ปัจจุบันมีกฎหมายระหว่างประเทศหลายฉบับซึ่งมีบทบัญญัติในการให้ความคุ้มครองสิทธิ
มนุษยชน อันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนพึงมีเช่น ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนในวันที่10ธันวาคม ค.ศ. 1948 กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมค.ศ. 1966 และนอกจากนี้บทบัญญัติรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ซึ่งเป็นฉบับปัจจุบันก็ได้บัญญัติรับรองสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคลไว้เช่นกัน ซึ่งสิทธิในการทำงานนี้ก็เป็นสิทธิในการทำงานนี้ก็เป็นสิทธิมนุษยชนประการหนึ่งที่ได้รับการคุ้มครองทั้งตามกฎหมายระหว่างประเทศ และกฎหมายภายในของประเทศไทยเอง แต่ความมีอยู่อย่างจำกัดของทรัพยากรในแต่ละรัฐ ทำให้สิทธิในการทำงานของคนที่มิใช่คนชาติของรัฐนั้น มิใช่สิทธิเด็ดขาด แต่เป็นสิทธิที่มีเงื่อนไข คือรัฐสามารถกำหนดเงื่อนไขเกี่ยวกับการให้สิทธิในการทำงานแก่คนที่มิใช่คนชาติของตนได้ ข้อที่ควรพิจารณาคือ ประเทศไทยได้มีการปฏิบัติในการจำกัดสิทธิหรือการคุ้มครองแรงงานของของคนที่มิใช่เป็นคนชาติของตนที่ทำงานในประเทศของตนสอดคล้องกับกฎหมายระหว่างประเทศ บทบันทึกความเข้าใจระหว่างรัฐบาลไทยกับรัฐบาลลาวที่ได้ทำความตกลง และตามกฎหมายภายในหรือไม่ และเหมาะสมกับสภาพสังคมในปัจจุบันหรือไม่อย่าง อย่างไร
คนลาวที่ทำงานในประเทศไทย ปรากฏตัวในลักษณะของแรงงานใน 2 ประเภทด้วยกัน คือ แรงงานมีทักษะ(Skilled Labour) หรือเรียกได้ว่าเป้นกลุ่มคนที่เข้าเมืองโดยชอบด้วยกฎหมาย และแรงงานไร้ผีมือ(Un-Skilled Labour) หรือเรียกได้ว่าเป็นกลุ่มคนที่เข้าเมืองโดยมิชอบด้วยกฎหมาย
ข้อเท็จจริงอีกประการหนึ่งที่ปรากฏคือ เมื่อปฏิเสธไม่ได้ถึงการมีอยู่ของคนด้าวในประเทศตนโดยเฉพาะคนลาวในประเทศไทยในระหว่างที่กระบวนการแก้ไขปัญหาเรื่องสถานะของบุคคลเหล่านี้ยังไม่บรรลุผลอย่างเท่าที่ควรถึงแม้ว่าทั้งสองรัฐบาลระหว่างรัฐบาลไทย-รัฐบาลลาวจะมีบทบันทึกความเข้าใจร่วมกันก็ตาม คนเหล่านี้ย่อมที่จะต้องดำรงชีวิตในประเทศไทยต่อไปโดยเลี่ยงไม่ได้ การที่เขาเหล่านี้จะดำรงชีวิตอยู่ได้โดยไม่เป็นภาระแก่รัฐไทยมากนัก พระราบัญญัติการทำงานของคนต่างด้าวก็ได้อนุญาตให้คนที่อยู่ในสถานะเช่นนี้ทำงานได้แต่อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานอนุญาต แต่ปัญหาที่ปรากฏคือ คนเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่มีใบอนุญาตทำงาน ทั้งๆที่มีสิทธิขอใบอนุญาตทำงานได้ตามกฎหมาย แต่ในบางพื้นที่สามารถทำงานได้ทั้งที่ไม่มีใบอนุญาตทำงาน และในขณะเดียวกันบางพื้นที่ก็มีการจับกุมด้วยเหตุที่คนเหล่านี้ไม่มีใบอนุญาตทำงาน ซึ่งข้อเท็จจริงก่อให้เกิดข้อกังขาว่า เกิดจากการบังคับใช้กฎหมายไม่มีประสิทธิภาพหรือเกิดจากสาเหตุใด ดังนั้นหากไม่มีการศึกษาถึงปัญหานี้อย่างรอบด้าน ผลก็คือมีการละเมิดสิทธิในด้านการทำงานของคนต่างด้าว โดยสาเหตุจากการที่มีการบังใช้กฎหมายที่ไม่เป็นเอกภาพ ซึ่งผลที่ตามมาก็คือ หากคนเหล่านี้ไม่สามารถที่จะทำงานได้โดยชอบด้วยกฎหมายไม่มีความเห็น