ได้อ่านบันทึกของ อ. ประพนธ์ ถอดใจเรื่อง CKO ของ KM แล้วอยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย
แต่ด้วยหลักการบางอย่างเรื่องที่เป็นมุมมองเชิงลบนั้นไม่ควรที่จะนำมาเล่า
การจัดการความรู้ หรือ เทคนิคใหม่ๆ ที่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับการปฏิบัติงาน ต้องทำด้วยใจ
แต่จะมีใจสักกี่ดวงที่เรียกว่ารักที่จะทำ หลายๆ อย่างในปัจจุบันอยู่ในสภาพบังคับให้ทำ ทำไปก็บ่นไป บางทีผู้บ่นก็เป็นผู้บริหารด้วยซ้ำไป ทั้ง ๆ ที่คนทำคือลูกน้อง
เคยสอนนิสิตเสมอว่า คนไทยไม่ค่อยชอบจดบันทึก เรื่องราวในอดีตหลาย ๆ อย่างจึงเป็นเรื่องเลือนลาง
การจะทำ KM จึงดูเป็นเรื่องยากเหมือนกัน สำหรับตัวเองแล้ว ก็พยายามเป็น Role Model พยายามเขียนให้เป็นประจำ โดยคาดหวังว่าลูกน้องจะได้เข้ามาอ่าน แล้วสร้างชุมชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้เข้มแข็ง
เดือน มีนาคม จะมีโครงการ Mobile Unit เดินทางพบผู้บริหารระดับหน่วยงาน เจ้าหน้าที่ตั้งเป้าว่าจะมีประมาณ 70% ของหน่วยงานยินดีที่จะคุยด้วย แต่ตนเองขอลดเป็น 50% ในใจยังหวั่น ๆ ว่าจะได้หรือไม่
หลาย ๆ คนบอกว่าอย่าทำ ไม่มีผู้บริหารหน่วยใหนอยากคุยด้วยหรอก งานประกันคุณภาพ (สำหรับความคิดลบ)
แต่หลาย ๆ เสียง ก็บอกว่าต้องทำ เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และเผยแพร่ระบบประกันคุณภาพให้ผู้บริหารได้นำไปใช้งานในชีวิตประจำวัน (สำหรับความคิดบวก)
ผลการดำเนินงานเป็นอย่างไรจะนำมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ