นั่งทำงานตามปกติ ได้รับของที่ส่งมาจากแดนไกลเกือบสุดแผ่นดินสยามทางภาคเหนือ
อะไรที่เราไม่เคยคิด
อะไรที่เราคาดไม่ถึง
มีบ่อยครั้งที่ทุกสิ่งทุกอย่างเรากะเกณฑ์ไม่ได้
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เรากลับได้มาจากแดนไกล คือ
"น้ำใจ"
ข้าพเจ้าคิดว่าจะส่งหนังสือให้บุคคลท่านหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าไม่ได้รู้จักหน้าตากันมาก่อน รู้จักแต่ใจแห่งการทำงานที่ท่านทุ่มเทให้หน่วยงาน แต่ตอนนี้ใจของข้าพเจ้าช้ากว่าเสียอีก
โรงพยาบาลแห่งความสุข คงเป็นแรงในการผลักดัน ความฮึกโฮมในใจ มุ่งมั่นให้เกิดองค์กรที่มีชีวิต และความสุขในการทำงาน ท่านคือหมอสุพัฒน์ ใจงาม
สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าได้จากการเรียนรู้กระบวนการในการพัฒนา คือ การทำด้วยใจ น้ำใจ ความโอบอ้อมอารี เปรียบเหมือนคำกลอนที่ว่า
" คนรักกันสุดขอบฟ้าเขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียวร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียวตาต่อกันนา
เหมือนขอบฟ้ามากั้น ป่าไม้มาบัง"
หากคนเรามี"รัก"ที่ให้กัน ย่อมมีแรงในการทำงาน แรงอะไรก็ไม่สู้"แรงใจ"ที่เต็มเปี่ยม เพราะหากเราหมดแรงใจแล้วนั้น แรงกายมีมากแค่ไหน ก็ไปไม่ถึงดวงดาว
หลักในการบริหารงาน ที่ผู้นำควรมีสิ่งหนึ่ง คือ"น้ำใจ" "ความโอบอ้อมอารี"
หากผู้บริหารไม่มีน้ำใจหรือน้ำใจแห้งเหือด ย่อมไม่ได้รับความร่วมมือกับผู้ใดเลย
หากผู้บริหารไม่มีใจที่โอบอ้อมอารี ย่อมไปไม่ถึงซึ่งจุดมุ่งหมาย
หากเราต้องการอะไรตอบกลับมา เราย่อมแลกสิ่งนั้น ๆ เสมอ
ปัจจุบันมีนักบริหารมากมายเกิดขึ้นยิ่งกว่าดอกเห็ด แต่ละคนล้วนมีลักษณะที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ในตัวเองให้ศึกษา หาความเข้าใจ ซึ่งล้วนเป็นเสน่ห์ของแต่ละคน ซึ่งช่วยให้เขาเป็นผู้นำขึ้นมาได้
"มีมิตรที่ซึ่งทรงภูมิรู้มาจากแดนไกลมาเยี่ยม มิสุขดอกหรือ?"
นี่เป็นคำกล่าวของท่านขงจื๊อ คำว่า"มิตร"หมายถึง มิตรทางด้านวิชา ความรู้ การมีมิตรมาจากแดนไกลยิ่งน่าประทับใจ เพราะทุกคนต่างศึกษาความรู้ที่เขาสนใจ
ซึ่งก็เปรียบตัวข้าพเจ้าเดี๋ยวนี้ ที่ดีใจที่มีมิตรมาจากแดนไกล ถึงแม้นว่าจะไม่ได้มาด้วยตัวเองก็ตาม มีมิตรที่คอยให้คำปรึกษาหารือเรื่องงานได้ก็ทำให้เรารู้สึกปีติยินดีอย่างล้นหลาม
มิตรสหายเหล่านี้อยู่เหนือผลประโยชน์ ซึ่งทำให้ต่างฝ่ายต่างเกิดความรู้สึกว่ามีอุดมการณ์ร่วมกัน
"นักบริหารส่วนใหญ่จะมีด้านที่โดดเดี่ยวเอกาของตน แต่อีกด้านหนึ่ง รู้สึกมีความสุขที่เป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กับคนอื่นได้ง่าย" (ท่านอดุลย์ รัตนมั่นเกษม กล่าว)
ขอบคุณ น้ำใจที่ล้นเหลือจากคุณหมอสุพัฒน์ รพ.ปาย
"พยาบาลไร้หมวก"