ตอนนี้ที่โรงเรียนปิดเทอมแล้ว (ปิดให้เด็ก) ครูก็ต้องมาทำงานทุกวันจนกว่าจะรับ
สมัครนักเรียนใหม่เสร็จ ประกาศผลสอบปลายภาค แจกสมุดพก สอบคัดเลือกห้องเรียน ประชุมผู้
ปกครอง ประชุมครูตามแต่จะมีคำสั่งออกมา หรือจัดอบรมเพื่อพัฒนาครูในเรื่องต่าง ๆ และอื่น ๆอีก
มากมายจนกว่าจะใกล้ ๆสงกรานต์ ที่นี้ใครบ้านอยู่ไกลก็ต้องรีบจรลีแล้ว เพราะต้นๆพฤษภาก็ต้องรีบมา
ปฏิบัติหน้าที่เพื่ออนาคตของชาติใหม่
พูดถึงอนาคตของชาติทำให้นึกถึงนักเรียนคนหนึ่ง เป็นเด็กผู้หญิงเรียนอยู่ชั้น ม.3
เรียนเก่ง กีฬาดี กิจกรรมเด่น มารยาทเรียบร้อย อัธยาศัยดีมีน้ำใจกับครูและญาติมิตรเพื่อนฝูง
ปีการศึกษาหน้าก็จะต้องขึ้นชั้น ม.4 แต่เด็กเล่าว่าตากับยาย (กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก) ซึ่งเลี้ยงดู
ส่งเสียให้แกเล่าเรียนมาจนถึงทุกวันนี้บอกว่าไม่ต้องเรียนต่อแล้ว เพราะเรียนไปก็ไม่มีประโยชน์
ไม่มีบัตรประชาชน เป็นคนบนพื้นที่สูง ยายกับตาจะให้ออกไปทำงาน อีกอย่างฐานะครอบครัวก็
ยากจน ตอนนี้ทาง ร.ร. กำลังหาทางช่วยเหลืออย่างเต็มที่ น่าเสียดายถ้าเด็กคนนี้จะต้องหยุดเรียน
ด้วยวัยเยาว์เพียงนี้ แล้วจะต้องไปทำงานรับจ้างหรือเป็นสาวโรงงานตามที่คุยให้ฟัง คงลำบากเกินเด็ก
เพราะคงไม่มีใครจ้างให้เด็กจบแค่ ม.3 ได้ทำงานสบาย ๆ เสียดายมันสมอง แกเคยได้รับเลือกเป็นตัว
แทนของโรงเรียนไปแข่งขันสารานุกรมไทยซึ่งจัดโดยสโมสรไลออนส์ได้รับรางวัลชนะเลิศ เป็นตัว
แทนจังหวัดไปแข่งขันต่อในระดับภาค แข่งขันทักษะด้านคอมพิวเตอร์ชนะเลิศในงานทักษะวิชาการ
ที่จังหวัด คราวนั้นได้ชื่อว่าล้มช้างจากโรงเรียนใหญ่ ๆทีเดียวได้เป็นตัวแทนของจังหวัดไปแข่งขัน
ทักษะวิชาการในงานศิลปหัตถกรรมภาคเหนือที่ จ.พิษณุโลก ได้รับรางวัลเหรียญเงินกลับมาด้วย
หลายครั้งที่เด็กคนนี้ได้สร้างชื่อเสียงให้แก่ครอบครัว โรงเรียน และชุมชน ผิดกับเด็ก
อีกหลายคนที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย อาจจะมีชีวิตสุขสบายจนไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนอะไรนัก ไม่เคยหิว ไม่
เตยเหนื่อย ล้มก็มีคนคอยประคอง ไม่ต้องพยุงตัวลุกขึ้นแล้วปัดมือที่เปื้อนเองเหมือนเด็กด้อยโอกาส
ที่กำลังพูดถึง
ไม่เคยมีครั้งไหนที่เวลารับสมัครนักเรียนใหม่แล้วจะรู้สึกใจหาย ๆ แป้ว ๆ บอกไม่ถูก
กลัวไม่เห็นชื่อเค้าในใบสมัคร ถ้าว้นสุดท้ายยังไม่มาคงต้องไปตามถึงบ้าน แต่ทาง ร.ร. ก็รับปากกับ
ผู้ปกครองแล้วว่าจะหาทุนการศึกษาให้ หนังสือบริจาคจากรุ่นพี่ วันหยุดรับจ้างทำงานบ้านให้ครู
แว่วๆ ว่ายายเริ่มใจอ่อน ภาวนาขอให้ยายอย่าเปลี่ยนใจเพราะถ้าหลานได้เรียนสูง ๆ โตขึ้นจะได้ดูแล
เลี้ยงตนได้ ถึงตอนนั้นอาจจะมีทางช่วยเหลือเรื่องการขอมีบัตรแล้วก็ได้
อยากให้เด็กดี ๆ ได้เรียนต่อ เพราะเขาก็เป็นอนาคตของชาติคนหนึ่ง ถึงแม้จะด้อย
โอกาสกว่าเด็กอีกหลายคน แต่อย่างน้อยแกก็ใจสู้มาตั้งแต่เด็ก เป็นกำลังใจให้สู้....ต่อไป
ถ้ามีข่าวอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังกันใหม่นะคะ........
สวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์..แก้วตา
จริงค่ะ...เคยเจอเหมือนกันค่ะ ชีวิตคนเราช่างไม่สมดุลเลยนะค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูแก้วตา
โห น่าสงสารจังเลย เด็กคนนี้อนาคตไปโลด คุณครูช่วยให้เต็มที่เลยนะเจ้าค่ะ ผิดกับเด็กแถวบ้านหนู ผู้ปกครองสนับสนุนเต็มที่แต่ไม่ยักกะเรียนค่ะ มันน่ามะเนี่ย เหอๆๆ คิคิ เป็นกำลังใจให้คุณครูและน้องผู้แสนดีเจ้าค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ --->น้องจิ^_^
สวัสดีครับ อ.แก้วตา
แวะมาเยี่ยมครับ เด็กด้อยโอกาสที่โรงเรียนผมก็มีเยอะครับ ก็มีโครงการสนับสนุนรองรับอยู่บ้าง เด็กที่อาจารย์เล่ามาน่าจะได้รับการส่งเสริมให้ได้เรียนต่อนะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ แว่นน้อย
สวัสดีค่ะ น้องจิ
สวัสดีค่ะ ครูสังเวียร
สวัสดีค่ะ คุณครูแก้วตา เพิ่งเข้ามาเยี่ยมครั้งแรกค่ะ
อยากช่วยเหลือเด็กนักเรียนผู้หญิงสัก 1 คน ที่ด้อยโอกาสจริง ๆ ที่เรียนจบม.3 แล้วอยากเรียนต่อ ม.4 แต่ไม่มีทุน แต่มีข้อแม้ว่าต้องมาอยู่กรุงเทพฯด้วยกัน(พอดีว่าตอนนี้ซื้อห้องคอนโดไว้ 1 ห้องเปิดร้านคอมไว้ 1 ร้านไม่มีคนดูแลอยากมีคนดูแลให้)ถ้าคุณครูให้โอกาสที่จะช่วยเหลือเด็ก ก็ติดต่อมาที่เบอร์ 0830059249 แล้วดิฉันจะดูแลนักเรียนให้เป็นอย่างดี สุดท้ายนี้ขอให้คุณครูสุขภาพดีนะค่ะ
ผมเพิ่งอ่านดู เนื้อความเรื่องนี้ เห็นใจครับ เพราะพื้นฐานชีวิต ผมก็ทราบดี เพราะเติบโตที่เชียงราย ตอนนี้ พอช่วยเหลือตัวเองได้ ก็เลยอยากสอบถามเด็กคนนี้ ต้องการความช่วยเหลืออะไรบ้าง ตอนนี้ โดยเด็กไม่ต้องย้ายถิ่น และผมจะช่วยโดยผ่านทางไกล ผมที่อยู่ในเวบนี้ด้วย http://gotoknow.org/file/somjitlaw
อีกอย่าง ที่ผมพบเนื้อหานี้ ก็เพราะ มีหนังสือที่ผมกับเพื่อนทำขึ้นและ ต้องการบริจาคเงินรายได้ จากการขายบางส่วนให้เด็กด้อยโอกาส ครูมีอะไรแนะนำได้หรือไม่
สัปดาห์หน้า หรือต้นเดือนหน้า หนังสือเสร็จ จะส่งให้ห้องสมุดโรงเรียน บ้านขุนยวมด้วย
สุจิต