น้ำใจ จากแดนไกล


"มีมิตรที่ซึ่งทรงภูมิรู้มาจากแดนไกลมาเยี่ยม มิสุขดอกหรือ?"

          นั่งทำงานตามปกติ ได้รับของที่ส่งมาจากแดนไกลเกือบสุดแผ่นดินสยามทางภาคเหนือ

        อะไรที่เราไม่เคยคิด

        อะไรที่เราคาดไม่ถึง

        มีบ่อยครั้งที่ทุกสิ่งทุกอย่างเรากะเกณฑ์ไม่ได้

        แต่มีสิ่งหนึ่งที่เรากลับได้มาจากแดนไกล คือ

        "น้ำใจ"

    ข้าพเจ้าคิดว่าจะส่งหนังสือให้บุคคลท่านหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าไม่ได้รู้จักหน้าตากันมาก่อน   รู้จักแต่ใจแห่งการทำงานที่ท่านทุ่มเทให้หน่วยงาน แต่ตอนนี้ใจของข้าพเจ้าช้ากว่าเสียอีก

   โรงพยาบาลแห่งความสุข คงเป็นแรงในการผลักดัน ความฮึกโฮมในใจ มุ่งมั่นให้เกิดองค์กรที่มีชีวิต และความสุขในการทำงาน   ท่านคือหมอสุพัฒน์ ใจงาม

         สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าได้จากการเรียนรู้กระบวนการในการพัฒนา คือ การทำด้วยใจ   น้ำใจ   ความโอบอ้อมอารี  เปรียบเหมือนคำกลอนที่ว่า

      " คนรักกันสุดขอบฟ้าเขาเขียว

      เสมออยู่หอแห่งเดียวร่วมห้อง

     ชังกันบ่แลเหลียวตาต่อกันนา

     เหมือนขอบฟ้ามากั้น ป่าไม้มาบัง"

         หากคนเรามี"รัก"ที่ให้กัน ย่อมมีแรงในการทำงาน  แรงอะไรก็ไม่สู้"แรงใจ"ที่เต็มเปี่ยม เพราะหากเราหมดแรงใจแล้วนั้น แรงกายมีมากแค่ไหน ก็ไปไม่ถึงดวงดาว

     หลักในการบริหารงาน ที่ผู้นำควรมีสิ่งหนึ่ง คือ"น้ำใจ" "ความโอบอ้อมอารี"

     หากผู้บริหารไม่มีน้ำใจหรือน้ำใจแห้งเหือด ย่อมไม่ได้รับความร่วมมือกับผู้ใดเลย

     หากผู้บริหารไม่มีใจที่โอบอ้อมอารี ย่อมไปไม่ถึงซึ่งจุดมุ่งหมาย

     หากเราต้องการอะไรตอบกลับมา เราย่อมแลกสิ่งนั้น ๆ เสมอ

   ปัจจุบันมีนักบริหารมากมายเกิดขึ้นยิ่งกว่าดอกเห็ด แต่ละคนล้วนมีลักษณะที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ในตัวเองให้ศึกษา หาความเข้าใจ ซึ่งล้วนเป็นเสน่ห์ของแต่ละคน ซึ่งช่วยให้เขาเป็นผู้นำขึ้นมาได้

   "มีมิตรที่ซึ่งทรงภูมิรู้มาจากแดนไกลมาเยี่ยม มิสุขดอกหรือ?"

    นี่เป็นคำกล่าวของท่านขงจื๊อ คำว่า"มิตร"หมายถึง มิตรทางด้านวิชา ความรู้  การมีมิตรมาจากแดนไกลยิ่งน่าประทับใจ เพราะทุกคนต่างศึกษาความรู้ที่เขาสนใจ

    ซึ่งก็เปรียบตัวข้าพเจ้าเดี๋ยวนี้ ที่ดีใจที่มีมิตรมาจากแดนไกล ถึงแม้นว่าจะไม่ได้มาด้วยตัวเองก็ตาม  มีมิตรที่คอยให้คำปรึกษาหารือเรื่องงานได้ก็ทำให้เรารู้สึกปีติยินดีอย่างล้นหลาม 

   มิตรสหายเหล่านี้อยู่เหนือผลประโยชน์ ซึ่งทำให้ต่างฝ่ายต่างเกิดความรู้สึกว่ามีอุดมการณ์ร่วมกัน 

    "นักบริหารส่วนใหญ่จะมีด้านที่โดดเดี่ยวเอกาของตน แต่อีกด้านหนึ่ง รู้สึกมีความสุขที่เป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กับคนอื่นได้ง่าย" (ท่านอดุลย์ รัตนมั่นเกษม กล่าว)

 

 

ขอบคุณ น้ำใจที่ล้นเหลือจากคุณหมอสุพัฒน์ รพ.ปาย

              "พยาบาลไร้หมวก"

หมายเลขบันทึก: 155834เขียนเมื่อ 25 ธันวาคม 2007 14:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:07 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับพี่เพชรน้อย

สวัสดีปีใหม่ครับ

วันนี้อยู่เวร  ตามเก็บอ่านบันทึกครับ

มาพบบันทึกนี้  ขอบคุณมากนะครับ..คำชมอาจจะเกินจริงครับ

ผมกำลังเดินทางอยู่นะครับ...

ยังคงต้องการคำชี้แนะที่ดีๆจากพี่อีกมากมายนะครับ

หวังว่าคงได้พบตัวจริงในไม่ช้าครับ

ดีใจที่ได้มิตรที่เหมือนคิดตรงกันหลายๆเรื่องครับ..

หมอพัทครับ ^_^

สวัสดีค่ะคุณหมอพัท

- ยินดีและดีใจที่รับเกียรติ

- อยากเห็นตัวเป็น ๆ แล้วล่ะสิ  ภาพที่เห็นเป็นสิ่งลวงตาหรือเปล่าหนอ  เราไม่ควรตั้งความคาดหวังไว้สูงค่ะ เพราะหากผิดคาด เราเสียใจเอง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท