที่บ่อยให้ผ่านไป เราไม่สามารถย้อนเวลาให้กลับมาที่เดิมได้นะครับ ดังนั้นจะทำอะไรก็รีบทำเถอะ อย่าคิด หรือมองดูเฉยๆ จงลงมือทำเลยจะดีกว่า เราจะได้รู้ปัญหา และหาหนีทีไล่ได้ถูก จะทำอะไรสักอย่างก็ต้องเจอกับปัญหาอย่างแน่นอน ก่อนที่จะไปถึงความสำเร็จ ขอเพียงเราอย่าหันหลังให้หรือวิ่งหนีปัญหา ก็แล้วกัน จงสู้กับปัญหาอย่างมีสติ ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ บางทีอาจจะแก้คนเดียวไม่ได้ ก็ต้องขอความช่วยเหลือกันบ้าง คนเราอยู่คนเดียวในโลกไม่ได้หรอกครับ ต้องมีการช่วยเหลือกัน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน
การนำเสนอครั้งนี้ก็มีนักศึกษามาจากทั้ง มหาวิทยาลัยขอนแก่น มหาวิทยาลัยสงขลา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี การนำเสนอแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม มีทั้งกลุ่มที่ฝึกงานไก่เนื้อ ไก่พ่อแม่พันธุ์ และโรงฟัก สำหรับการนำเสนอก็เป็นไปด้วยความเรียบร้อย บรรยากาศไม่เครียด แต่ตื่นเต้นอยู่บ้าง ถึงแม้คนจะไม่มากก็ตาม แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้อยู่ดี อิอิ...
การที่ได้ออกมาฝึกงานอย่างนี้ก็เป็นสิ่งที่ดี ได้รู้ได้เห็นสิ่งต่างมากมาย ในสิ่งที่ในมหาวิทยาลัยทำให้ไม่ได้ ได้รู้จักการทำงานร่วมกับคนอื่น รู้จักการปรับตัวเมื่อมาอยู่ใหม่ทั้งสภาพแวดล้อม ทั้งคนงาน พี่สัตวบาล และตัวเราเอง
เหมือนเป็นการทำความรู้จักกับตัวเองว่าจะไปทำงานในด้านนี้ได้หรือเปล่า
แต่ลองมองดูอีกมุมหนึ่ง ดูเหมือนว่า ทางองค์กรที่รับนักศึกษาก็อาจหวังอะไรจากเราอยู่เหมือนกัน เช่นต้องการแรงงานจากนักศึกษา ค่าแรงก็ไม่ต้องจ่าย แถมยังไม่เรื่องมากอีก ไม่มีข้อร้องเรียนอะไรเลย เป็นอะไรมาก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย มันน่าเจ็บใจตรงนี้แหละครับ อย่าว่าแต่ทางองค์กรเลยแม้แต่ทางคณะที่สังกัดอยู่ก็ยังไม่มีการรับประกันอะไรเลย
ก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียที่ปฏิเสธไม่ได้ล่ะครับจะไม่มาฝึกก็ไม่ได้ เพราะบรรจุอยู่ในหลักสูตร หากไม่ผ่านการฝึกงานก็ไม่จบครับ
ความเห็น (1)
"ไม่มีข้อร้องเรียนอะไรเลย เป็นอะไรมาก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย มันน่าเจ็บใจตรงนี้แหละครับ อย่าว่าแต่ทางองค์กรเลยแม้แต่ทางคณะที่สังกัดอยู่ก็ยังไม่มีการรับประกันอะไรเลย" เป็นข้อคิดที่ทางภาควิชาและคณะฯ จะต้องไปพิจารณา หรือหากมีก็ต้องชี้แจงให้ นศ.ที่จะไปฝึกงานทราบ