คณะสหเวชศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร โชคดีที่ยังมีโควต้ารับอาจารย์ใหม่ได้อีก (เล็กน้อย) ปัจจุบัน เรามีระบบการคัดสรรอาจารย์ค่อนข้างจะเข้มข้น คุณสมบัติที่กำหนดไว้ ได้แก่
เห็นไหมคะว่าต้องฝ่าถึง 8 ด่านอรหันต์ บางท่านก็ถอดใจไปเลย ดังนั้นจึงวัดความจริงใจได้อีกข้อหนึ่งไปในตัวว่า เป็นผู้มุ่งมั่นอยากจะมาเป็นอาจารย์ในถิ่นภูธรนี้จริงๆ
ทั้งที่ทราบดีว่า อาจารย์ก็มีไม่พออยู่แล้ว การกำหนดกฎเกณฑ์เช่นนี้ แรกๆดูเหมือน จะทำให้เกิดความคับข้องใจแก่คณาจารย์ในภาควิชาต่างๆ โดยเฉพาะท่านหัวหน้าภาควิชาอยู่ไม่น้อย แต่ดิฉันก็จำต้องขัดใจ ซึ่งเดี๋ยวนี้ทุกภาควิชาก็กระทำตามกฎจนเป็นประเพณีกันไปแล้ว
ครูบาอาจารย์ คือหัวใจของการผลิตบัณฑิต นี่เองกระมังที่ทำให้ ก.พ.อ. เพิ่มมาตรการเข้มข้นขึ้นในการประเมินผลอาจารย์ที่จะขอกำหนดตำแหน่งทางวิชาการเป็น ผ.ศ. รศ. ศ.
ทำให้ ก.พ.ร. สมศ. สกอ. กำหนดตัวชี้วัดคุณภาพการศึกษา ด้านจำนวนอาจารย์ ป.เอก และจำนวนอาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการ ในสถาบันการศึกษา ที่มีเกณฑ์สูงขึ้นๆ
แต่อีกด้านหนึ่ง รัฐก็กำลังจะจำกัดอัตรากำลังบุคลากร ไม่ให้เพิ่มขึ้นอีก เพราะไม่มีสตังค์จะจ่ายค่าจ้าง เงินเดือนแล้ว.... หมายความว่าอัตราใหม่จะน้อยลงๆ จน....อาจไม่มีอีก...
ทางรอดของการศึกษาไทยจะไปทางไหน.....
ผู้บริหารการศึกษายุคใหม่ อาจต้องทำตัวเป็นแมวมอง และพ่อบุญทุ่ม ซื้อตัวอาจารย์เก่งๆ กันมาเลย....(ประโยคสุดท้าย คือคำตอบที่ อาจารย์สมหวัง เจ้าพ่อ สมศ. ท่านบอกดิฉันค่ะ)
กราบเรียน ท่านคณบดี
เรียนท่านอาจารย์มาลินี