การจัดการความรู้
วันนี้ขอมาเขียนต่อเรื่องการจัดการความรู้ (...) ในการประชุมคณะกรรมการจัดการความรู้ ข้อมูลจากกรรมการบางท่าน แจ้งว่า ทาง ก.พ.ร. เอง ก็ประเมินว่าการจัดการความรู้ที่ทำกันอยู่มีอยู่ไม่กี่หน่วยงานที่ดำเนินงานได้ถูกต้อง และในส่วนตัวก็ได้ให้ความเห็นไป พร้อมทั้งยกตัวอย่างการจัดการความรู้ของ gotoknow แม้ว่า approach ในการจัดการความรู้แตกต่างกันระหว่าง gotoknow กับ ku (หมายถึงเครื่องมือที่เข้ามาช่วย) แต่ความเห็นส่วนตัวการจัดการความรู้ของ gotoknow ก็ยังไม่ได้ดำเนินการเต็มรูปแบบ (ขออภัย อ. JJ ทีขอให้ความเห็นนะค่ะ ติเพื่อก่อและสร้างเสริม ทั้งตัวเอง และ gotoknow) ดิฉันก็เข้าใจส่วนหนึ่งว่า gotoknow เสมือนเป็นสมุดบันทึกประจำวัน แต่การบันทึกทุกวันต้องสกัดความรู้ออกมาเป็นหมวดหมู่ และคงไม่ใช่ต่างคนต่างเขียน แม้ว่าจะได้อ่านของเพื่อนบ้างก็ตาม
อีกอย่างควรมีการสรุปว่าข้อคิดเห็นของใครได้ถูกนำไปประยุกต์ใช้งานแล้วบ้าง และการนำไปสู่การปฏิบัติโดยแนวคิดของคนอื่นนั้นประสบปัญหากับหน่วยงานที่นำไปใช้อย่างไร มีการปรับพื้นฐานอย่างไรก่อนไปสู่การปฏิบัติ (ต่อยอด)
ประเด็นปัญหาที่มีการ post พร้อมข้อเสนอแนะมีการนำไปปรับปรุงอย่างไร --- เข้าใจว่าไม่ใช่วัตถุประสงค์ของ gotoknow
ก็ไม่เป็นไร ขอเล่าให้ฟังต่อเรื่องการการทำผิดกำจราจร พอดีจำได้ว่าเมื่อหลายเดือนก่อนไปเทียวเมืองจีน มัคคุเทศ เล่าให้ฟังว่าทำผิดกฎจราจร สิ่งที่เค้าโดนทำโทษไม่ใช่ค่าปรับ แต่เป็นการทำประโยขน์ให้กับสังคมประมาณ 30 - 1 ชม. โดยให้ใส่เสื้อของตำรวจจราจร และทำหน้าที่โบกรถ
ย้อนกลับมาเมื่องไทย เมื่อวานเสนอว่าให้มี one stop service เพื่อจะได้ไปเสียค่าปรับสะดวก (แต่เกิดปัญหาการลดราคา --- ทำไมได้ในประเทศไทย) อีกวิธีคือใช้วิธีการตัดคะแนน (เมื่อวานเขียนยังไม่ไม่หมด) แต่การตัดคะแนนต้องไม่มีใครทราบว่าคะแนนทีโดนตัดจะเสียค่าปรับเป็นเงิน หรือ ทำประโยชน์ต่อสาธารณะ หรือ ถ้าคะแนนไม่ถึง ก้ยังไม่เสียค่าปรับ และถ้าไม่ทำผิดติดต่อกัน ก็ไม่ต้องเสียเพื่อให้เกิดการต่อรองเป็นการจ่ายแบบใต้โต๊ะ --สงสัยไม่ work
หรือแบบที่สามในวันนี้ ให้ทำประโยชน์ต่อสังคมทันที่ (แบบของจีน) --- คิดว่าไม่ work แน่สำหรับกลุ่มคนระดับหนึ่ง
ขออภัยที่ต้องเขียน เพราะอยากให้เมืองไทย โปร่งใส ปราศจาก .....
สรุปต้องกลับมาสร้างจิตสำนึก แต่วิธีนี้เหนื่อยจัง .....
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น