พฤติกรรมฝังลึก "สันดาน" (Tacit Behavior)

ห้วงเวลาแห่งการเข้ามาข้างใน การเฝ้ามองดูตนเอง เฝ้ามองดูสิ่งต่าง ๆ จากการประพฤติและปฏิบัติ ซึ่งมีศีลเป็นเครื่องกั้นจำกัด กาย วาจา และใจ

หยุดการมองข้างนอก เฝ้าเพ่งมองข้างใน

เราจะพบพฤติกรรมเบื้องลึกที่ซึ่งอยู่ในใจในใจที่ผ่องถ่ายออกมาเป็นพฤติกรรมนั้นก็คือ "สันดาน" หรือพฤติกรรมฝังลึก (Tacit Behavior)

พฤติกรรมที่ถูกจิตส่งออกมาเมื่อมี รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสมากระทบ

พฤติกรรมที่ถูกความคิดส่งออกมาเมื่อมี รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสมากระทบ

พฤติกรรมที่หาทางออก เมื่อจิตและความคิดฝ่ายต่ำถูกกักกันบริเวณ

พฤติกรรมการต่อรองกันระหว่างจิตต่อจิต

พฤติกรรมการต่อรองกันระหว่างความคิดต่อความคิด

ขอหน่อยน่า ขอหน่อยน่า สักนิดนึง นิดหน่อยเอง ไม่เป็นไรหรอก....

สันดานที่ถูกโลกธรรมหล่อหลอม เลี้ยงดู ฟูมฟัก ให้เติมโตมาจนถึงทุกวันนี้

สันดานที่ติดตามมาเรามาทุกชาติภพ

 "สันดาน" เมื่อมาผนวกกับความรู้ทางโลกซึ่งแฝงด้วยกิเลส เต็มไปด้วยตัณหานั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง

เพราะสันดานที่ผิด ๆ นั้น อาจทำให้คิดว่า "ชอบธรรม" ได้ด้วยกฎ ระเบียบ มาตรฐานทางโลก

ตัดสินกันระหว่าง "สันดานต่อสันดาน" ซึ่งเป็นสันดานที่มุ่งแสวงหาผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน

ต้องกักขังสันดานอันไม่ดีนี้ไว้ด้วยศีล

ต้องควบคุมสันดานอันไม่ดีนี้ไว้ด้วยสมาธิ

ต้องเจรจากับสันดานอันไม่ดีนี้ไว้ด้วยปัญญา

กักขังแล้วเฝ้าดูมัน

ควบคุมแล้วเฝ้าดูมัน

เจรจาแล้วเฝ้าดูมัน

ไม่หนี เฝ้าดู รู้ทัน

หมั่นสังเกตุยามมันเกิด อย่าเพลินเพลิดตอนมันดับ

คอยเฝ้าดูมันไว้ให้ดี สันดานตัวนี้แหละสำคัญ

ขังมันไว้ กักมันไว้และอย่าไปให้อาหารมัน

อย่าพลาดในการต่อรองกับมัน

ขังมันไว้ ไม่ให้อาหารมัน เดี๋ยวมันก็ผอม ก็เหี่ยว ก็แห้ง ก็ป่วย ตอนป่วยนี่สำคัญมาก ต้องใจแข็งอย่าไปสงสารมัน ไม่นานหรอก ไม่นาน มันก็จะตายไปเอง

"เข้มแข็งด้วยสติ" ถ้ามันขอเจรจา ขอยอมความ ขอลดหย่อน ผ่อนโทษ อย่าไปคุยกับมัน อย่าแม้แต่เถียง

ขอเพียงนิ่ง สงบ เฝ้าดูมัน กำหนดรู้ในลมหายใจเข้า กำหนดรู้ในลมหายใจออก

ปล่อยให้มันพูดไป ร้องโอดครวญไป

ยิ่งพูดมาก ยิ่งเหนื่อยมาก ยิ่งแก่ง่าย และยิ่งตายเร็ว ไม่นานมันก็จะตายไปในที่สุด

ค่อย ๆ ฆ่า "สันดาน" (พฤติกรรมฝังลึก : Tacit Behavior) ต่ำ ๆ หรือที่ไม่ดีนี้ไปทีละตัวทีละตัว

ไม่นานจิตเรา ใจเราดีขึ้น ก็จะสบายขึ้น

ใจเราก็จะดี ใจเราก็จะสบาย.....