รักษาศีล เพื่อ รักษาฟัน

 

การรักษา “ศีล” เป็นสิ่งที่ทำตนให้บริสุทธิ์ ถึงแม้ว่าจะต้องเจ็บ ต้องตาย ก็เจ็บ ก็ตายเฉพาะในชาตินี้เท่านั้น...

อาการปวดเหงือก เจ็บฟัน ด้วยเหตุแห่ง “โรคกรรม” ตามมารบกวนจิต ติดกวนใจอยู่บ่อย ๆ

เมื่อการรักษารากฟันครั้งแรกผ่านไป เราคิดไปคิดมาแล้ว มันไม่ถูกต้องนะ ถึงว่าจะไม่ผิดในทางโลก แต่ก็ผิดในทางธรรม เพราะหมอที่รักษาเราเป็นหมอผู้หญิง

แต่การเปลี่ยนหมอในการรักษา หมอบอกว่าต้องเริ่มต้นจากศูนย์เลยนะ ต้องเริ่มทำกันใหม่ตั้งแต่ต้น แล้วก็แนะนำเราให้กลับไปรักษากับหมอคนเดิม
เราก็บอกหมอว่า อย่างไรเราก็กลับไปให้หมอผู้หญิงคนเดิมรักษาไม่ได้นะ ไม่ดี ผิดศีล ถ้าหมอไม่รักษาให้ก็ไม่เป็นไร ก็ปล่อยไว้อย่างนี้แหละ ให้เป็นไปตามกรรม ถ้าฟันจะเสียก็ปล่อยมัน ถ้าอย่าให้ศีลเสียไปเป็นดี

มิใช่หมอผู้หญิงรักษาไม่ดีนะ แต่ว่าการรักษาด้วยหมอผู้หญิงนั้นถ้าพิจารณาโดยละเอียดแล้วก็ถือว่าผิดศีลตามธรรมวินัย

“ผู้หญิงไม่เจอเสียเลยดีกว่า ถ้าเจอแล้วไม่พูดเสียเลยดีกว่า ถ้าจำเป็นต้องพูดก็อย่าพูดเกินหกคำ ถ้าจำเป็นต้องพูดจริง ๆ ต้องคุมสติไว้ให้มั่น”

เมื่อเปลี่ยนไปรักษากับหมอผู้ชายแล้ว อานิสงส์ในเบื้องต้นสิ่งที่พบกับตัวเอง ก็คือ ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานเวลารักษารากฟันเหมือนเดิม
ครั้งแรกนี่ทุกข์ทรมานมากอยู่เหมือนกัน ถึงขั้นกับต้องฉีดยาชา

แต่ครั้งนี้ “เกือบเจ็บ”
หมอบอกว่าให้เราฉันยาแก้อักเสบหนึ่งสัปดาห์ก่อนไปรักษาจะได้ไม่เจ็บ เรายังไม่ฉันเลย เพราะฉันแล้วมึนหัว ทำงานไม่ได้ หมอให้ฉันยา ๔ เวลา ก่อนอาหาร และก่อนนอน แต่เราฉันมื้อเดียวนี่ คงไม่ไหว ไม่ฉันดีกว่า เจ็บเป็นเจ็บ ยอมเจ็บดีกว่าไม่ให้งานเสีย
เกือบ ๆ นะ ใกล้จะเจ็บแล้วหมอก็ยั้งพอดีทุกทีไป แปลกก็เกิดขึ้นกับเราแล้วนะ

การรักษาศีลของพระนั้นเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ต้องพิจารณาให้ดีนะ
ยอมเสียยอมตายเพื่อรักษาศีล ดีกว่าเสียศีลแล้วดำรงชีวิตในเพศสมณะอย่างน่าอดสู...

---

ในโอกาสนี้ ขอเจริญพรมายังคุณหมอต๋อย นายแพทย์นวภูมิ ที่ให้การรักษารากฟันในครั้งนี้

ขอให้คุณหมอเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ คิดหวังในสิ่งที่เป็นการดี เป็นสิ่งถูกต้อง ขอจงสำเร็จทุกประการ...