สิ่งที่เราควรนึกถึง

สิ่งที่เราท่านควรนึกถึงคือ สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น (ความสุขอยู่ที่จิตใจ)

สิ่งที่เราควรนึกถึง

           ปัจจุบันของมนุษย์อย่างเรานั้น มักจะยึดติดอยู่กับ นามสมมุติ จึงเป็นทุกข์  โลกนี้จึงเต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจ ไม่เอาใคร เอาแต่ใจกู สังคมนี้จึงถูกปลูกฝังให้ชิงดีชิงเด่นในทางที่ขาดศีลธรรมความเอื้ออารีสมานฉันท์ต่อกัน 

          ทุกวันนี้จะเห็นได้ว่าสังคมเราขาดความสมานฉันท์อย่างชัดเจน เริ่มจากกลุ่มคนเล็ก ๆ  เพื่อน ครอบครัว รวมถึงส่วนต่าง ๆ  ในสังคม ทุกระดับและชนชั้น

          รอยยิ้มที่เคยมีก็ปิดสนิท ความยุ่งยากวุ่นวาย และสับสน จึงเกิดมีขึ้น เพราะเรามักชอบยึดและชอบติ  อีกทั้งยังขาดสติ สัมปะชัญญะ

         สิ่งเราได้มาทุกอย่างและทุกสิ่งล้วนเป็นสิ่งสมมุติไม่ยั่งยืน มันเป็นกฎไตรลักษณ์ อันได้แก่ อนิจจัง  ความไม่แน่นอน  ทุกขัง ความทุกข์ความเดือดร้อนวุ่นวาย อนัตตา  ความไม่ใช่ตัวและตนคือสิ่งใด ๆ  ก็ตามไม่สามารถติดตัวได้นานวันคืน ถึงเวลาย่อมดับสลายไปกับกาลเวลา ยกเว้น คุณความดีบุญกุศลที่สร้างสมไว้ในโลกา   เป็นกองหนุนที่สามารถนำข้ามพบชาติได้เท่านั้น

        สิ่งที่เราต้องให้เกิดคือ ความรักความสามัคคี ความเอื้ออารีในสังคม การให้กำลังใจกันเพื่อที่จะดำเนินชีวิตไปด้วยกัน การได้พึ่งพาซึ่งกันและกัน ทำอะไรต้อง

ทำด้วย เมตตากายกรรม   เมตตาวจีกรรม  เมตตามโนกรรม  ระลึกถึงกัน  แบ่งปันกัน  ปรับความเห็นให้คล้องกัน  และประพฤติในทางที่ชอบและถูกต้องด้วยกัน  เมื่อคนเราที่อยู่ด้วยกันยังมีชีวิตอยู่และมีหวัง

ดีกว่าเมื่อคนเราสิ้นบุญแล้วมามัวระลึกถึงกัน  มันคงสายไปแล้วแหละครับ  ซึ่งลักษณะนี้ ไม่ว่าเราท่าน พบเจอมามากต่อมากแล้ว

         จงสร้างสิ่งที่ดี ๆ  กับเราและคนรอบข้างเถิด เผื่อสังคมเราอย่างน้อยก็มีความอบอุ่น

ความสุขและความอบอุ่นนั้น ทั้งเราและผู้อื่นต้องสร้างด้วยกัน ร่วมกันสร้าง ร่วมกันเสริมครับ

                                                *******สวัสดีครับ...........

                                                              ธ.ฉันทะ