เรื่องร้ายๆๆของชีวิต ของคนตานี

เรื่องไม่เป็นเรื่อง

เรื่องร้ายๆที่ไม่เกิดแต่ก็เกิดมาแล้ว...

               เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 6มีนาคม51 เมื่อคนตานี กลับมาบ้านที่ตานีเพื่อที่จะมาเยี่ยมเยียมเพื่อนๆและพี่น้องที่ตานี เหตุการณ์ที่ว่ายังไม่เกิดขึ้นนะครับกลับมาที่บ้านประมาณ17.30 น.ตามประสาคนที่กลับจากการทำงานเหนื่อยเลยไปหาอะไรลงท้องนิดหน่อยเพื่อหลังจากที่ตอนกลางวันกินข้าวน้อย เพราะต้องรีบมาคุมสอบเด็กเลยไม่ได้กินอะไรมาก

             มาถึงบ้านเลยไปร้านประจำซื้อข้าวยำจานโปรดกับปลาเป็นอาหารที่ทานประจำเพื่อสุขภาพอยู่เป็นนิจ ซื้อมาหลายห่อเพื่อว่าจะได้กินกลางดึกด้วย หลังจากนั้นก็กลับมายังที่พักเพื่อกินข้าว ก็ 6โมงกว่าแล้ว หวังว่าจะได้กินข้าวให้อร่อยหน่อยนะเพราะหิวมาทั้งวัน

            หลังกินข้าวแล้วก็พักหายเหนื่อยและย่อยอาหารเย็น คุยกับเพื่อนๆๆน้องที่อยุ่ข้างก็ออกมาหน้าบ้าน(ที่พัก)ทุกคนต่างตกใจเพราะว่าน้องบอกว่ามอไซด์หาย .......อะไรนะมอไซด์หายเราอยู่นานมากแล้วยังไม่เคยมีเรื่องอย่างนี้ในซอยบ้านเราเลย ไม่น่าเป็นไปได้แต่ก้เป็นไปแล้วทุกคนต่างออกมาเพื่อออกหารถ น้องพากันตกใจทำไรไม่ถูกไปถามเพื่อนดูว่า เพื่อนเอารถไปหรือป่าว แต่ก็ได้คำตอบว่าไม่ได้เอาที่..จริง

        เราตกเหมือนกันต่างก็ออกมาหาก็คิดว่าจะแจ้งตำรวจละตามหาเบอร์และตามรถ ชื่อรถ ทะเบียนจ่าละวัน เพื่อที่จะแจ้งความนะ แต่ด้วยความที่เราก็คิดว่าไม่น่าเกิดขึ้น เลยไปถามน้องที่อยู่หน้าบ้านเลยได้คำตอบว่าน้องเห็นคนลากรถไปนะและรู้จักด้วยเราก็คิดแหละน่าจะเป็นคนนั้นแน่ และเรื่องก็คงไม่ใช้เรื่องที่น่าจะเกิดนะ ใคร่ๆตามก็รู้นิสัยแก่นะไม่มีใคร่สนใจแล้วทั้งชุมชน

       เหตุเพราะทางเข้าซอยที่บ้านแคบและบ้านแกอยู่ด้านในซอยอีก และน้องก็จอดรถข้างถนนเพื่อเข้าไปหาเพื่อนภายในบ้าน เลยไม่ได้ล็อครถนะ ทำให้โดนเอารถไปแอบไว้ ด้วยความที่เขาโกรธที่จอดไว้หรือยังไง  แกก้เอารถไปในซอยได้อยู่แล้วเพราะน้องจอดไว้ข้างถนนหน้าบ้านไม่ใช้ว่าตรงทางเขาซอยด้วยความที่แกเคยชินกับการเอารถเข้าซอบด้วยความง่ายดายเพราะประจำน้องจะจอดรถในบ้านแต่จะว่าไปแล้วช่วงนั้นคนพากันออกมาซื้อข้าวที่ประจำของเราเช่นกันมอไซด์เลยมากกว่าช่วงเวลาอื่น

      แต่สิ่งที่คนมีวุฒิภาวะสูงทำงานในหน่วยงานของรัฐไม่น่าทำ ถึงแม้ว่าจะมีตำแหน่งในมือก็ตามที่ก็ไม่น่าทำรุนแรงขนาดเอารถไปแอบจะว่าไปถ้าแจ้งความก็คงดนไปหลายกระทงเลยเชี่ยว  แต่เราไม่อยากเอาเรื่องไหนๆรถก็เจอแล้ว เลยว่าน่าจบแล้วเราก็ไม่ได้แจ้งความอะไรที่

      และเรื่องร้ายๆๆที่ว่าเกิดขึ้น เมือคนที่เอาไปซ้อนออกมาจากบ้านมาอาละวาดกับเด็กๆๆนักศึกษา ทั้งที่ตัวเองก็มีตำแหน่งประธานชุมชน ทำงานให้รัฐอีกเป็น จนทเทศบาล อีก มีลูกน้องหลายคน ไม่ทันไร ไม่ทันรู้เรื่องลูกน้องที่ว่าก็มาอย่างไม่น่าจะเป็นเรื่อง มาช่วยผู้นำ โดยไม่ถามเลยว่าท่านผู้ที่ท่านทั้งหลาย นับว่าเป็นผู้นำ ทำไรกับชาวบ้าน ลูกบ้านคิดอย่างเดี่ยวผู้นำเรียกมาเลยต้องมา เนี้ยหรือผู้ที่มีอำนาจ มีคนมีอาวุธที่สามารถทำอะไรก็ได้ และมีการสื่อสารผ่านวิทยุเรียกลูกน้องมา แต่เราละมีแค่นศ.หญิง 5คน ที่เป็นคู่กรณี ที่โดนเอารถไปแอบ ที่บนใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาจากความเสียใจ ตกใจที่รถหาย และดีใจที่รถหาเจอแล้ว..

       และเราที่อยู่ข้างๆๆก็ออกมาช่วยครับผู้ชายรังแกผู้หญิง ผู้มีอำนาจรังแกลูกบ้านที่มาพักอาศัย และผู้ที่เปรียบเสมือนพ่อที่อายุรุ่นราวคราว พ่อที่ทำงามมากๆๆ กับลูกทำเอานิสัยที่คนเป็นพ่อคน(แกมีลูกหลายคนแล้ว) ไม่ใส่(ระบาย)กับลูกๆๆ เหมือนว่าเรานี้ ไม่ใช้คน ว่าไปอย่างกับว่าเราผิด ถนนก็มีทางไว้จอดรถ แต่ใช่ว่าจะจอด 24 ชม. และทางก็กว้างพอ...ที่สามารถเอารถเข้าซอยตามประสา ผู้ที่ผ่านการอบรมการใช้รถพึงกระทำ ตามที่อบรมและได้รับใบอนุญาต ขับรถ โดยที่ไม่ดูตัวเองเลยว่าทำผิดชัด ..(เจตนา  ไตร่ตรอง ปกปิด อำพร้าง ซ้อนเร้น หลักทรัพย์โดยเจตนา และอื่นๆๆ อีกหลายกระทง) เอารถไปแอบไว้ ทั้งๆที่น่าจะพูดคุย ดีๆๆ ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องประพฤเยี่ยมวิญูชน ที่มีการศึกษาพึงกระทำ กัน และผุ้ที่มีการศึกษาสูง กระทำกันเหมือนบ้านป่านี้ เป็นเมืองเถื่อน

         ใช้อำนาจที่มีอยู่ในกำมือมารังแกประชาชนผู้ไม่มีอาวุธในมือ..... แต่มีแค่เพียง ปากกาสมุด เครื่องคิดเลข สมอง ที่จะมาหาความรู้ที่เปรียบเสมือนอาวุธที่รอคอยของคนในชุมชนต่อไป ไม่มีอำนาจอย่างที่จะสามารถมาต่อกรได้เลย ไม่มีสมุนที่สามารถเรียกมาใช้ตามอำนาจ ไม่มีพวกพ้อง ไม่อิทธิพลที่สามารถมาคู่ว่า ถ้ามึงแน่ มึงก็ออกมา มึงมาดูถูกคนบ้านกู พูดเหมือนกับว่า นศ และเราเนี้ยไม่ใช่คนที่นี้ ใช้กไลงคนที่มามารังแกๆได้ลงคอ..

        แกก็ออกมาอาละวาดกับเจ้าของบ้านพัก ว่าไม่รู้จักดูแลผู้มาเช่าไม่รู้จักคนบ้านเดี่ยวกัน ช่วยเหลือบุคคลอื่นๆ แต่ไม่กล้าเลย ทำไรไม่ได้ เลยไปเรื่องอีกคนที่ค่อยมาช่วย นศ เพราะแกรู้ว่า นศ ที่โดนแอบรถนั้นไม่ผิด และไม่น่าทำเกินไปขนาดนั้น แต่ก็ต้องถอย เพราะว่าสู้ไม่ไหว.... แต่น้องผู้คนหนึ่งที่อยุ่กับ