ถึง ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก


แม่จ๋า.... ทำไมแม่เป็นผู้หญิงที่ประเสริฐได้ขนาดนี้ แบบที่ลูกไม่สามารถทำ หรือ เป็นได้แม้เพียงเศษเสี้ยวที่แม่เป็นได้เลย

หลายปีแล้วนะ ที่น้องไม่ได้นอนกอดแม่แบบนี้  เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันมาก นอนด้วยกันมา 30 กว่าปี  กอดของแม่ทั้งหอม และอุ่น  อย่างบอกไม่ถูก  แม่ตัวเล็กนิดเดียว แต่พยายามกอดก่ายเราไว้ให้ตัวเราซุกอยู่ในตัวแม่ได้มากที่สุด  ตลกจัง เวลาที่แม่บ่นว่าเราตัวอ้วนขึ้น แม่กอดแล้วเมื่อยมาก  เราก็บอกว่า แล้วทำไมต้องกอดขนาดนี้  แม่ก็บอกว่า คิดถึง  แล้วก็อยากกอด  คิดดูซิ นอนกอดกันมาเกือบทุกวัน ยังจะบอกว่าคิดถึง ได้อีก  แม่หนอแม่  ช่างพูดจริง จริ๊งๆ

เวลานอนกอดแม่ เราก็จะคุยกันว่า วันนี้ทำอะไรกันมาบ้าง มีความสุข ความทุกข์อะไรไม๊  คุยกันจนหลับไปไม่รู้ตัวเสมอเลย

อันที่จริง เรา 2 คนแม่ลูก  คุยกันไม่ได้นานก็ชอบเถียงกัน โดยเฉพาะเรื่องที่ออกแนววิชาการ แนวการเมือง  และเรื่องละครทีวีหลัง 2 ทุ่ม นี่เป็นเรื่องที่เถียงกันมันส์มากมาตลอด  แต่พอถึงเวลานอน ก็จบกอดกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  จนคนที่บ้านสงสัยว่า แม่ลูกคู่นี้ แปลกๆ เหมือนจะไปด้วยกันไม่ได้  แต่ก็ต้องไปด้วยกัน  ขาดคนใดคนนึงไม่สนุก 

แต่ 2-3 ปี มานี้ เรามีคนใหม่เข้ามาในชีวิต เลยไม่มีเวลานอนกอดแม่ เพราะอะไรไม่รู้สิ  รู้สึกอยากนอนคนเดียว เพื่อฝันถึงคนใหม่ที่เข้ามาในชีวิต  แม่ก็ถามเหมือนกันว่าไม่อยากนอนกับแม่แล้วเหรอ เราก็บ่ายเบี่ยงไปเรื่อยๆ แต่ที่จริง อยากนอนเขียนไดอารี่ และฝันถึงใครอีกคนมากกว่า!!!!!

ถึงแม่จะดูเป็นคนเรียบร้อย  แต่เวลาที่แม่ร่างกายสบาย สดชื่น แข็งแรง ไม่เจ็บป่วย   แม่จะชอบคุยตลก มีมุขตลอด  ใครๆ ก็ชอบคุยกับแม่  มุขที่ใช้บ่อย คือ เรื่องแปลชื่อคน  ใครชื่อ-นามสกุล  แปลกๆ ท่านก็จะเม้าท์  เช่นดิฉัน นามสกุล "ตันติกูล"  ยังโดนแม่ เม้าท์  เพราะใช้คนละนามสกุลกับแม่  แม่ก็บอกว่า  เมื่อไหร่จะเปลี่ยนนามสกุลซะที  ทั้ง  --ตัน-- ทั้ง -- ติ-- ทั้ง-- กูล-- ไม่มีอะไรเป็นมงคลเล้ย  ดิฉันก็ว่า งั้นใช้นามสกุลเดียวกับแม่ได้ไม๊  แม่บอกไม่ได้  ให้ไปหานามสกุลคนอื่นมาใช้  อิอิ  ประมาณว่า ไล่ให้ลูกมีคู่ครอง     มีอยู่วันนึง  พี่ชายพาแม่ไปเที่ยวบ้านเพื่อนของพี่ชาย  แม่ก็พูดเรื่องตลก จนเพื่อนของพี่ชายบอกว่า แม่นี่มุขเยอะจัง  แม่ก็สวนกลับไปว่า  ไม่เยอะหรอก  มีเส้นเดียว  ลูกสาวซื้อให้  ทั้งบ้านฮากันใหญ่เลย  มีอีกมากมายจนมีคนแซวว่า แม่น่าจะไปสมัครอยู่ในคณะตลก คิคิ

แม่เป็นผู้ดูแลเราเป็นอย่างดี ทุกอย่าง โดยไม่เคยบ่น หรือ บกพร่องอะไรเลย  เราตื่นเช้ามาก็มีกล่องข้าววางอยู่หน้ารถ  กลับถึงบ้าน ก็มีอาหาร ผลไม้ รออยู่ ทุกวัน  แม่รู้ใจเรามาก บางวันแค่นึกอยากทานบางอย่าง  พอกลับถึงบ้าน ก็มีวางรอ แบบ เซอร์ไพรส์มาก เคยถามนะว่าแม่รู้ได้ไงว่าเราอยากทาน  แม่ก็ว่า ไม่รู้ซิ คิดว่าลูกคงชอบก็เลยทำ...

แต่ก็มีบางวัน แม่ทำอาหารแบบที่เราไม่ชอบ เราก็ไม่ทาน !!!!!

เราไม่ต้องทำงานบ้านอะไรเลย  แม่ กับ ป๊า ทำให้ทุกอย่าง  หน้าที่ประจำวันของเรามีเพียงแค่  ลืมตาขึ้นมาก็เตรียมมาทำงานที่ ม.น.  ตอนค่ำก็เล่นกีฬา  กลับบ้าน ก็ทำงานต่อ  แล้วก็ นอน  เป็นแบบนี้ประจำ  รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลก  ที่เกิดมาเป็นลูกของผู้หญิงคนนี้

ที่ผ่านมา ทุกอย่างเป็นเรื่อง "ปกติ" สำหรับเรา เรียกว่าเคยชินอ่ะนะ เลยไม่ค่อยรู้สึกกับ ความรัก  ความอบอุ่น  ความปรารถนาดี  ความอดทน เสียสละ  ความรัก เอาใจใส่ ห่วงใย  ดูแล  รักษาน้ำใจ  และอีกมากมายที่แม่ทำให้เรา อย่างไม่เคยบกพร่องเลย

ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยสบาย จากที่เคยทำอะไรให้เราทุกอย่าง และเราก็ไม่เคยรู้สึกอะไรกับสิ่งที่แม่ทำให้

แต่วันนี้....เราเลยต้องมาทำหน้าที่ดูแลแม่ คล้ายกับที่แม่เคยทำให้เรา  แค่เวลาไม่กี่ชั่วโมงในแต่ละวัน  เรากลับรู้สึก  เหนื่อย  หนัก  และ เครียดมาก

แม่จ๋า.... ทำไมแม่เป็นผู้หญิงที่ประเสริฐได้ขนาดนี้ 

แบบที่ลูกไม่สามารถทำได้แม้เพียงเศษเสี้ยว

ที่แม่ทำได้เลย 

ลูกแย่มากนะคะที่เมื่อก่อนไม่เคยแสดงความรู้สึกพิเศษกับทุกสิ่งที่แม่ทำให้ ทั้งๆ ที่ทุกสิ่งมันเป็นความพิเศษ  ซึ่งลูกเองไม่สามารถทำได้เหมือนแม่  

วันนี้ ที่แม่ไม่ค่อยสบาย  ลูกเพิ่งดูแลแม่ไม่นานก็แอบคิดว่า เราต้องทำเพราะต้องตอบแทนพระคุณแม่ เป็น ภาระความรับผิดชอบ  ลูกเหนื่อย  ลูกเครียด  ลูกคิดแบบนั้นได้ยังไง มันแย่มากๆ เลยนะคะแม่ !!!!! 

ลูกขอโทษ  ที่วันนั้นลูกยังไม่เข้าใจ  "ความรัก" ของแม่

วันนี้ลูกเสียใจ และรู้สึกผิดมากค่ะที่คิดแบบนั้น เพราะวันนี้ลูกรู้สึกเข้าใจ ซาบซึ้ง  ถึง คำว่า  "ความรักของแม่"  แล้วว่าแม่ทำทุกอย่างให้ลูกโดยไม่เคยคิดว่าเป็นภาระ  ไม่เคยคิดว่าเป็นความรับผิดชอบ  ไม่เคยคิดว่าเหนื่อย  ไม่เคยคิดว่าหนัก  เลย  เพราะแม่มีความสุข ที่ทำให้ลูก  แต่สิ่งที่ทำให้แม่เครียด มีเพียงสิ่งเดียวคือ "ทำแล้วไม่ถูกใจลูก"

แม่จ๋า  วันนี้ลูกรู้สึกแล้วว่า  กอดของแม่อุ่นจริงๆ ผ้าห่มไหนๆ ก็ไม่อุ่นเท่ากอดแม่  ตัวของแม่ก็หอมมาก หอมชื่นใจลูกที่สุด  ยิ้มของแม่ก็ทำให้ลูกมีกำลังใจ   เพราะ ความรักของแม่  ทำให้ลูกได้คิด  และคิดได้ ว่าในโลกนี้  ความรักของใครๆ ในโลกนี้ ก็ไม่มีใครให้ลูกได้เท่าแม่อีกแล้ว   อยากให้แม่สุขภาพแข็งแรง  และเราจะอยู่เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดไปนะคะแม่

คำสำคัญ (Tags): #แม่
หมายเลขบันทึก: 143326เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2007 18:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 01:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท