วันนี้เป็นวันแห่งความรัก จริงๆแล้วก็เป็นวัฒณธรรมของชาติตะวันตกนั่นแหละ แต่ด้วยความ Globalize ของวัฒนธรรม ทำให้ชาติตะวันออกอย่างพวกเราได้เรียนรู้ว่าวันแห่งความรักเป็นอย่างไร
สำหรับเราแล้วความรักเป็นสิ่งที่ดีและสวยงามเสมอไม่ว่าจะเป็นความรักในรูปแบบใดก็ตาม
วันนี้เราได้ทำกิจกรรมการรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่ในโรงพยาบาล ติดป้ายห้ามสูบบุหรี่ในโรงพยาบาลเราประสานงานกับคุณพ่อบ้านเพื่อขอช่างติดป้าย 1 คน เราได้ทำงานร่วมกับคุณลุงช่างที่ทำงานในโรงพยาบาลใฃมาหลายปีรู้จักคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
เราทำงานกันไปก็คุยกันไปหลายเรื่อง มีอยู่ตอนหนึ่งที่เราถามคุณลุงเกี่ยวกับการเสียชีวิตของลูกชายคุณลุง(คุณลุงมีลูกชายคนเดียวเสียชีวิตจากการถูกไฟฟ้าดูดเมื่อ ปี 2548 เป็นปีที่จังหวัดอยุธยามีนำท่วมอย่างหนัก เกาะเมืองจมนำทั้งหมดรวมทั้งโรงพยาบาลของเราด้วย) ประโยคที่โดนใจเรามากที่สุดคือ "คุณเล็กรู้ไหมว่า 12 ปี ที่ผ่านมาไม่มีวันไหนสักวันเดียวที่ผมจะไม่คิดถึงลูก"
Counselor ที่มีประสบการณ์มาหลายปีอย่างเราก็อึ้งไปเหมือนกันเพราะไม่ได้ตั้งตัวและมีความรู้สึกร่วมมากไปหน่อย มันเป็นคำพูดที่โดนใจเราจริงๆ
ทำให้เราต้องกลับมามองตัวเองว่าเราทำดีกับพ่อ แม่ ได้ เพียงพอกับความรักที่ยิ่งใหญ่ของท่านที่มอบให้เราหรือยัง? คำตอบที่เราได้ก็คือ การทำดีกับ พ่อ แม่ กับความรักของ พ่อแม่ ที่มีให้เรามันเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย
เราได้มีโอกาสเรียนรู้เกี่ยวกับรหัสกรรม คือ การบันทึกการกระทำของเราเป็นรหัสกรรมของเราทั้งหมดและรหัสกรรมดีสูงสุดคือการได้ทำในสิ่งที่ดีๆกับพ่อ แม่ นั่นเอง
สรุป ความรักในมุมมองของเราเป็นสิ่งที่ดีและสวยงามเสมอและความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ ความรักของ พ่อ แม่ นั่นเอง และเราสัญญาว่าจะดูแลท่านให้ดีที่สุดเท่าที่ลูกสาวคนหนึ่งจะทำได้ รักพ่อและแม่นิรันดร์.........................สมเล็ก ...................
ความรักในมุมมองของเราเป็นสิ่งที่ดีและสวยงามเสมอและความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ ความรักของ พ่อ แม่ นั่นเอง และเราสัญญาว่าจะดูแลท่านให้ดีที่สุดเท่าที่ลูกสาวคนหนึ่งจะทำได้
ชื่นชมมากค่ะ คุณพ่อคุณแม่ อ่าน คงดีใจมากนะคะ