"...ว่าด้วยสิทธิเสรีภาพขนานแท้และดั้งเดิม..."


"...เสรีภาพ คือ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพื่อโกหกตัวเองว่าตนนั้นมีอิสระมีเสรีในการคิด การกระทำ..."

มนุษย์นั้นเกิดมาภายใต้กฎเกณฑ์ทางธรรมชาติ เพื่อที่จะเกิด เพื่อที่จะกิน เพื่อที่จะอยู่ และเพื่อที่จะตาย เสรีภาพที่มนุษย์ต่างแสวงหานั้น เป็นเสรีภาพภายใต้กฎเกณฑ์ทางธรรมชาติทั้งสิ้น ซึ่งแท้จริงแล้วมันหาได้มีไม่

เสรีภาพ คือ สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเพื่อโกหกตัวเองว่าตนนั้นมีอิสระมีเสรีในการคิด การกระทำ แท้จริงแล้วหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เสรีภาพที่แท้นั้นถูกกำหนดขึ้นมาภายใต้กฎเกณฑ์ต่างๆที่ลักษณะทางสิ่งแวดล้อมนั้นกำหนดมา เสรีภาพของมนุษย์แต่ละคนจึงแตกต่างกัน ทว่า มันกลับอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์เดียวกันเสมอ นั่นก็คือความเป็นอิสระจากพันธนาการภายนอกจิตใจ

มนุษย์แสวงหาความอิสระเสรีอยู่ตลอดเวลา ทั้งในทางความคิด และการกระทำ ถึงแม้จะมีคำกล่าวเอาไว้ว่า "...มนุษย์ทุกคนที่ถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกนี้ย่อมมีสิทธิเสรีภาพโดยเท่าเทียมเสมอกัน..."

ทว่า เรารู้จักคำว่าสิทธิเสรีภาพนี้ดีเพียงใด แค่ไหนกัน

สิทธิเสรีภาพของความเป็นมนุษย์นั้น มิได้หมายความว่า อิสระที่จะทำอะไรได้ทุกอย่างตามที่รู้สึกนึกคิดและปรารถนาที่จะกระทำ จะแสดงออกมาได้อย่างเต็มที่โดยไม่มีขีดจำกัดก็หาไม่ สิทธิเสรีภาพของความเป็นมนุษย์นั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องถูกกำกับและจำกัดไว้ด้วยคุณธรรม จริยธรรม หรือวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามแห่งมวลมนุษยชาติเหล่านั้น อันจะนำมาซึ่งความสงบเรียบร้อยแห่งสังคมในชาตินั้นๆ

เสรีภาพนั้นเป็นเรื่องดี ไม่มีที่ใด แห่งไหน หรือชนชาติใดไม่ต้องการมัน หากแต่ความต้องการนั้น ต้องรู้ซึ้งถึงความหมายที่แท้ในตัวของมันเองด้วยว่าคืออะไร ความเข้าใจอันคลาดเคลื่อนแม้เพียงเล็กน้อย ย่อมนำมาซึ่งความผิดพลาดอันมหาศาล ทั้งการกลับไปแก้ไขใดๆนั้น ก็ย่อมมีความยากลำบากตามไปด้วย เพราะมันได้ถลำลึกลงไปฝังรากกลายเป็นลักษณะนิสัยในกมลสันดานเสียแล้ว

เสรีภาพนั้นควรถูกนำมาใช้มวลมนุษยชาติด้วยใจถ่อม มิใช่อย่างทะเยอทะยานหาญกล้าว่าแน่จริง

มนุษย์ในยุคปัจจุบันมักสับสนระหว่างสิทธิเสรีภาพ กับความพึงพอใจส่วนบุคคล ซึ่งมันไม่สามารถไปด้วยกันได้เลย และสำหรับความวุ่นวายในสังคมยุคปัจจุบัน มันก็เป็นเพราะสิทธิเสรีภาพนั้นมันมิได้รับใช้ตัวของมันเองตามความหมายที่แท้ของมัน หากแต่มันกำลังรับใช้บรรดามนุษย์ผู้มีอารมณ์อันแปรปรวนเป็นที่ตั้ง เสรีภาพจึงกลายเป็นภาพแห่งความวุ่นวายในสังคมมากมายอยู่ทุกวันนี้ เป็นดาบสองคมที่กลับมาเชือดเฉือนตัวเอง

เสรีภาพในการป้องกันตนเอง จึงกลายเป็นเสรีภาพที่จะกระทำการเพื่อเป็นการป้องกันตนเองก่อนที่จะถูกผู้อื่นกระทำ เสรีภาพในการรับรู้ข่าวสาร จึงกลายเป็นเสรีภาพที่จะสอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้าน หรือแม้กระทั้งข่าวสารด้านความมั่นคงของชาติก็ถูกนำมาขายอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ดูหมิ่นเหม่ยิ่ง หรือแม้แต่เสรีภาพในด้านร่ายกาย ซึ่งควรกระทำในสถานที่อันเป็นการเฉพาะ ก็ถูกตีความจนน่วนไปหมด

เมื่อทรัพยากรบุคคลของชาติในยุคปัจจุบันกำลังเข้าใจว่า สิทธิเสรีภาพที่ตนได้รับนั้น คือการที่ตนจะทำอะไรก็ได้ตามที่ตนต้องการ ไม่ว่าจะเป็นการกิน นอน เห่าหอน เที่ยว หรือแม้กระทั่งสมสู่กัน นั่นคือสิทธิเสรีภาพของตัวเขาเอง เสรีภาพจึงกลายเป็นภาพการเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ อยากได้อะไร อยากทำอะไรต้องได้ ขาดการพิจราณาไตร่ตรองอย่างรอบคอบ และไม่มีกาฉุกคิดกัน ซึ่งมันเป็นความคิดที่อันตรายและเป็นการเข้าใจผิดกันอย่างสิ้นเชิง

ความเข้าใจที่ผิดๆนี้มาจากไหน ก็มาจากต้นแบบที่บิดเบี้ยวในสังคมนั่นอย่างไร หากหัวไม่ส่ายหางจะกระดิกได้หรือ อย่าคิดว่าเด็กๆเยาวชนเหล่านั้นคิดกันไม่เป็น เพราะนี่ไม่ใช่ยุคจุดไต้จุดคบแล้ว เด็กเดี๋ยวนี้ฉลาดใช้ได้เลยที่เดียว เพราะฉะนั้น เราต้องชี้นำความฉลาดของเขาในทางที่ถูกที่ควร มิใช่โหมกระหน่ำซ้ำเติมอย่างที่ทำกันอยู่เวลานี้

ความเห็นแก่ได้ไม่เคยพอ ทำให้ความหมายของคำว่าสิทธิเสรีภาพมันบิดเบี้ยวใช้การได้ไม่ตรงกับความหมายที่แท้ของมัน ความเข้าใจที่ผิดพลาดมักนำมาซึ่งการล่มสลายของสังคมชาติ แม้แต่การขายสิทธิ์ขายเสียงก็ถูกเข้าใจว่ามันคือสิทธิเสรีภาพที่จะกระทำได้ ลามปามไปถึงการคอรัปชั่นว่าจะคอรัปชั่นก็ได้แต่ขอให้มีผลงาน นี่คิดกันไปได้อย่างไร บ้านไหนเมืองไหนมีประชาชนคิดกันแบบนี้ประเทศชามีแต่จะถอยหลัง

สิทธิเสรีภาพนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจำกัดขอบเขตของมันเอาไว้ ด้วยศีลธรรม จริยธรรม สามัญสำนึก สติปัญญาความสามารถ เสรีภาพนั้นมิได้เกิดจากการเทียบเคียง เลียนแบบ หรือกระทำตามบุคคลใดๆ สถานที่ใดๆ หรือแม้แต่ประเทศชาติใดๆทั้งสิ้น หากแต่มันเกิดจากสามัญสำนึก และสติปัญญา ความสามารถในการแยกแยะสิ่งถูก-ผิด,สิ่งอันควร-ไม่ควร นี่คือสิ่งที่ประเทศที่เจริญแล้วเขาทำกันและมีอยู่

และมันคือ ความหมายที่แท้ของคำว่า สิทธิเสรีภาพแห่งมวลมนุษยชาติ มิใช่แห่งมวลหมู่สุนัขชาติ !!!

หมายเลขบันทึก: 149752เขียนเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2007 07:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
เสรีภาพที่คนเราแสวงหา ล้วนเต็มไปด้วความแอ๊บแบ๊ว แท้จริงแล้วมันก็เป็นแค่เพียงความต้องการส่วนบุคคล ที่ไม่มีวันสิ้นสุดและแปรเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา อย่างนั้นหรือ

ท่าน mybe27 สบายดี

ใครจะตอบได้นอกจากตัวของตัวแต่ละบุคคลเองเท่านั้น เสรีภาพในแต่ละหน่วยวัด มันก็เป็นเสรีภาพภายใต้การควบคุมแทบทั้งนั้น หากแต่มนุษย์เองต่างหากที่ทำหน้าใสซื่อ อาศัยคำว่าเสรีภาพแสวงหาประโยชน์ใส่ตัวเองอย่างไม่สิ้นสุด ทั้งๆที่ตัวความหมายของคำว่าเสรีภาพนั้น มันไร้สาระสิ้นดี

มนุษย์จึงแยกไม่ออก หรือไม่พยายามที่จะแยกมันออกจากความพึงพอใจส่วนบุคคล ความสับสนมากมายจึงเข้ากระหน่ำซ้ำเติมบรรดามนุษย์ทั้งหลายให้โซซัดโซเซ ตั้งตัวไม่อยู่ทุกวี่วัน ก็เพราะเสรีภาพแอ๊บแบ๊วนั่นแหละขอรับครับกระผมท่านmybe27

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท