ในปี ค.ศ. 1975 เพนเดอร์ (Pender) ได้พัฒนาโมเดลการป้องกันสุขภาพที่กล่าวถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการ ตัดสินใจและการปฏิบัติของปัจเจกบุคคลในการป้องกันโรค จุดเน้นของบทบาทการพยาบาลตามแนวคิดของเพนเดอร์ใน สมัยนั้น เน้นที่การป้องกันและคงไว้ซึ่งสุขภาพของสาธารณชน ต่อมา เพนเดอร์ ได้เห็นความจำกัดของมโนทัศน์การป้องกัน สุขภาพ คือเป็นมโนทัศน์ทางสุขภาพเชิงลบเพราะพฤติกรรมส่วนใหญ่จะเป็นการหลีกเลี่ยง แต่การยกระดับสุขภาพหรือมี ความเป็นอยู่ที่ดีนั้น บุคคลต้องได้รับการส่งเสริมให้มีพฤติกรรมการส่งเสริมสุขภาพซึ่งเป็นมโนทัศน์เชิงบวก เพนเดอร์จึงเสนอ โมเดลการส่งเสริมสุขภาพในปี ค.ศ. 1982 และมีการปรับปรุงโมเดลเป็นระยะซึ่งโมเดลสุดท้ายได้ปรับปรุงในปี ค.ศ. 1996 ซึ่งจะกล่าวรายละเอียดต่อไป
ข้อตกลงเบื้องต้นของโมเดล
1.
บุคคลแสวงหาภาวะการของชีวิตที่สร้างสรรโดยการแสดงความสามารถด้านสุขภาพที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตน
2.
บุคคลมีความสามารถในการสะท้อนการตระหนักรู้ในตนเอง
รวมทั้งความสามารถในการประเมินสมรรถนะตนเอง
3.
บุคคลให้คุณค่าแก่การเจริญเติบโตในทิศทางบวกและพยายามที่จะบรรลุความสำเร็จในการยอมรับความสมดุลระหว่างการเปลี่ยนแปลงกับการมั่นคง
4. บุคคลแสวงหาการควบคุมพฤติกรรมของตนเอง
5. บุคคลซึ่งประกอบด้วยกาย จิต สังคม
มีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
รวมทั้งมีการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมและความเป็นอยู่
อย่างต่อเนื่อง
6.
วิชาชีพด้านสุขภาพเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมระหว่างบุคคลที่มีอิทธิพลต่อบุคคลตลอดช่วงชีวิต
7. การริเริ่มด้วยตนเองในการสร้างแบบแผนความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งจำเป็นในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
เข้ามาเยี่ยมเยียนครับ
ขอคัดลอกเนื้อหาไปทำรายงานหน่อยนะค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่อรทัย
...
มาทักทายด้วยระลึกถึงเสมอนะคะ
เข้ามาอ่านบันทึกพี่ ดูเหมือนเวลาจะผ่านไปรวดเร็วจัง
แต่ปูก็ยังไม่สามารถ สะสางภารกิจ ได้ดั่งใจปรารถนาสักที
จะครบ สองขวบปี อีกแล้วนะคะ ให้พี่มีความสุขเสมอค่ะ
...
ขอบคุณสำหรับเนื้อหา ขอยืมไปใช้ด้วยนะคะ เป็นสาวกของเพนเดอร์ด้วยคนค่ะ ทีนี้ไม่เปลี่ยนใจล่ะ งั้นไม่จบซะที