เรียนรู้จากหมา>> อีพะโล้

อีพะโล้ ( ห้ามคุณ )

มันเป็นใครมาจากไหนไม่มีใครทราบ มาถึงก็แสดงขาใหญ่ประจำโรงอาหารของ บ.ล. สงสัยว่ามันจะสมัครเข้าเรียน ม. 1 แน่เลยเพราะเห็นมันมาหลายปีแล้ว  วันแรกที่เจอมัน เรากำลังนั่งกินข้าวมันมายืนมองตาปริบๆ แบบเด็กช่ำชองตามสถานที่ต่าง ๆ เมื่อเห็นเราไม่สนใจ...........มันก็สะกิด เบา ๆ ....เฉยๆ เหรอ....... ลองแรงอีกนิด ......... นั่นไงหันมามอง.....มันแล้ว คราวนี้มันแลบลิ้นแพล้บๆๆ  แบบว่าขอกูอร่อยมั่งดิ ประมาณนั้นแหละ

.....ว่าจะไม่ให้มันสักช้อน เหลือบมองนักเรียนในโรงอาหารทุกคนจ้องมองระหว่างเรากับมัน  และลุ้นอยู่ว่าใครจะชนะ   ..................................เพื่อให้เกิดรอยยิ้มทั่วไปในโรงอาหารครูต้องยอมแพ้มัน เพราะมันเป็นเด็กขามาก ( มีสี่ขา )  เท่านั้นแหละรอยยิ้มของเด็กสองขาก็เต็มโรงอาหาร  มันเป็นการบ่งบอกว่าครูยอมรับมันเป็นสมาชิกใหม่ของโรงเรียนแล้ว เฮ!!!!!! ........   แล้วใครกันนะช่างตั้งชื่อว่าอีพะโล้  สอบถามได้ความว่าครูดวงจันทร์ เป็นผู้ตั้งให้ พูดถึงครูคนนี้เขามีวิธีตั้งชื่อต่างๆ ให้คนในโรงเรียนยอมรับได้เป็นส่วนใหญ่ เช่น ก่อนจะมีอีพะโล้ ก็มีอีวาโก้มาก่อน อีนังนี่นมยานโตงเตง ค่าที่มีลูกหลายครอกนัก เดินไปนมฟัดเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา  ครูดวงฯ ก็คงคิดว่ามันไม่ใส่เสื้อชั้นใน ถ้ามีเสื้อยกทรงยี่ห้อดี ๆ มันคงไม่ฟัดไปฟัดมา  มันจึงได้ชื่อว่า อีวาโก้( บังเอิญยี่นี้กำล้งมาแรง )    อีพะโล้นี่ก็กลิ่นแรงเหมือนพะโล้ตั้งไฟให้เดือดได้มั้ง....    อีพะโล้เป็นหมามีระเบียบวินัย และรักโรงเรียนมาก  ( เรื่องระเบียบวินัยนี่ก็มีประวัติอีก เพราะที่หน้าโรงเรียนมีสะพานลอยข้ามทาง ช่วงวันหยุด และช่วงจราจรเบาบาง บรรดาหมา ๆ ที่อยู่โรงเรียนมันจะใช้เป็นทางข้ามไปหาหมอและพยาบาลที่โรงพยาบาลสมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ ๑๗  เพื่อเยี่ยมเยียนผู้ป่วยหรือไม่ก็ไปตรวจสุขภาพบ้างกระมัง เพราะเคยเห็นมันไปยืนรออยู่แถวห้องยื่นบัตรบ้าง ห้องอื่น ๆ บ้าง เคยมีคนพูดว่าเออ ท่านบรรหารนี่ดีนะ ช่วยหางบให้หมาข้ามถนน แต่ฉันว่าดีนะท่านมีเมตตาดี ไม่อย่างนั้นเทศบาลทำงานแย่เลย  .....พูดไป แต่พอช่วงโรงเรียนเข้า และ เลิกเรียนท่านจะเห็นว่าสะพานลอยมีประโยชน์มากที่สุดเพราะนักเรียนบางลี่จำนวนไม่ตำกว่า ๑ พันคน เดินเป็นแถวเหมือนมังกรเลื้อยขึ้นฟ้า เคยดูไหม ดาร์กอนบอลน่ะ และอีกประโยชน์หนึ่งข้อนี้สูงสุดเลยสะพานมันด่าได้ด้วยนะ เพราะเมื่อไรที่อีพะโล้และบรรดาหมา ๆ นักเรียนทั้งหลายกำลังปฏิบัติการข้ามถนนอยู่นั้น  หากมีคนเดินข้ามทางข้างล่าง อะไรจะเกิดขึ้น ....คุณช่วยฮาหน่อยนะคะ )  ไปไกลแล้ว............อีพะโล้ใหม่นะคะ  .....สังเกตได้ว่าเมื่อวันเปิดเรียนวันแรกของสัปดาห์หรือภาคเรียน มันจะมาโรงเรียนตั้งแต่เช้า เป็นตัวแรก  พอครูหรือนักเรียนคนใดมาเป็นคนแรกมันจะเข้าไปทักทายตะกายหน้าตะกายหลังนัวเนียอยู่นั่นแล้ว ประมาณว่าข้าคิดถึงเหลือเกิน  เมื่อถึงเวลาเข้าแถวหน้าเสาธงมันก็ไปเข้าแถวกับนักเรียนตามประสาขามาก  และบางทีมีอาการเหมือนอยากคุยกับนักเรียน ( มันทำเหมือนนักเรียนนั่งคุยกันในแถว ( โรงเรียนนี้ส่วนใหญ่ให้นักเรียนนั่งฟังครูพูด ) เมื่อเคารพธงชาติมันก็ยืนนิ่ง แต่มันไม่ร้องเพลงชาตินะ เพราะเขาเปิดเทป มันก็ทันสมัย เห็นไหมว่ามันมีระเบียบวินัยแค่ไหน  ( ข้อนี้ครูก็ใช้สอนนักเรียนที่ชอบคุยเสียงดังระหว่างทำกิจกรรมได้อีก  ...นี่นวัตกรรมการสอนจริยธรรมล้ำเลิศเชียวนะ น่านำไปทำผลงานนะ......) ยิ่งถ้าช่วงมีหนุ่มต่างโรงเรียนมาเที่ยวที่โรงเรียนมัน มันสามารถคุมอยู่นะไม่มีการกัดกัน แฮ่กัน เห่ากัน ทุกตัวต้องทำกิจกรรมหน้าเสาธงให้เรียบร้อยก่อนแล้วจึงค่อยเสวนากัน   ถ้าไม่มีคุณหมาตัวไหนมาหามัน  อีพะโล้ก็จะไปเข้าเรียนวิชาต่าง ๆ ยิ่งถ้ามีกิจกรรมค่ายต่าง ๆ ขอบอกอีพะโล้ขอจองค่ะ  เข้าร่วมกิจกรรมทั้งกลางวันกลางคืน  ข้อนี้ยืนยันได้เพราะมันเข้าค่ายสัมมนาเยาวชนฯ มา ๕ ครั้งและค่ายการ์ตูน ๑ ครั้ง แล้ว  เคยคิดจะทำเกียรติบัติให้มันเหมือนกันแต่เกรงใจคนที่ลงนามเกียรติบัตร  ...... ทีนี้มาว่ากันถึงข้อที่อีพะโล้มันรักโรงเรียน  มันจะเฝ้าโรงเรียนในวันหยุด และถ้าใครไปมา ทั้งนักเรียนและผุ้ปกครองมันไม่ไล่ หรือกัด แต่ถ้าแปลกหน้ามา ขอบอกต้องใส่เกราะตั้งแต่เท้ายันหัวเลยนะ  ไม่เชื่อจะลองดูบ้างก็ได้ ............ที่เล่ามายืดยาวนี่อยากได้คำตอบจากผู้รู้ว่ามันเป็นความจริงไหมที่สัตว์มันบำเพ็ญเพียรเพื่อชาติหน้าของมัน สงสัยว่าชาติก่อนมันอยากเรียนหนังสือแต่ไม่ได้เรียน เมื่อเกิดมาชาตินี้เป็นหมาก็ขอเป็นหมาโรงเรียนเถอะนะ เพราะมีผู้สอนสั่ง ( เคยอ่านหนังสือเขาว่าสัตว์สามารถเพียรให้เกิดในชาติหน้าที่ไม่เลวร้ายไปกว่าเดิมได้ แต่มนุษย์เพียรได้ทั้งทางสูงและทางต่ำ )  ข้อนี้ให้คิดเองตอบเองนะ  คนเล่าไม่ถาม

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

อีพะโล้ มีทายาทแล้ว  ...ชื่อ ปุยฝ้าย....วิ่งไล่กัดหนูแทบทุกวันเลยอ๊า.....แบบว่า   น่าเอาไปต้มยำ 55555+++

            อาจารย์ไปเที่ยวมุกดาหารให้สนุกน๊า อย่าลืมของฝากเวลาเปิดเทอมนะค่ะ คิคิ

             เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----------> น้องจิ ^_^

ฝากบอกน้ำรินด้วยว่า คิดฮอดหลายเด้อ คิคิ

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

มีของฝากจินะ เป็นหินจากภูผาเทิบน้ำรินให้จิไปแบกเอง ยิ่งก้อนให

ญ่ ยิ่งมีค่ามากนะ แพงด้วยหละ (ถ้าบ้านเลี้ยงไก่มากๆ ก็ขึ้นรถไปเอานะ)