ฝันที่เป็นจริง
วันนี้คงไม่ได้เล่าความฝันแต่เป็นความจริงที่ประสบมาผมเคยเดินเก็บสำรวจข้อมูลของเด็กที่เคยมาเรียนที่นี่ พอถึงเวลาปิดเทอมช่วงเดือนตุลาคมของทุกปีคณะครูโรงเรียนพุทธเกษตรได้แบ่งงานให้ครูแต่ละคนไปส่งเด็กในหมู่บ้านต่าง ๆในภาคเหนือเช่นหมู่บ้านดอยสามหมื่นจังหวัดเชียงใหม่ที่แม่แตง จ.เชียงราย จ.ลำปางและอีกหลายสถานที่ บ้างก็ไปกับรถโรงเรียน บ้างก็โบกรถไปเองโดยมีจุดเริ่มต้นที่อำเภอขุนยวมจุดปลายทางอยู่ที่ที่อยู่ของเด็กพบพาเด็ก 7-8 คนเดินทางโดยรถขึ้นไปเป็นทอด ๆจนถึงที่ท่ารถแม่ขะจานแล้วเข้าไปวังเหนือเข้าสู่น้ำตกวังแก้วจากนั้นผมและเด็ก ๆพักล้างหน้าที่น้ำตกวังแก้วที่จังหวัดลำปางแล้วพากันเดินขึ้นน้ำตกวังแก้วเดินป่าใช้เวลาหลายชั่งโมงไปตามทางเดินเท้าซึ่งไม่เคยไปมาก่อนจนไปทะลุเขตต้นน้ำเอ คือดอยป่าคา ซึ่งเป็นที่ราบอยู่บนยอดดอยเป็นเด็กบ้านเย้าที่มาเรียนพุทธเกษตรหมู่บ้านนี้มีอณาเขตติดกัน 3 จังหวัดติดกันถ้าลงไปทางบ้านห้วยปูเลาะจะทะลุอำเภอแม่ใจบ้านศรีก้อย จังหวัดพะเยาถ้าไปทางผาแดงและไปบ้านห้วยอ้อมจะไปทะลุจังหวัดเชียงรายส่วนหมู่บ้านป่าคาเป็นหมู่บ้านเย้าปลูกกาแฟ ถั่วแดง มีสวนแอปเปิ้ลนิดหน่อย เด็กที่มาเรียนที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นครอบครัวที่มีปัญหา เช่นพ่อแม่ติดคุกเรื่องยาเสพติด และการค้าประเวณี ดังขอยกเพลงหนึ่งที่สะท้อนชีวิตจริงของเด็กที่อยู่ที่นี่คนหนึ่งออกมาให้ผู้อ่านได้รับทราบเบื้องหลังของเด็กพุทธเกษตรว่าเป็นอย่างไรซึ่งครูประพันธ์ได้บรรยายไว้เป็นบทเพลงสะท้อนวิถีชีวิตเด็กพุทธเกษตรในยุคนั้นออกมาได้ดีมากซึ่งเนื้อเพลงมีดังนี้
ฝันที่เป็นจริง
หนูจรจากดอยร่อนเร่เซซัง ไม่มีที่หวังพึ่งพาอาศัยไม่รู้ด้วยว่าข้างหน้านั้นเป็นอย่างไรทุกข์หรือสุขเพียงไหนทนไปตามสายเส้นทางหรือมีเวรกรรมอันใดเล่าหนอหนูจึงขาดแม่และพ่อก็มีเบื้องหลัง พี่ชายพี่สาวหรือ ก็มัวเมาเสียจังหนูเองคงหมดหมดหนทางไม่มีที่หวังใด
พุทธเกษตรเป็นต้นเหตุชีวิต หนูเริ่มมีความคิดได้ทำจิตทำใจได้เรียนเขียนอ่านมีครูคอยสอนมาไกล เด็กดอยไม่ต้องน้อยใจ เรามีธรรมใหญ่จากใจของครู เด็กดอยเริ่มมีที่พึ่งกันแล้วอยู่ไหนเพื่อนแก้วครูมาสอนแล้วโปรดรู้หนูคอยดีใจที่นี่ได้มีคุณครู โลกคงสดใสน่าอยู่คู่ดอย
เพลงนี้เป็นเพลงที่สะท้อนชีวิตเด็กคนหนึ่งที่อยู่บนดอยป่าคาแห่งนี้ออกมาได้ดีมากเช่นกัน ปัจจุบันเด็กคนนี้ทำงานอยู่ที่สมุทรปราการและได้แต่งงานกับหนุ่มอีสานที่ทำงานที่เดียวกันได้หลายเดือนแล้วเด็ก ๆที่จบออกไปก็นำเงินมาช่วยโรงเรียนเสมอมา และขอคำปรึกษากับคณะครูตลอดเวลาและขอพรจากครูก่อนที่เขาจะแต่งงาน เด็กกับครูก็เหมือนครอบครัวเดียวกันที่เชื่อมโยงสายสัมพันธ์สานฝันที่เป็นจริงให้แก่เด็กเสมอมา
สวัสดีครับ อาจารย์วัลลภ
สวัสดีครับ อาจารย์สังเวียร
ในฐานะที่เราเป็นครู จะต้องคอยดูแลพวกเด็กๆอย่างดีที่สุดนะครับ
ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้อาจารย์สังเวียรเช่นกัน
พวกเราต้องอดทนและช่วยกันพัฒนาเด็กๆต่อไปครับ
สวัสดีคะ คุณครูทุกท่าน
ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน สู้ๆค่ะ
ขอให้มีความสุขทุกท่านคะ
จากเด็กเก่า คะ
อยู่ จ.เลย
หนูคิดถึงครูสีงเวียรมากๆเลยคะ
ไม่รู้ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง
สบายดีหรือเปล่า
ถ้าโอกาสคิดว่าจะไปเที่ยวคะ
และคิดถึงเพื่อนทุกคนมากคะ
และอาจารย์ด้วยคะ
ขอให้สู้ๆๆๆๆๆกับการทำงานนะคะ