....วันนี้(16 ธันวาคม2550)ตื่นตามเสียงโทรศัพย์..หนุ่มน้อยที่โทร
ปลุก..ตี 3.30 น
..เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปเดินขึ้นดอย ภูชี้ฟ้า
..เดินออกมาขึ้นรถสองแถว..เพื่อพาขึ้นไปบนทางขึ้นดอยอีกที
ใช้เวลาในการนั่งรถสองแถว..15 นาที
ถึงตรงทางเดินขึ้นดอยภูชี้ฟ้า
ระยะทางจากตีนดอยเพื่อขึ้นไปยอดภู..ระยะทางประมาณ 800 เมตร
แต่ทางขึ้นชันมาก..ทางขึ้นเป็นทางลุกรังขรุขระ...
กว่าจะเดินขึ้นบนยอดภู..ก้อทำเอาร้อนเหนื่องตกได้เหมือนกัน
มีประชาชน..ร่วมเดินขึ้นไปบนยอดภู..หลายร้อนคน..
ทั้งเด็ก..ผู้ใหญ่..หนุ่ม-สาว..คนแก่..พระสงฆ์
เดินไปหัวเราะ..สนุกสนาน
ในขระที่เดินๆไปนั้น..ตัวเองก้อคิดว่า...
ทำไมเราไม่หลับไม่นอนกัน..อดหลับอดนอนมาเดินขึ้นบนภูชี้ฟ้า
เพื่ออะไรกัน...แต่ละคนตั้งหน้าตั้งเดินๆ.......
เมือเดินไปถึงยอกภู...ยังมืด...มิด
.บนฟากฟ้าประดับด้วยดวงดารา..เปล่งแสงเจิดจ้า..
บางดวงก้อร่วงหล่นลงมา..ดาวสวยสดใสจริง
มองดาว..แล้วคิดถึงใคร..เขาจะมองดาวดวงเดียวกับเราไหมนะ
.....ประมาณ 6 โมงเช้า....
..บนราวฟ้าเริ่มเปล่งที่ทองอำไพ..เป็นแนวเส้น..
..ผู้คนต่างโห้ร้อง..ยินดี..มาแล้ว..โผล่มาแล้ว
.เตรียมกล้องจับมุม..นางแบบเริ่มวางท่า..โพส.แบบ
..พออาทิตย์ทอแสงออกมา....
.มองไปรอบๆ...ทะเลหมอก..ล้อมรอบขุนเขา..
.....มาแล้วววววววว
....ดวงอาทิตย์..กำลังดผล่มาจากขอบฟ้าไกลโพ้น......
......เริ่มจากจุดเล็กๆๆๆๆๆๆ
..ประนาน...ฉายแสงเต็มดวง..เจิดจ้า..
..อยากจะจับตะวันมาใส่กระเป๋า...
..เพื่อเอาไปฝาก..ใครบางคน...
.......ขอนางแบบ..โพสสักท่า..น๊า.......
..แต่ถ่ายดีเกินไป..หน้ามืด..ซ่ะงั้น
พอตะวันฉายแสง...ระยับ
..มองเห้นทะลเหมอก..ขาวสะอาด...เต็มเทือกเขา
......ชะง่อนหินตรงนี้ที่ขึ้นไปอยุ่..ตอนช่วงเช้า
..พอสายมาหน่อย..เดินลงมา..ถ่ายภาพนี้..
..สวยดีเนาะ...ใครว่าไม่สวยขอให้ท้องอืดดด
......ด้านล่าง...อีกภาพของภูชี้ฟ้า......
.........เดินลงจากยอดภู....
.........พวกเราจึงมาเตะท่าถ่ายรูปหมุ่
............ใครเป็นใคร..ดูเอาเอง
.........ไม่รู้จักก้อเดาเอาเองเน้อ......
..และแล้วก้อหิ้วกระเป๋า......
.
..ปิกบ้านใครบ้านมัน
จบการท่องเที่ยว.ทริปสั้นๆแบบพกพา
เป็นความทรงจำอันกี...มิตจรภาพของคนบนโลกไซเบอร์
ไม่เคยเจอกันตัวเป็นๆ..แค่ทักทายในกล่องสี่เหลี่ยม
แต่เราก้อเป็นเพื่อนที่ดีให้กับกันได้....จริงไหม..เพื่อนๆทุกคน
นั่งชมดาวพราวระยับจับแผ่นฟ้า
ดวงดาราจรัสชัดแจ่มใส
บ้างร่วงหล่นจากรอบราวฟ้าไป
ดาวดวงใหม่ใสสดออกทดแทน
แสงสีทองผ่องอำไพเป็นแนวเส้น
เบื้องหน้าเห็นขอบฟ้าอยู่ไกลแสน
มืดสว่างกางกั้นคั่นเขตแดน
ขอบพื้นแผ่นดินฟ้าน่ายลยิน
มวลหมู่เมฆราบเรียบทะเลหมอก
คลุมครอบพอกขุนเขาทั่วถ้วนถิ่น
ยะเยือกเย็นทุกหย่อมย่านทั่งธานิน
บนยอดดอยแดนดินภูฟ้าไทย
อาทิตย์เริ่มถักทอล้อขอบหล้า
หมอกเมฆาฟูฟ่องล่องลอยไหว
ลมพัดพรูลู่ยอดหญ้าพาแกว่งไกว
เพลิดเพลินใจได้ยลเยือนยอดภู
สวัสดีค่ะ
- เห็นแล้วอยากไปบ้าง........ปีจอรอเครื่องมองเครื่องบินนานมาก
- ภาพสวยมากเลยค่ะ ได้อารมณ์ ขอบคุณพื่อน ๆ ชาว G2K นะคะ