วันที่ 2 ของการอบรมในการตัดต่อภาพ บรรยากาศทั่ว ๆ ไป เป็นไปด้วยความสนุกสนาน เพราะเราเริ่มจะพูดคุย หัวเราะ ในจินตนาการของเพื่อนร่วมห้องเรียน ที่มีแนวคิดที่แปลก ๆ น่าสนใจ มีอารมณ์ศิลปิน
ปัญหาอีกอย่างหนึ่งของวิทยากร คือ ความใจร้อนของผู้เข้าอบรม ที่ทำก่อนที่ท่านวิทยากรจะบรรยาย ทำให้ต้องเดินดูตามโต๊ะต่าง ๆ ซึ่งในวันนี้ ต่างคนต่างได้สร้างหนัง ตั้งแต่กำหนดขั้นตอน ถ่ายภาพ ตัดต่อ ลงเสียง ลงเพลง ตลอดจนเป็นผู้ชมเอง เสร็จสรรพในหนึ่งเดียว
แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้อารมณ์ของผู้เข้ารับการอบรมมีความสุนทรีย์คือ ลานพักผ่อนด้านหน้าอาคาร ที่มีการจำลองธรรมชาติ ทำเป็นขอนไม้ ท่อนไม้ ไว้นั่งพักผ่อน
ที่นี่เมืองกรุง ขาดแคลนป่าไม้ ขาดแคลนต้นไม้ (ถึงแม้จะมีภูเขา (เขาดิน. ภูเขาทอง)) ยังมีจิตอนุรักษ์ เอาอิฐ เอาดิน เอาหิน เอาปูน มาออกแบบเลียนธรรมชาติ ให้ผู้ที่มาพักผ่อนได้ปลดเปลื้องทุกข์ไปชั่วขณะ
แต่ในท้องถิ่นที่มีต้นไม้ ถึงจะยังไม่เป็นป่าแล้วก็ตาม แต่ถ้าเราร่วมกันรักษาอีกไม่นานคงเป็นป่า ไม่ต้องเอาปูนมาปั้นไว้สอนลูกหลาน พ่อใหญ่ดา แห่งบ้านเม็กดำ คงไม่ต้องบอกลูกหลานว่า แถวนี้แต่ก่อนมีแต่ตันไม้ใหญ่ ต้นเล็ก ๆ แบบนี้ไม่มีหรอก ทำให้พ่อใหญ่ฝากความหวังไว้กับเด็กนักเรียนบ้านเม็กดำ ที่ร่วมกันจะดูแล รักษา บำรุง ให้มีป่าเหมือนในอดีต ให้พ่อใหญ่ดา คอยดูก็แล้วกัน
ดีใจที่เข้ามาแล้วเจอร.ร.เม็กดำ เป็นนศป.โท มข.สาขาการบริหารการศึกษา ที่เคยไปดูงานที่มหาชีวาลัยอีสาน ประทับใจในการมุ่งมั่นทำร.ร.ให้มีคุณภาพของผู้บริหารครูชุมชน และชอบสโลแกนที่ว่า ที่นี่ไม่มีเรื่องสมมติ อยากนำไปใช้ที่ร.ร.บ้างต้องขอคำแนะนำนะคะ ขอบคุณอีกครั้งคะ
ครูบัวไปเที่ยวกทม.หรอคะ
ใครๆก็ปิดเทอม แต่ DSS@MSU อยู่โยงทำหนังสือเสียงสำหรับเทอมหน้าอยู่ค่ะ ทุกเสียงของท่านมีความหมาย
ค่ะ....
.....แต่ในท้องถิ่นที่มีต้นไม้ ถึงจะยังไม่เป็นป่าแล้วก็ตาม แต่ถ้าเราร่วมกันรักษาอีกไม่นานคงเป็นป่า
สวัสดีค่ะ
ตามมาอ่านค่ะ