5 อันตรายจากเชื้อแบคทีเรียในจานคุณ

5 อันตรายจากเชื้อแบคทีเรียในจานคุณ

อาการปวดท้องหรือท้องเสียดูจะเป็นเพื่อนสนิทกับคุณได้ทุกเมื่อในยุคสมัยเร่งรีบเช่นนี้ ยิ่งชีวิตคนทำงานในเมือง ที่นอกจากทำงานเช้าจดค่ำแล้ว การทำอาหารกินเองที่บ้านยังกลายเป็นเรื่องยากแสนยาก จึงต้องพึ่งพิงอาหารนอกบ้านสารพัดรูปแบบ ทั้งข้างทาง ขึ้นห้าง หรือตลอดจนอาหารสำเร็จรูปที่มีให้เลือกซื้อมากมาย ตามปกติอาหารทุกชนิดจะมีเชื้อแบคทีเรียปนเปื้อนอยู่บ้างโดยธรรมชาติ แต่ถ้ายิ่งนำมาประกอบอาหารไม่ถูกต้อง ทำแบบสุกๆ ดิบๆ หรือเก็บรักษาไว้ไม่ดี เชื้อแบคทีเรียเหล่านี้ก็จะเพิ่มจำนวนมากขึ้นจนทำให้คนที่รับประทานเป็นโรคต่างๆ ขึ้นได้

ทางที่ดีที่สุดคือ ทำอาหารด้วยตัวคุณเอง นอกจากได้ทานอาหารอร่อยที่อุดมคุณค่า ยังได้ภาคภูมิใจกับฝีมือของตัวเองอีกด้วย แต่หากเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ควรเลือกทานอาหารที่ปรุงสุก สด และอย่าลืมสำรวจความสะอาดตั้งแต่เครื่องครัว อาหาร ตลอดจนผู้ปรุงอาหารให้คุณทาน โอกาสที่จะเป็นโรคจากเชื้อแบคทีเรียก็จะน้อยลง เราชวนกันมาสังเกต 5 เชื้อแบคทีเรียที่คุณอาจพบเจอในอาหารมื้อนี้ของคุณได้ ดังนี้

1. คลอสตริเดียม เพอร์ฟริงเกนส์ (Clostridium perfringens)
     การแพร่เชื้อ : เนื้อสัตว์ แกง อาหารแห้ง เช่น กะปิ น้ำพริกต่างๆ รวมถึงอาหารที่ยังร้อนไม่ได้ที่ หรือแช่แข็งอาหารช้าเกินไป
     อาการ : ถ่ายเหลวเป็นน้ำ คลื่นไส้ ปวดบิดในท้อง โดยปกติจะไม่มีไข้ เริ่มมีอาการภายใน 1-16 ชั่วโมง และจะเป็นนาน 1-2 วัน
     การป้องกัน : ปรุงอาหารร้อนๆ ให้เนื้อสุกเกิน 60 องศาเซลเซียส หรือนำไปอุ่นให้ได้อย่างน้อย 73 องศาเซลเซียส แช่แข็งอาหารทันที และเก็บอาหารในภาชนะที่สะอาด

2. เอสเชอริเซีย โคไล (เชื้ออี.โคไล)
     การแพร่เชื้อ : การปนเปื้อนในโรงฆ่าสัตว์ พบมากที่สุดในเนื้อบดที่ปรุงไม่สุก แหล่งอื่นๆ ที่พบ ได้แก่ นมดิบ น้ำผลไม้ที่ไม่ได้ผ่านการพาสเจอไรซ์ อุจจาระ และน้ำสกปรก
     อาการ : ถ่ายเหลวเป็นน้ำและถ่ายเป็นเลือดภายใน 24 ชั่วโมง ปวดบิดในท้องอย่างรุนแรง คลื่นไส้ บางรายมีอาเจียน แต่ไม่มีไข้ เริ่มมีอาการภายใน 1-8 วัน และจะเป็นนาน 5-8 วัน
     การป้องกัน : ปรุงเนื้อสัตว์ให้เนื้อในสุกถึง 70 องศาเซลเซียส หลีกเลี่ยงการดื่มนมดิบหรือน้ำผลไม้ที่ไม่ได้พาสเจอไรซ์ และล้างมือหลังเข้าห้องน้ำทุกครั้ง

3. ซาลโมเนลลา (Salmonella)
     การแพร่เชื้อ : น้ำนม เนื้อสัตว์ดิบหรือปนเปื้อน ไข่แดงปนเปื้อน พบในอาหารที่ปรุงไม่สุก เชื้อโรคมักจะแพร่ไปกับมีด เขียง หรือกับผู้ป่วยติดเชื้อที่รักษาสุขอนามัยไม่ดี
     อาการ : ท้องร่วงรุนแรง คลื่นไส้ อาเจียน มีไข้สูงถึง 38 องศาเซลเซียส หรือมากกว่านั้น เริ่มมีอาการภายใน 6-72 ชั่วโมง และจะเป็นนาน 1-14 วัน
     การป้องกัน : ปรุงเนื้อสัตว์ให้สุก หลีกเลี่ยงการดื่มนมดิบ ไข่ดิบ หมั่นทำความสะอาดมีด เขียง และล้างมือหลังเข้าห้องน้ำทุกครั้ง

4. สเตฟิโลค็อกคัส ออเรียส (Staphylococcus aureus)
     การแพร่เชื้อ : แพร่เชื้อจากการสัมผัสมือ ไอ และจาม เชื้อโรคจะเติบโตได้ดีในเนื้อสัตว์ น้ำปรุงสลัด ครีมซอส ขนมจีน อาหารและขนมที่ใช้มือหยิบจับ
     อาการ : ถ่ายเหลวรุนแรง ปวดบิดในท้อง คลื่นไส้ อาเจียน หน้ามืด เริ่มมีอาการภายใน 1-6 ชั่วโมง และจะเป็นนาน 1-2 วัน
     การป้องกัน : อย่าวางอาหารที่ติดเชื้อง่ายทิ้งไว้ในอุณหภูมิห้องนานเกินกว่า 2 ชั่วโมง ล้างมือและเครื่องครัวก่อนนำมาปรุงอาหารทุกครั้ง

5. วิบริโอ วัลนิฟิคัส (Vibrio vulnificus)
     การแพร่เชื้อ : อาหารทะเลดิบทุกชนิด โดยเฉพาะหอยนางรม หอยแครง และหอยแมลงภู่ดิบหรือกึ่งสุกกึ่งดิบ
     อาการ : เป็นไข้ หนาวสั่น เป็นโรคผิวหนัง เริ่มมีอาการภายใน 1 ชม. – 1 สัปดาห์ ผู้ป่วยร้อยละ 50 มีโอกาสเสียชีวิตได้
     การป้องกัน : งดเว้นการกินอาหารทะเลดิบทุกชนิด และต้องปรุงให้สุกทุกครั้งก่อนรับประทาน