ก้าวของชีวิต
กว่าจะมาถึงวันนี้
ชีวิต
ได้ลิ้มชิมรสชาติของมัน
บางครั้ง อร่อยน่ากิน
บางครั้ง จืดชืดไร้รสชาติ
บางครั้ง ขมสุดทน
วันนี้
ชีวิตยังคงก้าวเดินไป
บนเส้นทางของมัน
มีมากมายบนเส้นทางนั้นบางสิ่งที่ทำให้หัวใจยิ้ม
แต่ก็มีบางสิ่งที่ทำให้ดอกท้อผลิบานเต็มทุ่งแห่งหัวใจ
วันนี้
บนเส้นทางของชีวิต
หากพบว่าดอกท้อกำลังชูช่อ
โอ้ สหาย
เหตุใดท่านรดมันด้วยน้ำตา
และบำรุงมันด้วยปุ๋ยแห่งความเศร้า
จนต้นของมันเติบโต
และจองจำท่านไว้ภายในพันธนาแห่งมัน
................................................................
มานี่ซิ
สหายของฉัน
จงยืนขึ้นและก้าวเดินไป
จากคุกและพันธนาการนั้น
พระผู้ส้รางไม่ได้ให้ท่านมาที่นี่เพื่อ "ล้มเหลว"
แต่เพื่อ"ความสำเร็จ"ต่างหาก
.................................................
ณ รุ่งอรุณแห่งก้าวต่อไปของชีวิต
จงก้าวเดินไป ทีละก้าว
มีแต่ก้าวเดินไปที่ท่านจะไปถึงไม่มีทางอื่น
เอาละ สหาย
ไปซิ สู่ก้าวแห่งความสำเร็จของท่านเอง
ความเห็น (4)
ค่ะ....
ปล. ไม่กล้าเขียนมากกว่านี้ เดี๋ยวจะเสียบรรยากาศ (พอดีไม่ค่อยถนัดแนวนี้ซะด้วย) (^_^)
- อัสสะลามุอะลัยกุมฯครับคุณsunshine
- "ค่ะ..." เป็นคอมเมนต์ที่สั้นและรวบรัดที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับ
- แต่เมื่อย้อนอ่านบทกวีนี้อีกครั้งจนจบ และต่อด้วย "ค่ะ" ของคุณsunshine แม้จะเป็นเสียงที่แผ่วเบา แต่เด็ดเดี่ยวยิ่งนัก ดั่งหนึ่งคำมั่นที่ได้สัญญากับตนเองว่าจะไปให้ถึง จะทำให้ได้ จะไปให้ตลอดสู่เป้าหมายที่วางไว้ ใช่ไหมครับ
- อาจารย์ระวี ภาวิไล สำเร็จการศึกษาวิทยาศาสตร์บัฒฑิต สาขาฟิสิกส์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปริญญาโททางฟิสิกส์ จากมหาวิทยาลัยแอเดอเลด และปริญญาเอกทางดาราศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติ ออสเตรเลีย ก็มีผลงานแปลเล่มหนึ่งชื่อว่า "ปีกหัก" ของคาลิล ยิบราน เป็นนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่งที่แปลงานวรรณกรรมครับ
- การได้อ่านงานวรรณกรรมบ้างจะช่วยเติมเต็มบางสิ่งครับ และบางทีการมองต่างองศาก็จะได้ภาพที่แปลกตาจากเดิมครับ
- ขอบคุณมากครับ
อิ อิ ... นักวิทย์ฯ โดนมนตราของนักศิลป์ก็คราวนี้ล่ะมั๊ง ... ฮา
แวะมาครับแบเฮง .. เพราะเว็บบอร์ดล่ม วันนี้ก็เลยมีเวลาตระเวนเว็บอื่นเขา ...
- แวะมาแซวทีมงานถึงนี่เลยนะครับ รู้สึกว่าโหมดนี้ไม่มีในอิกเราะออนไลน์นะครับ ขอ "ฮา... "ด้วยคน