หลังจากได้เข้ามาเรียนรู้ในหลักวิชา การจัดการความรู้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ซึ่งอาจารย์สุรเชษ ท่านได้ให้พวกเราจัดทำการบันทึกในความถนัดของนักศึกษามา หนึ่งบันทึก โดยให้ทำติดต่อกันอย่างน้อย 10 บันทึกนั้น แรกๆ พวกเราคิดว่ามันยากนะที่จะหาเวลา หรือเอาเวลามาทำการบันทึกนั้น แต่พอทำไปนานๆเข้า เริ่มที่จะมองเห็นคุณค่าของการบันทึกแล้ว ความปราถนาของอาจารย์ท่านก็คือ อยากให้พวกเรานำความรู้ที่พวกเรามีมาแลกเปลี่ยนกับคนอื่นๆที่มีความรู้เหมือนกับเขา และให้เราสามารถที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆที่เรายังไม่เคยรู้ ทำให้เราสามารถเก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างๆจากที่ได้ เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว ก็ขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่คอยให้คำแนะนำ และแวะเวียนเข้ามาทักทาย นักศึกษากลุ่ม 4 ทาเหนือ ศรร.แม่ออน จ.เชียงใหม่ พวกเราคิดว่าในรายวิชานี้ พวกเราได้อะไรเยอะแยะมากมาย อาทิเช่น
* ได้ความรู้ในเรื่องเทคโนโลยีใหม่ๆที่พวกเราไม่เคยสัมผัสมาก่อน
* ได้จัดการเวลาของตัวเอง มีการกำหนดเวลา และจักระเบียบตัวเองดีขึ้น
* ได้ค้นหาคุณค่าของชุมชนที่พวกเราอาศัยอยู่ และรอบๆข้าง
* ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆที่พวกเราไม่เคยได้รู้มาก่อน
* ได้เผยแพร่ความรู้ของพวกเราให้กับทุกๆคนที่สนใจในภูมิปัญญาของพวกเรา
* และสุดท้าย พวกเราได้พัฒนาท้องถิ่นของพวกเราโดยการนำเอาวิชาการเหล่านี้ไปใช้ในชีวิตส่วนตัวของตัวเอง
สุดท้ายขอขอบคุณอาจารย์สุรเชษ ที่ให้โอกาสพวกเราได้เรียนรู้ในหลักวิชาเหล่านี้ ขอขอบคุณอาจารย์ทนัน ภิวงศ์งาม ผอ.ศูนย์เรียนรู้แม่ออน จ.เชียงใหม่ ที่คอยให้คำแนะนำพวกเราเสมอมา ขอขอบคุณอาจารย์วิชัย อาจารย์ผู้ช่วยสอนประจำวิชานี้ ที่ให้คำแนะนำต่างๆ และขอขอบคุณทุกๆท่านที่ให้ทั้งความคิดเห็น แสดงความคิด แว่ะเข้ามาทักทาย แว่ะเข้ามาอ่าน พวกเราไม่มีอะไรจะให้ มีแต่น้ำใจที่บริสุทธิ์และความจริงใจให้เท่านั้น ขอขอบคุณครับ
"น้ำทาไหลหลาก มวลมากสรรพสิ่ง สืบสานวัฒนธรรมยิ่ง งามยิ่งพิทักษ์ถิ่นป่าดงพงไพร"
"เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงตัวได้"
"ฝึกฝนไว้ตามรอยองค์พ่อหลวง"
"ยึดมั่นประเพณีชนเผ่าคนทั้งปวง"
"สืบสานงานราษฎร์หลวงปวงประชาเอ๋ย"
ทุกถ้อยคำที่บันทึก...เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน...เชื่อหรือยังครับว่าเราทำได้..ทั้ง ๆ ที่ตอนแรก ๆ ไม่มั่นใจใช่ไหมครับ...