เรียนรู้ตลอดชีวิต(งานประดิษฐ์)

การไปเรียนเขียนสีน้ำกับสีน้ำมัน ผมกับภรรยาก็แยกกันไปเรียนคนละห้องแต่สถานที่เดียวกันที่วิทยาลัยสารพัดช่างภูเก็ต คนที่รู้จักถามผมว่าผมเอาเวลามาจากไหน วันๆเห็นทำโน่นทำนี่ไม่ได้หยุดโดยเฉพาะงานสังคม แถมงานในหน้าที่อีก ผมบอกว่าคนเราเมื่อบอกว่าเราไม่มีเวลาจริงๆแล้วเรามีเวลาแต่เราจัดเวลาไม่เป็น เหมือนสมัยผมเรียนปริญญาโท งานยุ่งจะตายว่าความทั้งวัน ไหนสำนวนที่จะต้องพิจารณาทำความเห็น พอถึงวันศุกร์เย็น เสาร์ อาทิตย์ ไปนั่งเรียน แผลบเดียวจบแล้ว เลยรู้ว่าเวลาเราบอกว่าไม่ว่าง ความจริงเราว่าง

ภรรยาผมเป็นคนชอบงานประดิษฐ์ ห้องน้ำและสวนเขาก็มีส่วนออกแบบครับ เราทำบ้านให้เป็นบ้านจริงๆ แต่คนที่ทำงานประดิษฐ์มักทุกอย่างจะต้องเนี๊ยบ จึงช้า ส่วนผมทำงานหลายอย่างจึงมักจะเร็ว (จึงอยู่ด้วยกันได้) ลองมาดูงานเขาสิครับเนี๊ยบอย่างไร

เรียนชิ้นแรกก็เป็นผ้าใยบัว ผมเอามาถ่ายกับต้นไม้จริงหน้าบ้าน ก็ดูดีไปอีกแบบหนึ่ง

จากผ้าใยบัวเขาก็เรียนปั้นดินญี่ปุ่นมีหลายแบบครับ ต้นกล้วย บัว มะลิ ผักจิ๋ว ครับ เอาภาพผักจิ๋วมาให้ดูครับ

มีทั้งดอกแค มะเขือยาว มะนาว ผักกาดขาว แรอท ต้นหอม พริกเหลือง ดอกกะหล่ำ

ตอนนี้พอมาบ้าจัดสวนก็เลยหยุดงานอื่นกันหมด แต่พอทำครัวใหม่ติดสวนมันก็เลยกิจกรรมปลูกไม้ดอก ไม้แดก(อิอิ) และไม้ประดับ ปลูกพืชสวนครัวด้วย ก็เลยมีกิจกรรมทำกับข้าวทานกันบ่อย เพื่อนๆก็มาเที่ยวกัน อบอุ่นดีครับ

เขียนใน GotoKnow โดย อัยการชาวเกาะ
ใน อัยการชาวเกาะ

คำสำคัญ (Tags): #งานประดิษฐ์#ผ้าใยบัว

หมายเลขบันทึก: 137990เขียนเมื่อ 13 ตุลาคม 2007 01:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:27 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน