ผมผิดอะไร

      มีผู้ร้ายคนหนึ่ง  ได้แอบย่องขึ้นไปบนหอพักเอกชน  ตอนประมาณตีสาม  เรียกได้ว่า ตอนดึกสงัด  ไม่มีผู้คนผ่านไป  ผ่านมา  แล้วไปเปิดห้องโน้นที  เปิดห้องนี้ที  ที่สามารถเปิดได้  หรือสามารถงัดได้  สำหรับห้องที่คล้องแต่เพียงสายยู  จะเป็นห้องที่งัดง่ายที่สุด  แล้วดูห้องที่ไม่มีใครอยู่ในห้อง  แล้วทำการลักทรัพย์  ทรัพย์สินที่นิยมลัก  ได้แก่  เงินสด  สร้อยทอง  โทรศัพท์มือถือ  ซึ่งสามารถใช้ได้หรือสามารถเปลี่ยนเป็นเงินสดได้ง่าย  
      ผู้ร้ายคนดังกล่าว ได้ทำการลักทรัพย์หอพักเอกชนแห่งนี้มาแล้วประมาณ 2 ครั้ง ก็ไม่โดนจับ   จนเกิดความย่ามใจกลับมาลักทรัพย์หอพักเอกชนนี้อีกครั้งเป็นครั้งที่ 3  แต่คราวนี้ โชคร้ายเป็นของผู้ร้าย  ได้มีนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวรผู้หนึ่ง  เข้ามาแจ้งกับเจ้าของหอพักว่า ตนเองโดนงัดห้อง  และผู้ร้ายได้ลักเงินสดพร้อมโทรศัพท์มือถือไป  เมื่อเจ้าของหอพักทราบดังนั้น ก็ตรวจดูที่ทีวีวงจรปิดเปิดดูไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเห็นหน้าและพฤติกรรมของผู้ร้ายอย่างชัดเจน  เพราะว่าผู้ร้ายคนนี้ไม่ปกปิดหน้าตา 
       และอีกสองวันผ่านมา  เหมือนกรรมจะสนองตอบแก่ผุ้ร้ายคนนั้น  นิสิตผู้เสียหายคนดังกล่าวได้พบกับผุ้ร้าย  จึงแจ้งกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ  ตำรวจนอกเครื่องแบบก็เดินทางไปจับผู้ร้ายแล้วแสดงตัวว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ  ผุ้ร้ายคนดังกล่าว  สบถออกมาว่า  ผมผิดอะไร  ทำไมถึงต้องมาจับผม  ผมไปทำอะไรให้ใคร  แล้วอีกหลาย ๆ คำที่ตำรวจฟังไม่ถนัดนัก
       และแล้วผุ้ร้ายก็ถึงบางอ้อ  เมื่อถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจนำตัวมายังสถานีตำรวจ  แล้วก็เปิดแผ่น  CD ซึ่งมีข้อมูลในทีวีวงจรปิดให้ดู  ขณะเปิดดูผู้ร้ายก็หน้าเสีย  รู้แล้วว่า  ตนผิดอะไร 
       ดิฉันนำเรื่องนี้มาเล่าให้ท่านผุ้อ่านฟังเนื่องจาก  ปัจจุบันสังคมเมืองของเรามีประชากรอยู่ค่อนข้างหนาแน่น ผู้คนไม่ค่อยสนใจกัน  คนดี  คนไม่ดี  ปะปนกันอยู่ในสังคม  พวกคนที่ไม่ได้ประกอบอาชีพอะไร  ก็มักจะแสวงหาอาชีพที่หาเงินได้ง่าย  ดังนั้น  เราควรเพิ่มความระมัดระวังในทรัพย์สินของเราให้มากขึ้น  เรา ๆ ท่าน ๆ จะได้ไม่เป็นเหยื่อใหม่รายต่อไป