ใครมี idea ดี ๆ แบบ idea for life มาช่วยกันหน่อย : Climate Change + Soaring Energy + High Food Costs = ????? UN World Food Program ออกมาเตือนว่าชาวโลกต้องเผชิญกับปัญหาราคาอาหารจำเป็นต่อการบริโภคสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องถึงปี ค.ศ. 2010 ปัญหานี้คงแก้ไม่ได้ง่าย ๆ เพราะปัจจัยแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวข้องมากมาย ซับซ้อน เป็นผลกระทบที่เป็นลูกโซ่ต่อ ๆ กันมา
ราคาข้าวของที่จำเป็นต้องซื้อหามาบริโภคเพิ่มสูงขึ้น หลายสิบเปอร์เซ็นต์ บางประเทศถึงขนาดเกิดจราจลเพราะเงินที่มีอยู่ซื้อของได้ลดลงเท่าตัว ประเทศที่มีความเสี่ยงต่อเหตุการณ์ราคาอาหารที่เพิ่มสูงมาก จะพบกับความอดอยาก หิวโหย คือ Zimbabwe, Haiti, Tajkistan, Chad, Burma, Cameroon, Niger, Senegal และ Cuba ในนี้มีประเทศพม่า เพื่อนบ้านเราด้วย เฮ่อะ ๆ หยั่งงี้ ประเทศไทยเราอาจจะมีประชากรพม่าเพิ่มขึ้นหรือเปล่าเนีย?
หน่วยงานรัฐบาลในประเทศไทย ก็ปลอบใจ ไม่ให้พวกเราวิตกกังวลกับสถานการณ์นี้มากเกินไป เราก็มิได้วิตกกังวล เดี๋ยวจะเครียดจนแก่ไปกว่านี้ แต่ควรจะเตรียมตัวรับกับเหตุการณ์ตั้งแต่เนิ่น ๆ ไม่ต้องเตรียมตัว เตรียมใจ อะไรมาก รณรงค์ให้ปรับพฤติกรรมการกินอยู่แบบ back to the basic หรือ เศรษฐกิจพอเพียง ตามแนวทางของในหลวง
สถาบันการศึกษา ควรมีบทบาทเรื่องนี้อย่างไร??? ขอแนะนำ กิจกรรม CSR (Corporate Social Responsibility) เราสามารถจัดทำแผน CSR แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่สร้างสรรค์ด้านความคิด ทำให้บุคลกรของหน่วยงานและ และชุมชนร่วมกันตระหนัก การปรับตัวเองให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป การมุ่งมั่นเพื่อสังคมโดยรวม
คุณไม่สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข เมื่อเพื่อนของคุณยังมีแต่ความทุกข์ เพราะคนที่มีความทุกข์ จะหาทางแบ่งปันความทุกข์ให้กับคนที่มีความสุขด้วยเช่นกัน ดังนั้นหากคุณมีความสุขมากเท่าใด ต้องแบ่งปันให้คนอื่นมากยิ่งขึ้น คุณก็จะสุขมากยิ่งขึ้นด้วย
เพื่อทำให้คนสังคมชุมชนดำรงอยู่ได้ด้วยความสุข อย่างยั่งยืน และรู้เท่าทันโลก
สวัสดีคะ
ปัญหาเรื่องนี้ เป็นประเด็นที่มองเผิญๆ ก็อาจจะคิดว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะเศรษฐกิจโลก แต่ส่วนหนึ่งดิฉันมองว่า ถ้าไม่มีแผนรับมือที่ดี อาจทำให้คนทั้งประเทศเดือนร้อนก็ได้คะ ยังไงเราก็ต้องมองคนในประเทศเป็นหลักก่อน ถ้าแบ่งได้ ปันได้ ก็แบ่งให้เพื่อนบ้านบ้าง
ประเทศไทยเป็นเมืองเกษตรกรรม หากมีดิน มีน้ำ ก็สามารถทำการเกษตรได้เป็นอย่างดี แค่มีพื้นที่เล็กๆ ในบริเวณบ้าน ปลูกผักไว้กินในบ้าน เหลือก็ปันญาติ พี่น้อง เพื่อนบ้าน แบบนี้ก็อยู่อย่างพอเพียงระดับหนึ่งแล้วคะ :)