ข่าวสะเทือนขวัญเกี่ยวกับการสังหาร นางเบนาซีร์ บุตโต (Benazir Bhutto) อดีตนายกรัฐมนตรีปากีสถาน พร้อมชาวบ้านอีกหลายสิบคน อาจจะไม่เรื่องใหญ่ในชีวิตชาวบ้านในเมืองไทย ก็เป็นเพียงรายงานเหตุการณ์หนึ่งในหกพันล้านเรื่องที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
ตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ การใช้ความรุนแรง ไม่เคยแก้ปัญหาอะไรได้เลย กระทำครั้งหนึ่ง ก็สร้างปัญหาใหม่ๆตามมาอีกเสมอ
ดูเหมือนเรื่องไกลตัว
- เป็นเรื่องที่ไม่เข้าใจสาเหตุ: ผมอนุมานเอาว่ารัฐประหารคงไม่ใช่สาเหตุ ถ้ารัฐประหารเป็นสาเหตุ ก็ต้องถามว่าอะไรคือสาเหตุของการรัฐประหาร แล้วก็คงต้องถามปัญหาต่อไปเรื่อยๆ อาจไปจนถึงคนเราเกิดมาทำไม
- เกิดขึ้นไกลจากเมืองไทย: นั่งเครื่องบินก็หลายชั่วโมง ไม่มีผลกระทบโดยตรง
- เป็นเรื่องที่ข่าวสารเผยแพร่ผ่านสื่อแบบทางเดียว: ไม่มีโอกาสสอบถาม ถึงถามได้ ก็ไม่แน่ใจว่าจะถามอะไรดี
- การนำเสนอยังขึ้นกับบรรณาธิการข่าวของแต่ละสื่ออีก ว่าจะนำเสนอแต่ละประเด็นอย่างไร
ถึงกระนั้น ผมก็เชื่อว่ามีคนเป็นจำนวนมากทั่วโลก ได้ตัดสินไปแล้วว่าใคร กลุ่มใดเป็นผู้ลงมือ
ว่าแต่ว่า ก่อนตัดสินใจ เราเข้าใจเรื่องนี้ดีแค่ไหน
กับโทรทัศน์
- ดูละคร ทั้งๆ ที่รู้ แต่ทำไมถึงได้ "อิน" ได้มากขนาดนั้น
- สำหรับรายการสัมภาษณ์สด อรรถประโยชน์ของคำตอบ กลับขึ้นกับคุณภาพของคำถาม
- ส่วนข่าวที่คิดว่ารวดเร็วฉับไวนั้น ที่จริงมีดีเลย์ กว่าเทปจะกลับสู่สถานี ตัดต่อ ส่งออกอากาศ แล้วจึงมาถึงเครื่องรับโทรทัศน์
อะไรเป็น "ของจริง" สำหรับเรากันแน่ ตัดสินจากอะไร
How real is real?
เราเล็งก่อนยิง หรือยิงก่อนเล็ง หรือว่ามัวแต่คิดว่ากำลังเล็งโดยไม่เคยคิดจะยิงครับ
{แก้ไข: ตัวสะกด เพิ่มข้อความ เพิ่มข้อมูลเสริม เพิ่มหมวดหมู่}
