ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ
|
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพ
อ้างอิง - ภาพ http://www.oknation.net/blog/DECHARIN
ผมชื่นชอบ ภาษาในจดหมาย โดยเฉพาะบนแผ่นกระดาษ เมื่อกาลเวลาที่ผ่านมา บอกเล่าความล่าช้าของการเดินทาง และการรอคอยเรื่องราวจากปลายปากกา กว่าที่คำตอบอันละเอียดอ่อน จะมาถึงการรับรู้ของชีวิต ภาษาและถ้อยคำในจดหมายกระดาษ ล้วนบรรจงเติมต่อรายละเอียด ในแต่ละความรู้สึกของชึวิต และความคิดถึง
คำน้อยที่บรรจงร้อยไว้ในแต่ละบรรทัด คำขึ้นต้นภาษาน่ารักยามบ่งบอก ให้รู้ถึงความรักความคำนึง ถ้อยคำความคิดถึง กระทั่งบทปิดท้าย ด้วยมิตรภาพแทนคำขอบคุณ คำตอบถึงความรัก และความมุ่งมั่นเพื่ออธิบายถึงความเคารพนับถือ ทั้งหมดทั้งมวลแห่งถ้อยภาษาของคำเขียน เพื่อบอกกล่าวความจริงใจ อาจไม่เท่าคำพูดที่ได้ยลยิน น้ำเสียง และใบหน้าของผู้บอกกล่าว
แต่ภาษาคำเขียน ก็งดงามในแต่ละห้วงคำนึง ไม่นับกับความงดงามในความล่าช้า เมื่อวันวานแห่งอดีตของผู้คน คือชีวิตที่ต้องรอคอย รอจดหมายฉบับน้อยของคนรัก รอคำฝากรักเหมือนหนึ่งลอยลมจากแดนไกล รอคำบอกรักของพ่อแม่ ยามเดินทางผ่านกระดาษแผ่นเล็กแผ่นน้อย มีเรื่องราวใดบ้างที่เคยผ่านมา ในท่ามกลางความประทับใจเหล่านี้ เราต่างรู้ดี
ความประทับใจอันล่าช้า ที่วันนี้ความเร็วไม่อาจทดแทน ไม่อาจแทนที่ความรื่นรมย์ในช่วงเวลาอดีต ไม่อาจแทนค่าอันงดงามวันวานนั้นได้ ใครเคยรอคอยจดหมายวันวานต่างรู้ดี ถึงการเฝ้ามองตู้จดหมาย รอคอยบุรุษไปรษณีย์ เสียงรถมอเตอร์ไซค์ รถจักรยาน หรือกระทั่งเสียงกดกระดิ่งหน้าบ้าน ให้หัวใจได้เต้น และระทึกเสมอในทุกครั้งของการรอคอย ใช่หรือไม่สำหรับความจริงในชีวิต ที่ความรวดเร็วไม่อาจแทนที่
ในท่ามกลางความจริง ของทั้งภาพและเสียงที่เดินทางได้ วันนี้ ความรู้สึกในการถอดความคำเขียน อาจไม่ทันอกทันใจผู้คน แต่ในยามนั้น ตัวหนังสือและคำเขียนแต่ละตัว แทบจะกระโดดโลดแล่นออกมา ให้ใจเราได้ยินเสียง และให้สายตาเราได้จับจ้อง ในแต่ละมือที่เขียนอักษร ได้กลิ่นได้ยินและได้จินตนาการ ถึงรอยยิ้มของคนเขียนจดหมาย หรือรอยน้ำตายามคิดถึง
พลังของเรื่องราวอันยืนนิ่งในอดีต ไม่อาจเดินทางผ่านเวลา หากเราไม่เขียน จนเมื่อเราเริ่มต้นเขียน เราจึงจะเข้าใจความรู้สึกเหล่านั้น เช่นเดียวกับที่เมื่อเราได้รับข้อความ จากการบันทึกและส่งอักษรแทนคำในใจ เราจะรู้ได้ถึงพลังอันโลดแล่น เมื่อตัวอักษรได้เริงระบำ และทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่เหนือวันเวลา รอเพียงเราเริ่มต้นเปิดอ่าน และหยุดนิ่งเมื่อเราหยุด
เราเริ่มอ่าน ตัวอักษรก็จะเริ่มโลดแล่น เป็นวงจรชีวิตแห่งคำเขียนอันล้ำค่า หรืออาจเป็นถ้อยคำรันทดเจ็บช้ำใจ ความเศร้าโศกใดก็ตามที่ได้ทำหน้าที่ ยามเราเปิดอ่านข้อความเหล่านั้น เมื่อเราเปิดอ่าน ทุกสิ่งอย่างของตัวอักษรจะเริ่มต้น เป็นวงจรอันนิรันดร์ของความหมาย ซึ่งยังคงเดินทางผ่านกาลเวลา บทพิสูจน์แทบไม่ต่างจากมิตรภาพในชีวิตผู้คน
มิตรภาพอันล้ำค่า ล้วนได้รับการทดสอบ และพิสูจน์ทราบจากกาลเวลา ยามชีวิตเดินทางผ่าน ทุกสิ่งอย่างล้วนพิสูจน์ด้วยหัวใจสำคัญ มิตรภาพไม่ใช่เรื่องราวของการซื้อหา ความปรารถนาดีมิใช่เพียงคำธรรมดา ที่ว่างเปล่าในแต่ละเนื้อหาเหล่านั้น แต่กลับเป็นสิ่งซึ่งประกอบร่าง ขึ้นจากหัวใจ ความจริงใจ และผลสุดท้ายของการกระทำ ที่กาลเวลาจะเป็นคนคอยจดจำ
จดบันทึกเรื่องราวนั้น ด้วยหัวใจของผู้คนซึ่งสัมผัส ด้วยจิตวิญญาณภายในซึ่งสัมพันธ์ ไม่ใช่ความว่างเปล่าของคำพูด และไม่ใช่เพียงคำธรรมดาดารดาษ ที่เพียงแต่ว่ากล่าวว่าพูดออกไป หรือกระทั่งเขียนไว้เพียงธรรมเนียมปฎิบัติ เพียงเพราะไม่รู้จะเขียนคำใดให้สุภาพไปกว่านี้ได้ ไม่ใช่อย่างยิ่ง สำหรับความจริงในเบื้องหลังอักษร หรือสำหรับมิตรภาพในคำเขียน
มิตรภาพไม่ใช่สิ่งหยุดนิ่งตายตัวเป็นนิรันดร์ แต่เป็นความเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนผ่าน ในแต่ละคืนวันของชีวิต ทั้งเราและเขาต่างเปลี่ยนแปลง และชีวิตต่างเปลี่ยนผ่าน มีบททดสอบมากมายวิ่งเข้ามาระหว่างความสัมพันธ์ของมิตรภาพ มีหัวใจและความคิดของคนต่างต่าง ซึ่งเคลื่อนไหวไปมา รอคอยการจัดลำดับความเข้าใจ และรอให้หัวใจได้ฟังเสียงกระซิบที่แท้จริงว่า
ต่างคนต่างเข้าใจ ในแต่ละมิตรภาพของกันและกัน ซึ่งดำรงคงอยู่ระหว่างกัน ได้มากน้อยเพียงใด เมื่อชีวิตของผู้คนล้วนผ่านมรสุม คืนวันแต่ละขณะโมงยาม ล้วนไม่เคยเหมือนกัน แม้มีขึ้นมีลง มีฉายประกายอับแสง หรือเพียงหม่นมัวสลับกันไป แต่ท้องฟ้าที่แต่ละคนแลเห็น ในแต่ละวันคืนของชีวิตผู้คน ล้วนหมุนเวียนเปลี่ยนไป และไม่เคยเหมือนกันแม้แต่วันเดียว
เพียงแค่หัวใจเราเท่านั้นที่จะเข้าใจ ในแต่ละความเปลี่ยนผ่าน หรือเข้าใจได้เอง ถึงหัวใจแห่งมิตรภาพเหล่านั้น ยามเปิดอ่านบันทึกและจดหมาย ซึ่งบันทึกถ้อยคำทักทายแห่งมิตรภาพ ที่ต่างเดินทางก้าวผ่านกาลเวลา ผมจะนึกเสมอถึงอำนาจพิเศษบางอย่าง ที่ทำให้คำเขียนซึ่งบอกกล่าวคำรักความอบอุ่นใจ ยังคงเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่า เหนือและมากมายกว่าคำพูด
ในแต่ละบทจดจำ ผมมีเพียงคำขอบคุณ ในแต่ละมิตรภาพและคำทักทาย ซึ่งต่างเขียนบอกเล่าไว้ ในแต่ละบันทึก ขอบคุณมากครับ สำหรับมิตรภาพ
|
ความเห็น (2)
สวัสดีคะคุณKati
ขอบคุณในมิตรภาพของกันและกันที่บ้านแห่งนี้นะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ kati
... ปูเคยเจอประโยค Out of Sight, Out of Love
… อาจจะมีจริง และพบเจอในโลกแห่งความจริง
… แต่สำหรับมิตรภาพ ออนไลน์ณ ที่แห่งนี้แล้ว ...
… แม้มิเคย At First Sight ก็สามารถ At First Write ได้
… .. ตัวหนังสือของคุณ kati มีชีวิต และ ชีวา มาก
ปูอยากเขียนได้อย่างนี้บ้างจัง .. ลึกซึ้ง เกินพรรณนา ..
... ทุกตัวอักษร ที่เรียงร้อย พจนา เพราะว่าประจักษ์
... ด้วยตระหนัก ด้วยพอใจ ด้วยปรารถนา
... ไร้เงื่อนไข บ่มสัมพันธ์ วันเวลา
… ติดตรึงตรา จรรโลงใจ ในมิ่งมิตร
... โลกอักษรา มีชีวิต ชีวา รสชาติ เพราะมีคุณ
... ด้วยคารวะค่ะ