เรื่องของ....น้องก้อง

มาร่วมสร้างอนาคตที่ดีของชาติกันเถอะ

เรื่องของ...น้องก้อง     

       

              กลับมาที่ ต.ป่าแฝก            ไม่ไกลจากบ้านลุงเสน่ห์นัก เราได้พบกับอีกครอบครัวหนึ่งซึ่งเป็นผลพวงมาจากที่มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งไปขอใบรับรองแพทย์ที่โรงพยาบาลเพื่อจะไปสมัครสอบโควต้า เข้าเรียนต่อที่ คณะวิศวกรรมไฟฟ้า มหาวิทยาลัยนเรศวร วิทยาเขตสารสนเทศพะเยา ในปีการศึกษา 2550  ซึ่งต้องมีการตรวจร่างกาย ตรวจสุขภาพ และเสียค่าใช้จ่ายประมาณ 700 บาท แต่เด็กคนนี้ซึ่งชื่อว่า “น้องก้อง” ไม่มีสตางค์เลยจะไม่ตรวจและจะสละสิทธิ์ไม่เรียนต่อและจะไปรับจ้างทำงานที่กรุงเทพฯแทน 

              พี่ชลัทธร บอกว่า จากการสอบถามพบว่า น้องก้อง หรือ นายวรวัฒน์  แปงคำเรือง อายุ 19 ปี เป็นเด็กเรียนเก่งมาก อยู่ในอันดับต้น ๆ ของโรงเรียนแม่ใจวิทยาคม เกรดเฉลี่ย 3.55  และได้รับการรับรองจากโรงเรียนแม่ใจฯว่าเป็นเด็กที่เรียนดีและมีความประพฤติเรียบร้อย  และเมื่อติดตามไปถึงครอบครัวพบว่า น้องก้องเป็นเด็กกำพร้าอยู่กับตาและยายซึ่งมีฐานะยากจน ตามีอาชีพซ่อมรถจักรยานรายได้เฉลี่ยไม่ถึง 50 บาทต่อวันและเป็นโรคหัวใจ ส่วนยายมีปัญหาแขนขวาพิการและข้อศอกซ้ายไม่สามารถเหยียดตรงได้ประกอบอาชีพไม่ได้   จึงไม่สามารถส่งเสียน้องก้องได้  ซึ่งผู้นำในชุมชนก็รับรอง ว่าเป็นเด็กดีและยากจนจริง  จึงน่าเสียดายหากเด็กคนหนึ่งที่ตั้งใจและมีความมุ่งมั่นในเรียนการเรียนจริงจะเสียโอกาสในชีวิต 

                 ในวันนี้น้องก้องได้เข้าเรียนเทอมแรกที่ จากการช่วยเหลือของทีมเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลแม่ใจที่นำโดยคุณชลัทธร และเพื่อน รวมทั้งความช่วยเหลือจาก พระสงฆ์  อบต.ป่าแฝก   และภาคเอกชนบางราย ร่วมกันสมทบเงินเป็นค่าใช้จ่าย ซึ่งบางส่วนได้จ่ายไปแล้ว และบางส่วนยังค้างชำระ  โดยมีค่าใช้จ่ายหลักได้แก่ ค่าหอพักในมหาวิทยาลัยปีละ 9,400 บาท  ค่าอาหารและค่าใช้จ่ายส่วนตัวเดือนละประมาณ 4,000 บาท (ตอนนี้มีเงินที่ผู้ใจบุญสมทบให้ 2,000 บาท)  ส่วนค่าเทอม  ๆ ละ 15,000 บาทน้องก้องได้กู้จากองทุนกู้ยืมจากรัฐบาลอยู่ระหว่างติดตามเรื่อง

                 นอกจากนี้ยังมีค่าอุปกรณ์การเรียนเช่นเอกสารเพิ่มเติมต่าง ๆ และการใช้งานคอมพิวเตอร์ที่น้องก้องต้องใช้บริการของห้องสมุดซึ่งมีข้อจำกัด  ทำให้บางครั้งทำให้ส่งงานอาจารย์ไม่ทัน  แต่น้องก้องก็มีความพยายามและสามารถสอบผ่านด้วยดี (ขณะที่ในจำนวนนักศึกษาที่เข้าเรียนกว่า 500 คน มีลาออกไปแล้วเกือบครึ่ง)

                 กรณีของน้องก้อง เป็น น้ำใจและความปรารถนาดีที่อยากเห็นเด็กคนหนึ่งที่หากสามารถผลักดันให้ได้เรียนในสิ่งที่เด็กมีความสามารถอีกเพียง 4 ปีเท่านั้น  แต่ค่าใช้จ่ายสำหรับการเรียนคณะฯนี้ค่อนข้างสูงและลำพังกำลังของผู้ปรารถนาดีกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มนี้ก็ไม่เพียงพอ  หากผู้ใดหรือองค์กรใดอยากจะร่วมสมทบเพื่อสร้างอนาคตที่ดีให้กับเยาวชนที่ดีคนหนึ่งได้มีโอกาสทางการศึกษา ซึ่งขณะนี้มีค่าใช้จ่ายค้างจ่ายของน้องก้องคือ ค่าชุดนักศึกษาและอุปกรณ์การเรียน 5,730 บาท ซึ่งยืมเงินนอกระบบมาสำรองจ่าย  และค่าใช้จ่ายประจำเดือนอีกเดือนละ 2,000 บาท  จำนวนเงินหรือระยะเวลาในการช่วยเหลือก็แล้วแต่ผู้ใจบุญจะเห็นสมควร หรือหากมีหนังสือ อุกรณ์การเรียนเกี่ยวกับวิศวกรรมไฟฟ้าจะบริจาคให้น้องก้องได้ใช้ศึกษาต่อก็จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง    

                โดยสามารถประสานความช่วยเหลือไปได้ที่คุณชลัทธร  พยาบาลวิชาชีพ 7 โรงพยาบาลแม่ใจที่เป็นแกนหลักเกาะติดช่วยเหลือน้องก้องมาตั้งแต่ต้น โดยจะติดต่อไปที่โรงพยาบาลหรือโทรศัพท์ 085-7064889

<p style="margin: 0in 0in 10pt" class="MsoNormal"></p>

 

น้องก้อง กับคุณยาย และ คุณชลัทธร อัญญาเนาวรัตน์ จากโรงพยาบาลแม่ใจ

 

</span>

[จากฮาถึงคิง]

ก้องนี่ฮา ไอ่อั๋น วรพันธุ์  คำดีเน้อเปื่อนเก่าคิงต๋อนอยู่โฮงเฮียนแม่ใจวิทยาคมห้องม.3/7 จ๋ำได้ก่อ บ่ะเด่วนี้ฮาเฮียนคณะอุตสาหกรรม-วิศวกรรมอาหารตี่ ม.เจียงใหม่ บ่ะได่ป่ะกั๋นเมินแล้วชัก10เดือนท่าจะได้เนาะ ฮาก่ะได้อ่านเรื่องราวของคิงหละ ชีวิตของคิงนี่บ่เกยได้สุขสบายเหมือนคนอื่นเลย ฮาเกยกิ๋นข้าวตอนกับคิงตี่โฮงเฮียนกู่วัน ฮาก่ะว่าคิงหยังมากิ๋นจานเดวแล้วก่ะอิ่ม ม่ะกิ๋นหยังแหมเลย ผ่อแล้วผอม เป๋นว่าสาเหตุมาจากจะอื้อลู้ คิงไปดีผั่งลาออกไปหยะก๋านเตี่ย ใจ๋เย็นๆสู้ๆ อดเอาแหมสามปี๋ป๋ายบ่ะดาย คิงเป๋นคนเฮียนเก่ง หัวไว เฮียนอะหยังก่ะฮู้เรื่องก่อนฮาก่อน ห้ามลาออกเตี่ยหนาบ่ะ คิงไปหยะก๋านต๋อนนี้ ความฮู้คิงก่ะมีน้อย วุฒิม.6สมัยบ่ะเด่วเงินเงินมันน้อย วันตางหน้าคิงก่ะได้หยะก๋านมอกเอียะเงินก่ะน้อย บ่ะสมกับความเก่ง+ความฮู้ตี่คิงมีอยู่เลย  สู้คิงอดเฮียนวิศวะหื้อจบบ่ะดีกว่าก่ะ

แหมน้อยคิงจบวิศวะคิงก่ะมีก๋านมีงานดีๆทำแล้ว มีสตางเลี้ยงป่ออุ๊ย แม่อุ๊ยคิงแหมแม่นก่อ เปิ่นก่ะเฒ่าแล้ว ถ้าเปิ่นได้หันคิงมีก๋านมีงานทำดีๆทำ เปิ่นท่าจะดีใจ๋มีหลานเป๋นหน้าเป๋นต๋า ถ้าคิงลาออกบ่ะเด่ววันหน้าไฝจะมาเลี้ยงป่ออุ๊ยแม่อุ๊ยคิง กึ๊ดดีๆหนาบ่าก้อง ใจ๋เย็นๆ เอี่ยะเน้อ มีหยังก่ะโทรหาฮา0873020170

ฮาก่ะจ่วยหยังคิงบ่าได้นักหลอก เพราะว่าฮาก่ะเป๋นแค่นักศึกษาธรรมดาคนนึ่งเต่าอั้น ฮาไปล่ะเน้อ

                      จากไอ่อั๋น วรพันธุ์ คำดี

[ธัญญามาศ แปงคำเรือง]

อ้ายก้องสู้ๆๆเจ้า

น้องกายเองเน้อ

[จุฑารัตน์ เมืองชัย]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆนะก้อง เค้าเป็นกำลังใจอีกไม่ถึงเทอมก้องก็เรียนจบ มีงานทำและน้า อนาคตอันสดใสรอเราอยู่น้า อดทนไว้.....^^

[ืnok]

สู้ๆๆๆๆๆๆนะ เค้ายังอยู่ตรงนี้ เวลาเค้าเบื่อๆเซงๆเค้าจะชอบมาอ่านเรื่องราวของแก ทำให้คิดอะไรได้อีกเยอะ และอยากเป็นกำลังใจให้แกตลอดไป ^^

[smiley nok]

• วันที่ 21-08-58 นอนไม่หลับเข้ามาอ่านเรื่องราวชีวิตแก เค้าไม่รู้ว่าเราสองคนมาถึงจุดนี้ได้ยังไง....จุดที่ต้องมานั่งฟังแกจุ้จี้ขี้บ่นและจุดที่เค้าอยากอยู่ข้างๆแกเป็นกำลังใจให้แกตลอดไป...❤️

[Smiley nok]

26-05-59 วันนี้แอบอู้งานมาอ่านเรื่องราวของแกเช่นเคย วันไหนที่รู้สึกเหนื่อยล้าก็จะเข้ามาอยู่ตรงนี้

แต่แกคงไม่รู้ว่าแกสำคัญกับเค้าแค่ไหน หลายครั้งต่อหลายครั้งที่คิดว่าเราจะไปกันรอดมั๋ย

ขนาดตอนนี้ยังไม่รู้เลยจะรอดหรือเปล่า 555+ แต่ไม่เป็นไรอนาคตจะอยู่ตรงนี้หรืออยู่ที่ไหนๆ

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^แกก็คือที่สุดของใจเค้า^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

[Smailey nok]

วันนี้เป็นวันที่เห็นน้ำตาแกและความอ่อนแอ บอกเลยว่าเค้าสตันอย่างแรง นักมากใช่มั๋ยแก เหนื่อยมากใช่มั๋ย เห็นแกวันนี้แล้วบอกเลยไม่โอเคเลย ขอให้ช่วงเวลาแย่ๆของแกความรู้สึกแย่ๆของแกผ่านพ้นไปโดยแล้วนะ ขออยู่อย่างนี้ข้างๆแกแบบนี้ตลอดไปนะ เป็นกำลังใจให้แกเสมอ

[Smiley Nok]

ขอบคุณวันเวลาดีๆที่เราเคยมีกัน

[Smiley Nok]

04-10-59 เริ่มต้นวันใหม่ หลังจากที่คิดว่าเรื่องเราจะจบแบบไหน ขอบคุณระยะเวลา 7 ปี ที่มีแก (03-10-59) ขอบคุณที่แกมีความชัดเจนเลือกที่จะบอกกับเค้าตรง แกอาจจะคิดว่าเค้าโง่ที่มองไม่เห็นอะไรเลย เค้ายอมรับเพราะเค้ามองแกดีมาโดยตลอด เค้าขอให้ชีวิตแกเจอแต่คนดีๆที่รักแกมาก และแกก็รักเค้ามากพอ...

**อย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะ...ทำกับเค้าคนเดียวก็พอ**

วันไหนที่เค้าพร้อมเปิดใจกับใคร... คนแรกที่เค้าอยากบอกคือแก (ถึงแม้แกไม่อยากรับรู้ก็ตาม)

[Smiley Nok]

22-04-60 ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ เค้าแค่จะมาบอกตามที่เค้าสัญญากับตัวเค้าเองว่า วันนี้เป็นวันที่เค้าพร้อมเปิดใจคุยกับคนๆหนึ่ง แล้ววันนี้เค้าตั้งใจมาบอกแกเป็นคนแรก ขอบคุณความทรงจำ.........โชคดีน๊ะก้อง