อดีตลุ่มแม่น้ำปากพนังรุ่งโรจน์มากเป็นเมืองท่า เมืองอู่ข้าว อู่น้ำที่สำคัญของภาคใต้ ปลูกข้าวได้ผลผลิตสูงเพราะดินดี หาปลาได้มากเพราะน้ำยัง อยู่กันแบบพึ่งพาอาศัยกันเพราะอยู่กันแบบญาติพี่น้อง แบบครอบครัวใหญ่ ผู้คนมีสัจจะ มีความสัตย์ มีคุณธรรมและจริยธรรมในการดำเนินชีวิต.....
ปัจจุบันภาพเหล่านั้นได้ลบเลือนหายไป คงเหลือไว้แต่ความทรงจำที่ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ลูกหลานฟัง...
ปลูกข้าวได้ผลผลิตตกต่ำ เนื่องจากสภาพดินเสื่อมสภาพ ใช้สารเคมีกันเยอะ.....
หาผักหาปลา
หายากยิ่ง.....
การพึ่งพาอาศัยกันลดน้อยถอยลงอยู่กันแบบครอบครัวเดี่ยว
ต่างคนต่างอยู่
สัจจะ ความสัตย์ คุณธรรมและจริยธรรมในคนลดน้อยถอยลง.....
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา....หากเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นก็เป็นสิ่งน่ายินดี
แต่นี่กลับเปลี่ยนไปในทางลบ....น่าเสียดาย
โอ้ลุ่มน้ำปากพนัง
....เคยรวย.......
อยากให้ชาวปากพนังข่วยถ่ายภาพวัดนันทารามภาพหลวงพ่อผุด
และภาพศิวลึงค์ที่วัดโพสลงในเวปเผยแพร่ให้ดูครับ
องค์ศิวลึงค์ผมคิดว่าข้อมูลไม่ชัดเจน (ที่บอกว่ามาจากเขาคา) เพราะเส้นทางการค้าพราหมณ์ได้ใช้แม่น้ำตรังผ่านหุบเขาช่องคอย(จารึกหุบเขาช่องคอย)ผ่านร่อนฯ(มีหลักฐานของคุณพ่อ)แล้วมาออกปากพนังองค์ศิวะลึงค์น่าจะมาทางเรือพร้อมคณะพราหมณ์(พ่อผมเป็นคนบ้านเปี๊ยะท่านเสียไปนานแล้วมีแต่บันทึกและหลักฐานของไศวะนิกายที่มีอยู่)