หัวใจสำคัญของหน่วยบริการปฐมภูมิ


ผมสร้างการเชื่อมต่อระหว่างระดับต้นกับรพช ได้ แต่ระดับสูงขึ้นไปยังต้องทำอีกมาก

ครูบาสุทธินันท์ มาช่วยเสริมว่าการทำงานของทีม หล่มสักน่าจะมาจากพื้นฐาน การทำงานโดยมีมิตสังคมในหัวใจ อ่านดูก็ดีใจแทนทีมงานหลายทีมที่อยู่ในชนบท ไม่เฉพาะทีมหล่มสัก เพราะผมเองก็รู้สึกเหมือนครูบา  และคิดว่าเป็นคุณสมบัติสำคัญที่มีอยู่มก ไม่ว่าท่านที่อยู่ในกรุง บริโภคสื่ออาจจะเห็นแต่เรื่องร้ายๆของคนดูแลคนไข้ ไม่เว้นแม้แต่ รพ ชุมชน

ก็คงต้องขอให้เข้าใจ วัฒนธรรมสื่อที่ถือคติ ข่าวร้ายลงฟรี ข่าวดีเสียเงิน

มาพูดถึงเรื่องราวที่ได้จากการเยี่ยม รพ หล่มสักต่ออีกตอนอย่างที่จั่วหัวไว้

หน่วยบริการปฐมภูมิ เป็นชื่อเรียก สถานบริการที่เราอยากให้เป็นสถานที่ใกล้บ้าน ใกล้ใจ อย่างที่คุณหมอสงวนผู้ล่วงลับไปลแ้วเคยพูดไว้

รูปธรรมที่มีอยู่ทั่วไป ก็คือสถานีอนามัยทีมีอยู่ทั่วประเทศ ที่จำนวนไม่น้อยยังไม่อาจจัดว่าใกล้ใจ แม้ส่วนใหญ่จะใกล้บ้าน เพราะมีอยู่ทุกตำบลทั่วประเทศ บางตำบลก็มีมากกว่าหนึ่งแห่ง

ท่าน ผอ รพ หล่มสักบอกว่าที่ทำ รพ ตำบล ท่านยึดหลักสำคัญว่าหัวใจของหน่วยบริการปฐมภูมิ ที่จทำให้ใกล้ใจ คือการเชื่อมต่อกับสถานบริการในระดับที่สูงกว่าได้

ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง เพราะเคยพูดไว้คล้ายๆกัน ว่า ถ้าชาวบ้านจะยอมมาที่หน่วยบริการปฐมภูมิ (ซึ่งชาวบ้านบัตรทองทุกคนจะต้องไปที่นั่นก่อน) ด้วยความพอใจ เขาจะต้องมั่นใจว่า จะฝากผีฝากไข้กับหน่วยที่ว่าได้

แปลว่าถ้าอาการหนักหรือต้องตรวจเพิ่มเติม หรือปรึกษาในเรื่องยากๆก็สามารถทำได้ โดยไม่ต้องแบกสังขารไปหา รพใหม่ หรือร่อนเร่หา รพ หรือเตียงเอง

แต่คุณหมอพงศ์พิชญ์กเล่าความจริงให้ฟังว่า รพ ตำบลที่หล่มสักอาจไม่มีปัญหา เพราะผมสร้างการเชื่อมต่อระหว่างระดับต้น กับ รพช ได้ แต่ระดับสูงขึ้นไปยังต้องทำอีกแยะ

คุณหมอโกมาตรเคยเล่าให้ฟังว่าที่ ออสเตรเลียชาวบ้านจะชอบหน่วยบริการระดับต้นมาก เพราะถ้ามีปัญหาต้องส่งต่อ เขาจะติดต่อ รพ ให้ จนรู้ว่าต้องไปเจอหมอชื่ออะไร วันไหน แถมยังเป็นห่วงว่า ไปต่างเมืองจะมีที่พักหรือเปล้า ถ้าไม่มียังมีบริการหาที่พักให้อีกด้วย

แบบนี้ชาวบ้านจะเที่ยววิ่งข้ามขั้นตอนไปทำไม เพราะมาที่ใกล้บ้านก็รู้สึกปลอดภัย เพราะมั่นใจว่าจะได้รับการดูแล ส่งต่อเมื่อจำเป็น แถมมีการประสานงานไม่ต้องไปทนฟังเสียงบ่น เสียงตั้งคำถามให้คนไข้หรือญาติ เกิดหวั่นไหว ใจเต้นไม่เป็นส่ำ

หมายเลขบันทึก: 178753เขียนเมื่อ 25 เมษายน 2008 22:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:44 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • ตอนนี้พ่อครูบาสุทธินันท์หนีไปภูเก็ต
  • คุณหมอสบายดีนะครับ
  • กำลังคิดถึงคุณหมอ ประเวศ วะสีครับ

 

สวัสดีคะ..อาจารย์

-พวกเราดีใจนะคะ..ที่อาจารย์มาเยี่ยม..

-อย่างน้อยให้กำลังใจ..ท่านผอ.คะ

-ผอ.และท่าน สสอ.ตั้งใจทำอีกหลายเรื่อง..

-ยังไง อาจต้องขอคำชี้แนะ คนปฏิบัติในชนบทมักไม่เก่งงานวิจัย

-ได้นำภาพ อาจารย์และเรื่องราวที่อาจารย์มา ให้คณะกรรมการ รพ.ดูด้วยคะ.

- วันนี้ หลักสูตรพยาบาล NP จากขอนแก่นมาศึกษาดูงาน 120 คนคะ.

อจ ขจิตครับ ผมสบายดีอยู่ครับ ได้ไปดูน้องๆในชนบททำเรื่องดีๆก็ยิ่งรู้สึกว่าเมืองไทยเรามีดีแยะ แต่ข่าวที่พบในสื่อทุกวนนี้มีแต่ทำให้เราดูหมดหวังกับประเทศ

คุณ ฮูโต๋ ไม่ต้องห่วงเรื่องทำวิจัยไม่เก่งหรอกครับ ถ้าว่ากันตามจริง สิ่งที่พวกเรามำที่ หล่มสักเป็นการวิจัยที่มีขนาดใหญ่โตมาก และสร้างความรู้ใหม่ๆมากมาย ไม่ต้องไปมองการวิจัยว่าต้องมีสถิติยากๆ แยะๆ เพราะหลายเรื่องที่ทำมีสถิติมากมาย แต่มีความหมายและประโยชน์น้อยกว่าที่พวกเราทำกันมาก เพราะพวกเราทำแล้วประเมิน แล้วมาปรับอีก แถมทำซำ้หลายรอบครับ

  • ไม่ไหวคุณหมอมาดึก
  • ฮ่าๆๆ
  • ไปดูน้องๆๆทำงานที่ไหนมาบ้างครับ
  • คุณหมอเอามาเล่าถ่ายทอดอีกนะครับ
  • อยากอ่านๆๆๆ
  • ขอบคุณครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท