เรื่อง"นวด" ข้าวของชาวใต้
การนวดข้าวของชาวใต้
ก่อนที่จะนวดข้าว ต้องเอาเรียงข้าวมาตากแดด
หงายตั้งขึ้นแผ่เรียงเป็นเหมือนน้ำพุ เรียกว่า "หงายบัว" รวงข้าวจะแห้งอย่างทั่วถึง
หลังจากตากแดดจนรวงข้าวแห้งดีแล้ว ประมาณสองสามแดด ก็นำไปเก็บไว้เป็นเรียงอย่างนั้น เมื่อจะนำมาหุงกินก็นำออกมานวดและสี
การนวดเขาใช้วิธีย่ำด้วยเท้า เพราะการใช้แกระเกี่ยว รวงข้าวที่ได้จะสั้น จึงไม่สามารถจับรวงฟาดเพื่อให้ข้าวเปลือกหลุดจากรวงได้ จึงต้องใช้เท้าเหยียบบิดนวดไปมา ถ้ารวงแห้งดีเมล็ดข้าวจะหลุดออกจากรวงง่ายมาก นวดทีละหนึ่งกำหรือหนึ่งเรียง (ถ้าเท้าใหญ่) บ้างนวดทีละครึ่งเรียง (ถ้าเท้าเล็ก) ระวังเจ็บฝ่าเท้าถ้าเท้าไม่ด้านพอ...!
การนวดข้าวแบบนี้สนุกมาก เพราะทุกๆคน ทุกๆสรรพสัตว์ สามารถร่วมวงไพบูลย์ได้
นี่คือโรงนวดข้าวประจำบ้าน ยึดมาจากคุณแมน(ม้าไทย)ชั่วคราว เป็นศาลาที่กระทัดรัดเหมาะสำหรับงานนี้โดยเฉพาะ
สุดท้ายได้ข้าวเปลือก เอามาใส่กระด้งฝัดเมล็ดข้าวลีบออกไป
ก็จะได้ข้าวเปลือกเต็มเม็ดคุณภาพดี
เมื่อนำไปสีเอาเปลือกออกเป็นข้าวกล้อง แบบนี้
หรือเอาไปสีเป็นข้าวสาร ก็จะเป็นดังนี้ (สังเกตข้าวลูกจะมีอาการแคระแกรนเล็กน้อย อาจเป็นเพราะน้ำไม่ถึง ฝนทิ้งช่วงตอนที่ข้าวตั้งท้อง)
เป็นอันว่า การปลูกข้าวครั้งแรกในปี'50 ก็จบลงด้วยดี ได้ข้าวมาหุงกินอร่อยสุดๆ และยังเหลือจ่ายแจกผู้มีพระคุณกันทั่ว คนละถุงเล็กๆ ให้พอชิม ภูมิใจ อิ่มใจ และอิ่มกายไปอีกสักระยะ
ส่วนปี'51 จะเริ่มกระบวนการเมื่อไหร่ก็ขอดูฟ้าฝนก่อน...ละกันนะ
ความเห็น (20)
กิจกรรมครอบครัวตัวน้อยมาช่วยกันน่าสนุกมากเลย มีหมาๆมาให้กำลังใจด้วย ร่วมด้วยช่วยกันจัง
เออ,, จะว่าไปหมาๆก็กินข้าวเหมือนเรานี่นะ มันก็คงอยากลองทำบ้างก็ได้นี่นะ 555
เอ้า,, ฮุยเลฮุย ไปช่วยด้วยคนจ๊ะ 5,,
สวัสดีคะ ดูท่าทางสนุกไม่น้อยเลย
จำได้ว่า แต่ก่อนที่บ้านป้าปลูกข้าว เคยไปช่วยเกี่ยวข้างครั้งนึง ตอนยังเด็กอยู่ สนุกคะ ได้เล่นกลางทุ่งนา
ขอบคุณมากนะคะ ที่นำภาพมาให้ชม เห็นแล้วภูมิใจจังคะ ได้กินข้าวที่ปลูกด้วยมือตัวเอง :)
กะจะถามพอดีว่า ทำไมข้างลูกถึงสั้นๆป่อมๆกว่าข้าวแม่ อ่านแล้วก็อ๋อ...
สีของข้าวลูกกับข้าวแม่ก็ต่างกันนะ (ตั้งแต่หัดเข้าแล็ปพืชนี่สังเกตุสังการายละเอียดมากขึ้น) เป็นไปได้ไหมว่าสีก็บอกปริมาณสารอาหารได้
สังเกตุเห็นว่ามีสุนัขอู้งาน งีบอยู่เห็นๆ ไม่มีแอบ และเห็นหนุ่มน้อยกวาดข้าวด้วย! ตอนอยู่กันนี่ตัวแสบเลย เห็นภาพนี้แล้วอื่ม..ค่อยน่ารักหน่อย
ขอบคุณทุกๆคนจ้า
- แจ่มใจ คนกับหมาเป็นเพื่อนกันจ้า
-
มะปรางเปรี้ยว คำเตือน..! ถ้ามีโอกาสได้ทำนา โปรดทำ เพราะต่อไปคุณจะไม่มีโอกาสได้เห็นแม้แต่ฟางซักเส้นเดียว -
พยูน ชีวิตงงๆ ยิ่งแดง ยิ่งเข้มจ้า คงมีสารอาหารเยอะ ต้องทดลองกินดูว่าจะอ้วนเร็วไหม..อิอิ มีการอู้งานเสมอสำหรับเพื่อนๆของเรา หลับทั้งคืนและวัน จนตัวพองอืดไปหมดแล้ว
คุณสติมา คะ น่ากลัวขนาดนั้นเชียว
ตอนนี้ที่นาของป้า ไม่รู้ว่ามีอยู่เท่าไหร่บ้าง ไม่ได้ถามแกเลย เพราะตอนนี้ป้าก็ไม่ได้ทำแล้ว เนื่องจากอายุมาก ลูกๆ หลานๆ ก็อยู่คนละจังหวัดคะ
ข้างๆนาข้าว มีนาหญ้าแพงโกล่า ขอบคันนามีเนเปียแคระ กับเนเปียยักษ์ ไม่รู้จะเรียกมันว่าไร เห็นใหญ่มาก ตัดแล้วงอกเร็ว ม้ากินดีทั้งสองอย่าง พี่บ่าวมาตัดมาขนไปตะ ปลูกตามคันนาบ้าง ตามทางเดินบ้าง น้องม้าเดินกินเพลินเลย
น้องสาวตัวแสบ ไม่ยอมกินข้าวแล้ว ไปกินขนมปังแทน เลยไม่มานวดข้าว แต่ไปวิ่งตามม้าแดนจิงโจ้
น้องตัวแสบขอตอบเอง
นึกอยู่แล้วเจียว....ว่าต้องไปปลากโน้นแน่ ๆ
ที่ขอหญ้าสองต้น สามต้นเพราะสามารถส่งทางไปรษณีย์ได้ แต่หากจะต้องพเนจรร่อนแร่ เอ้ย เร่...คงยากแท้ เพราะทิ้งคนแก่วัย 95 ไม่ได้
อืม....นะ..
โชคดี เอาหลอดน้ำเชื้อม้าดี ๆ สวย ๆ มาขวากมั่ง...เผื่อได้ลูกม้าสวย ๆ ไว้เล็มหญ้า
นะ
บุญรักษาหน่องเหอ
สวัสดี 
มะปรางเปรี้ยว
ที่ว่าจะไม่มีโอกาสได้เห็นแม้แต่ฟางซักเส้นเดียว เพราะต่อไป
- ที่ดินของชาวนาจะมีแต่นายทุนเป็นเจ้าของ
- นายทุนจะไปสร้างตึก ไม่ปลูกข้าว
- ถ้านายทุนปลูกข้าว เขาจะใช้เครื่องจักรขนาดใหญ่ทำ ไม่มีทางที่จะจ้างคนลงไปทำ (เพราะค่าแรงแพง) เครื่องจักรจะจัดการทุกอย่างจนสำเร็จเสร็จสรรพ ข้าวเปลือกออกไปทาง, ฟางข้าวถูกมัดออกไปอีกทาง ทั้งสองอย่างส่งขึ้นรถบรรทุกขนเข้าโรงสี(ข้าวเปลือก) และฟาร์มเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่(ฟางข้าว)
- แล้วอย่างนี้ ต่อไปเราจะเห็นอะไร นอกจากข้าวในจานที่เราต้องทำงานเลือดตากระเด็น เพื่อซื้อข้าวกิน 1 จาน (ราคาสินค้าเกษตรกำลังพุ่งสูงขึ้น เพราะคนกำลังเอาอาหารคนไปเป็นพลังงานให้เครื่องจักร)
โปรดช่วยพิจารณาด้วยค่ะ
สวัสดี สายลมลอย
- ห่างหายไปนาน ยังคิดถึงกันบ้างไหม?
- เริ่มการทำนา หว่านกล้าเมื่อไหร่อีก?
- พันธุ์หญ้ามีเพียบ เดี๋ยวบอกน้องตัวแสบ ขอซักอย่างละต้นส่งไปให้นะ
เจ้าของบล็อกไปไหนหนอ?
กลับมาแล้วจ้า...
ไปกรุงเทพฯ-อุดรฯ-กรุงเทพฯ แล้วเพิ่งกลับถึงทุ่งสงเมื่อวานนี้ เสียใจที่บ่ได้โผล่ไปเซอร์ไพร้สคนที่สวี ตอนขากลับ เพราะต้องแวะไปสนทนาธรรมที่สวนโมกข์ เลยไม่มีเวลาแวะหลายที่ ขออภัยด้วยถ้ามีการรอคอยกัน นะค่ะ
ออ...สนทนาธรรม แหม เล่นคำนี้ ถอยกรูดเลย
รู้สึกร้อนๆ ไงไม่รุสงสัยบาปเยอะ
ว้าว...พี่สาวชีพจรลงเท้า ได้ข่าวว่าไปทำนาที่บ้านแม่ติ๋ม ถูกป่าว... ถ่ายรูปสวน รูปสัตว์มาให้ดูบ้างซิ อยากเห็นมากๆ ถือว่าสงสารน้องตัวอ้วนๆ คิดถึงสวนคิดถึงม้าจนลงแดง...อืดมาหลายอาทิตย์แล้ว ถ้างานยุ่งก็แอบโดดงานบ้างตะ อย่าให้อืดนานเด้วระเบิด :-p
สวัสดีสายลมลอย
บาปเพราะผิดศีลข้อไหนจ๊ะ ...แหมพูดถึงวัดไม่ได้เลยหนอ 555
หวัดดี พยูน ชีวิตงงๆ 
เอารูปนี้ไปก่อนและกัน เจอแต่คุณควายที่บ้านแม่ติ๋ม ที่ดูจะฉลาดกว่าใครเพื่อน เลยกดรูปมาโชว์ ว่าจริงๆแล้ว ควายไม่ได้โง่เหมือนควายนะ สัตว์อื่นโง่กว่าควายมีอีกตั้งเยอะ
แล้วจะเขียนเรื่องควายให้ฟังจ๊ะ
- ตอนเด็ก ๆ ได้ติดตามคุณตาคุณยายไปทำนาที่บ้านทุ่งใส สิชล บรรยากาศดีมาก
- ได้ไถนาโดยใช้ควาย
- เคยนวดข้าว ตอนนวดนี่มันจักกะจีฝ่าเท้าดีจังเลย
- อยากไปทำนาที่บ้านทุ่งใสอีกครั้ง
ผ่าเถอะครับ!!!( อุ๊บส์ !! "ผ่า" เป็นคำบาป...)ผมเคยบอกไปยัง...ผมชอบควาย ตัวซ้าย.....ผมจอง...(นะ)
เอ...อ๋อ..จะบอกว่า ทุกต้นไม้ที่หิ้วไปให้ที่สวนขี้ฯ มีอยู่อย่างเดียวคือ หญ้าแพงโคตรหล่า(แพงโกล่า) ตาย!!! อดสงสัยตัวเองอยู่ครามครัน ว่า เอ...แล้วตูจะเพาะอะไรให้งอกงามได้ละเนี่ย...หญ้ายังตายเลย...สงสัยเพราะเป็นหญ้าประเทศนอกไม่คุ้นกะดินบ้านสวนขี้ฯ
จึงเรียนมาเพื่อกระซิบกระ)ซาบ ว่า หากเป็นไปได้มากถึงมากที่สุด ช่วยขยุ้ม ซักหนึ่งขยุ้มใส่ถุงพลาสติกเหยาะน้ำหน่อย ๆ แล้ว ส่งรถไฟมาหน่อยได้ไหม คืนเดียวถึง..ลงที่สถานรถไฟสวี ถ้าได้..จะบอกนามจริง ที่อยู่จริงไปให้โดยพลันในเมล์ด่วน
นะ
ปล, ตอนแรกว่าจะขอ(ซื้อผ่อน)พันธุ์ข้าวสังข์หยดซักกระสอบ ตอนนี้คงไม่รบกวนแล้ว เพราะงบประมาณหมดแล้ว เหลือไว้ลงทุนทำนาปีนี้
นะ
ขอแสดงความยินดีกับชาวนาคนใหม่ครับ
ปีหน้าคงได้ผลผลิตดีกว่านี้ครับ
อย่าลืมเปิดฟังวิทยุ สวท ทุ่งสงด้วยนะครับ รายการทั่วทิศถิ่นไทย ที่ผมเคยบอกมานะครับ
ทำนาตามคำแนะนำของ อ.พัฒน์ สันทัด
ข้าวที่ผมปลูกในถังสี นกมาช่วยเก็บให้ โดยไม่ต้องทั้งแกระ และเคียว