เมื่อเก่าก่อน เปรียบครูเป็น เช่นเรือจ้าง
อุทิศร่าง ช่วยศิษย์ตน ให้พ้นฝั่ง
ศิษย์ได้ดี ครูหน้าใส สุขใจจัง
ด้วยสมหวัง ศิษย์ตน พ้นนาวา
เรือลำน้อย ลอยล่อง ในคลองเชี่ยว
กี่ร้อยเที่ยว ที่ครูถ่อ ไม่พอหรือ
หลักสูตรใหม่ วิธีใหม่ ได้ฝึกปรือ
ถึงเวลา ควรเปลี่ยนมือ ผู้ถือพาย
ครูควรสอน เด็กนำ ทำเรือบ้าง
ให้เขาสร้าง ให้เขาทำ เรือลำใหม่
สอนวิธี ถ่องัด ถนัดพาย
แล้วมอบให้ เขาข้าม ลำนที
วันนี้ครู คือครู ผู้รู้ค่า
พัฒนา ศิษย์ไทย ได้ถูกที่
จากเรือจ้าง เป็นนายช่าง ที่แสนดี
ให้เขามี ความรู้ เป็นครูตน
เมื่อวานตอนเย็นเป็นการเลี้ยงส่ง ป.6 เป็นบรรยายกาศที่เต็มไปด้วยความปิติยินดีจากคณะครู และน้ำตาของเด็กๆ ที่จะต้องจากโรงเรียนเก่าเพื่อไปหาความรู้จากแหล่งความรู้ใหม่
ไม่มีความเห็น