ขอความสุขสวัสดี
|
ขอความสุขสวัสดี
อ้างอิง - ภาพ http://burabhawayu.multiply.com/photos ในธรรมเนียมหนังไทย เมื่อคราวหลายสิบที่ผ่านมา ทุกบทจบท้ายมักต้องเขียนคำว่า สวัสดี ยามปิดท้ายเรื่องราวท้ายบทหนัง ยามคนดูจะลุกจากเก้าอี้ เหมือนหนึ่งคำนักพากย์หนังเร่บอกกล่าวคนดู พูดติดปากเสมอ ยามคนดูต่างเก็บเสื่อสาดก่อนกลับบ้านนอน กระทั่งบทสุดท้ายของคณะละครวิทยุชื่อดังทั้งหลาย ต่างต้องเอ่ยคำสวัสดีปิดท้ายเรื่องราวบทละครวิทยุเรื่องเยี่ยม ขอความสุขสวัสดี จงมีแด่ทุกท่าน คำง่ายน่ารักแต่งดงาม คิดได้ในทุกครั้ง ว่าช่างเป็นคำอันงดงาม เป็นคำแห่งเรื่องราวที่บอกกล่าวความง่าย และความจริงใจในแต่ละถ้อยทำนองความ เหมือนกล่อมใจเราให้ตระหนัก ว่าเมื่อคราวท้ายเรื่องราวท้ายชีวิตจิตใจของผู้คน เราทุกคนอยากสวัสดี ปรารถนาในความสุขสวัสดีของชีวิตด้วยกันทุกคน บอกกล่าวเราให้ตระหนักในความง่ายดายอันงดงาม ผมถือว่าคำนี้งดงาม และถือว่าเป็นเรื่องราวง่ายดายยิ่ง หากเราสามารถฝึกที่จะบอกกล่าวคำนี้ ให้กับทุกคนที่เราสามารถบอกกล่าวเขาเหล่านั้น ให้ได้ยินให้ได้รับรู้ ในความปรารถนาดี ที่แม้เพียงเล็กน้อยในการบอกกล่าว แต่มีกลับมีพลังอันงดงามยิ่งใหญ่ ยามเมื่อเราได้บอกออกไป เสมือนคำกล่าวขอบคุณ คำกล่าวยินดี หรือกล่าวชื่นชมในน้ำใจมิตรไมตรีที่คนทั่วไปได้มอบให้กับเรา และเราได้มอบให้ผู้อื่น ช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ คำขับขานเรื่องราวหรือคำทักทาย ล้วนงดงามเสมอ เป็นบรรยากาศหนึ่งซึ่งผมรู้สึกเสมอ ยามเดินทาง ซื้อข้าวของ นั่งรถลงเรือ พบเจอพบปะผู้คน ก่อนลงจากรถก็กล่าวสวัสดีปีใหม่พร้อมรอยยิ้ม กล่าวขอบคุณ หรือกระทั่งกล่าวยินดีในน้ำใจที่เขามอบให้เรา ให้ด้วยความรู้สึกที่ชุ่มชื่น ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ขณะนั่งรถไฟฟ้าเพื่อไปหาเพื่อน หลังเลิกงานยามเย็นในวันคริสต์มาส ผมได้ยินได้เห็นความน่ารักของชีวิต มีกลุ่มนักร้องประสานเสียง ร้องเพลงแห่งความยินดี บทเพลงแห่งความรื่นรมย์ด้วยความหมายของความรัก ความเอื้ออาทรระหว่างกัน ก่อนจบบทเพลงด้วยรอยยิ้ม และหันมายิ้มกับทุกคน เป็นยิ้มที่งดงามอย่างมาก ก่อนถึงสถานีที่ต้องลง ผมเดินผ่านเขาเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม กล่าวสวัสดีในคำไทยที่เรียบง่าย สวัสดี วันคริสต์มาส ครับ ผมไม่รู้ว่าถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง แต่ผมรู้สึกยินดีที่ได้กระทำ อยากกล่าวขอบคุณ อยากกล่าวชื่นชมในสิ่งที่เขาเหล่านั้นกระทำ ด้วยรอยยิ้ม ด้วยมิตรไมตรี และความปรารถนาดีให้กับผู้คน ในช่วงเวลาแห่งความสุขของผู้คน โดยผมรู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้ ควรเป็นเรื่องราวง่ายง่ายในชีวิต ที่เราควรฝึกให้กับตัวเอง ฝึกให้กับคนรอบข้างด้วยรอยยิ้มของตัวเอง
มอบให้ผู้คนรอบข้าง ด้วยความปรารถนาดีที่อยู่ในใจ ออกมาสู่คนรอบข้างให้เขาได้รับรู้ ไม่ว่าชีวิตจะเป็นเช่นไร ซับซ้อนขัดแย้ง ซ่อนเงื่อนปมแห่งความแค้นเคืองใจใด ผมคิดว่า โมงยามแห่งความสุขเหล่านี้ เสมือนเป็นช่วงเวลาแห่งการชำระล้างจิตใจ ที่เราจะมอบให้แก่กันและกัน มอบรอยยิ้มและแววตาอันเป็นสุข เพียงเพื่อจะบอกกันและกันว่า สูงสุดของชีวิตคือสิ่งเหล่านี้ มิตรภาพไมตรีและรอยยิ้มของผู้คน ล้วนเป็นความสูงสุดของชีวิต เป็นคำตอบสำคัญ ที่ทำให้เรามีลมหายใจในแต่ละคุณค่า ด้วยความตระหนักและเข้าใจในสิ่งเล็กน้อย ไม่ว่าชีวิตจะซับซ้อนเพียงใด ผมคิดว่าคุณค่าของสิ่งเหล่านี้ คือองค์ประกอบสำคัญ เป็นคำตอบที่เกิดขึ้นในใจเราได้ หากเราเงี่ยหูฟังเรื่องราวเล็กน้อยเหล่านั้น หรือคอยสังเกตุแง่งามอันละเอียดอ่อน ในโมงยามแห่งความขัดแย้ง ในช่วงเวลาแห่งการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ผมคิดว่า เพียงรอยยิ้มที่มอบให้แก่กันและกัน น่าจะช่วยลดความร้อนรุ่มในใจ ลดทอนความรุนแรงของความไม่ปรารถนาดีระหว่างกันและกันลงได้ หรืออาจทำให้เราเข้าใจถึงหนทางเพื่อไปสู่ทางออกร่วมกัน ไม่ใช่ว่าจะเป็นทางออกของการยอมความ หรือละเลยความถูกต้อง แต่เป็นการลำดับขั้นตอนในการนั่งลงพูดคุยกันใหม่ แม้แต่ในความขัดแย้ง สิ่งหนึ่งของบทสนทนาสำคัญ คือการให้เกียรติและยอมรับในคู่สนทนา หรือแม้กระทั่งคำปราชญ์ของผู้รู้ในอดีต ยังได้กล่าวไว้ เหมือนดั่งเตือนใจเราให้ตระหนักในรอยทางแห่งความละเอียดอ่อนของชีวิต ให้เราได้เข้าใจว่า ชีวิตเป็นสิ่งที่สามารถเรียนรู้ได้แม้ในท่ามกลางความเลวร้าย คำผู้รู้ที่บอกกล่าวว่า แม้แต่ศัตรูก็ควรเชิดชูเกียรติ แม้แต่ศัตรูก็ควรให้เกียรติ อาจฟังดูขัดแย้งหรือฟังดูไม่เข้าคู่ ในฐานของความรุนแรง แต่ในฐานของชีวิต สมดุลย์ที่เรามอบให้ระหว่างมิตรภาพ ความรัก ความเกลียดชัง และความขัดแย้ง ควรเป็นสิ่งที่พิจารณาอย่างรอบคอบ การให้เกียรติแต่ศัตรูนั้น ก็เสมือนหนึ่งการให้เกียรติตนเอง ให้ความเคารพในน้ำใจของเราเอง ในแต่ละครั้งของการคิด การพูด และการกระทำ ที่เราควรมอบคำตอบเพื่อไปสู่ทางออก ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร ในโมงยามแห่งความรื่นรมย์ ในช่วงเวลาแห่งความสุขของชีวิต ผมเพียงต้องการมองเห็นคำตอบแห่งจิตใจ คำตอบแห่งการก้าวพ้น จะก้าวพันบ้างไม่พ้นบ้างไม่เป็นไร แต่ขอให้ใจได้ตระหนักและปรารถนาจะก้าวพ้น ผมอยากมอบมิตรภาพและไมตรีให้กับทุกคน แม้แต่ศัตรูและความพยาบาทของตัวผมเอง ผมอยากก้าวพ้นจากสิ่งเหล่านี้ แม้วันนี้จะยังก้าวไม่ผ่าน แต่ก็ปรารถนาและตั้งใจ วันนี้ผมอยากสวมวิญญาณนักพากย์หนังเร่ ขอความสุขสวัสดี จงมีแด่ทุกท่าน
|
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น