ประสบการณ์จากโรงพยาบาล

นักศึกษาฝึกงาน

ชีวิตในโรงพยาบาล

คิดอยู่นานว่าจะเล่าสู่กันฟังดี หรือเปล่า ชีวิตที่หลากลายทำให้เราได้สัมผัสกับหลากหลายอาชีพ จำได้ว่าไปเรียนที่โรงเรียนพยาบาลรามามาธิบดีวันแรก อาจารย์พาไปทดสอบ ทดสอบยังไงรู้ไหมคะ อ๋อไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกคะ เพียงแต่พาไปดู ห้องเย็น หรือห้องเก็บศพ นั้นเอง  เข้าไปในห้องใหม่ ๆ ก็ไม่รู้สึกอะไร สังเกตเห็น คนนอนอยุ่ในโลง แต่แต่งหน้าสวยมาก เราคิดว่า เป็นหุ่น ก็เลยเอามือไปจับดู ปรากฏมารู้ทีหลังว่าเป็นศพคนตาย แต่ญาติเขาจ้างช่างมาแต่งหน้าให้สวย ๆ เพื่อให้ดูไม่ซีดเกินไป น่ากลัวไหมเพื่อนบางคน เป็นลมก็มี รุ่นที่ไปเรียน มีกันทั้งหมด ร้อยกว่าชีวิต แต่เรียนรอดมาได้ 80 กว่าคน เทอมแรก ๆ จะเรียนเป็นทฤษฎีไปก่อน เนื้อหาล้วน ๆ ท่องศัพท์ทางการแพทย์ตั้งแต่ นิ้วเท้าขึ้นมาถึงผมเลยแหล่ะ อาจารย์เคี่ยวมาก ดุอีกต่างหาก แต่อาจารย์น่ารักและให้โอกาส พอมาเทอม 2  ตอนนี้ก็เรียนปฏิบัติมากขึ้น โดยเอาเพื่อนมาเป็นหุ่นโดยจับคู่กัน ผลัดกันทำ การอาบน้ำให้คนไข้ อาบแบบทั้งหมดหรืออาบแบบบางส่วนในกรณีที่คนไข้ช่วยตนเองได้ และมีการสาธิตการใช้เข็มฉีดยา โดยทดสอบกับฟองน้ำก่อน และก็ทดสอบกับหุ่น ซึ่งหุ่นที่ต้องเรียนด้วย เรียกว่าอาจารย์ใหญ่ คือมีคนบริจาคร่างกายให้ ทางโรงพยาบาลเพื่อให้นักศึกษาได้เรียนรู้ว่าคนเราร่างกายเรา มีอะไรเป็นส่วนประกอบบ้าง

         การเรียนผ่านพ้นไปด้วยดี เนื่องจากตั้งใจเรียนมาก  แต่แปลกนะคะเป็นคนกลัวผีมาก ๆ ที่สุดขึ้นสมองแต่สามารถเรียนได้ และไม่เป็นลมเพื่อน ๆ ยังงงเลยค่ะ ว่ามันกลัวประเภทไหนกันแน่

         พอขึ้นเทอม 3 ก็ต้องมีการขึ้นตึกผู้ป่วยเพื่อฝึกงาน กับผู้ป่วยจริง แล้วแต่ใครจะจับฉลากได้ว่าต้องไปฝึกที่ไหน แต่ว่าหอผู้ป่วยมีเยอะมาก ทุกแผนกครบคะ ในเทอมนี้พวกเรา 5 คน ได้ไปฝึกงานที่หอผู้ป่วยศัลยกรรม  ชั้น 5  ซึ่งเป็นผู้ป่วยหลังผ่าตัด บางรายก็อาการดี บางรายก็อาการแย่ มีปะปนกันบนหอผู้ป่วยก็มีอาจารย์คอยดูแลนักศึกษาอยู่ อีก 1 ท่าน เราจะมีสมุดพกคนละเล่มต้องให้อาจารย์คอยเซ็นต์ชื่อกำกับ ถ้างานนั้นเราได้ปฏิบัติแล้ว เช่นการทำแผล การสวนปัสสาวะ การดูแลผู้ป่วยหลังผ่าตัดอันนี้แค่คราว ๆ นะคะ มีอีกเยอะ

          เอาละค่ะขึ้นเทอม 4  แล้ว ใกล้จบแล้วใช่ไหมละคะ ที่นี่ละใครยังไม่ได้ทำอะไรตามที่มีในสมุดพกต้องรีบทำให้เสร็จไม่งั้นไม่จบ ขยันกันใหญ่คะ เทอม 4 ฝึกงานอย่างเดียวไม่ต้องเรียนเนื้อหาแล้ว ฝึกงานทั้ง5 วัน คือจันทร์ ถึง ศุกร์ มีการขึ้นเวรบ่าย เวรดึก หลังจากที่ขึ้นเวรเช้ามาตลอด เอาละสิเวรดึกน่ากลัวนะคะเพราะทางเดินที่เดินไปขึ้นเวร ต้องผ่านหน้า ห้องเย็น หรือห้องเก็บศพนั้นแหละค่ะ ทั้ง ๆ ที่กลัวแต่ก็เดินไปทางนั้นทุกครั้ง พอไปถึงก็จะวิ่งหน้าตั้งเลยคะ จนพี่ที่ขึ้นเวรด้วยกันถามว่าไปทำอะไรมาถึงหอบขนาดนี้ ไม่ตอบคะยิ้ม ๆ เดียวเสียฟอร์ม จะว่าไปหลักสูตร    ผู้ช่วยพยาบาลนี้ก็อยากเหมือนกันนะค่ะ