สนุกกับการเรียนรู้แบบโครงงาน : หนูไม่ได้โม้ค่ะครู..!!!.
คุยเฟื่อง...เรื่องโครงงาน
การจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน...เทคนิคการจัดทักษะกระบวนการเรียนรู้ทุกขั้นตอนของกระบวนการและขั้นตอนของโครงงานให้นักเรียนได้เรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญ…
รวมทั้งเกณฑ์การประเมินโครงงาน...นักเรียนต้องสามารถประเมินตนเอง..ประเมินเพื่อน...และประเมินโครงงานได้
ทำอย่างไรที่จะให้นักเรียนมีความสุข...และสนุกกับการทำโครงงาน...
ทำอย่างไรให้เด็กไม่รู้สึกกดดันกับการทำโครงงาน....
โครงงานที่ได้ขึ้นเวทีการแข่งขัน...ต้องเป็นโครงงานที่ผ่านการประเมินการให้คะแนนของนักเรียน...ไม่ใช่ได้จากครูเป็นผู้คัดเลือกไป...
เมื่อเข้าสู่เวทีการแข่งขันควรให้อิสระทางด้านความคิด...เปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้ผูกมิตรกับคู่แข่งขัน...ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้...เพื่อเพิ่มประสบการณ์...และนำไปต่อยอดองค์ความรู้เดิมที่เด็กๆ มีอยู่
ในเวทีการแข่งขัน...เด็กๆ ไม่มีความกดดัน
เป็นปัจจัยหลักที่ช่วยให้ผ่านอุปสรรคอย่างราบรื่น
หลังจากผ่านเวทีปี 2548 (ปีการศึกษา 2547)... การแข่งขันโครงงานปี 2549 เด็กๆจะมีความสุขกับการแข่งขันโครงงานไม่เครียดอีกต่อไป...
นักเรียนจะพากันวิพากษ์...โครงงานของแต่ละทีมอย่างสนุกสนาน...
วันที่มีการแข่งขันโครงงาน...ในช่วงพักเที่ยงครูได้มาแวะเยี่ยมและมาทานข้าวกับเด็กๆ (เพราะครูไม่ได้อยู่เป็นกำลังใจให้กับเด็กๆ...เนื่องจากต้องไปเป็นกรรมการตัดสินโครงงานของช่วงชั้นที่ 4...ถึงแม้จะโดดเดี่ยว...แต่เด็กๆ เค้าเข้มแข็งมาก)
“คุณครูขา...โครงงานของเราได้ที่หนึ่งแน่นอน...แบบขาดลอย”....
“เข้าข้างตัวเองมากเกินไปหรือเปล่าลูก”....
“จริงๆ...ค่ะคุณครู...หนูจัดอันดับที่ 1,2,3 ไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”...
“ตอนแรกหนูคิดว่าทีมนี้จะน่ากลัวมากค่ะ...เพราะผลงานเขาดีมากค่ะ...พอหนูอ่าน (เด็กๆ มักจะติดกับคำว่า..."พอ"...)
จุดประสงค์ของโครงงานของเขาเป็นแบบนี้...แต่บทสรุปคนละเรื่องเลยค่ะ”....
“อีกทีมนะค่ะ...หนูไปถาม...เขาตอบหนูไม่ตรงประเด็นเลยค่ะ”...
“เอ๋...วันนี้พวกเรามาแข่งโครงงานหรือเป็นกรรมการกันแน่”.!!!..
ในที่สุดผลการตัดสิน...เป็นไปตามที่เด็กๆ ได้ประเมินเอาไว้...
โครงงานการงานอาชีพและเทคโนโลยีช่วงชั้นที่ 3 ของเราชนะขาด...97 คะแนน (เด็กๆประเมินให้ตนเอง..94 คะแนน)...
เด็กๆดีใจมาก...คุย (โม้) ไม่หยุดเป็นเดือน.....
ความเห็น (6)
- “คุณครูขา...โครงงานของเราได้ที่หนึ่งแน่นอน...แบบขาดลอย”....
- คุณครูขา..เด็กที่นี่เยี่ยมคะ..อิอิ..ประเมินตัวเองได้ด้วย...เป็นสิ่งที่ดีคะที่รู้ข้อดีข้อเสียของตนเองและผู้อื่น...เพื่อจะได้ปรับปรุงพัฒนาตนเองในวันข้างหน้า..
- และสิ่งที่สำคัญที่สุดต้องยอมรับคำตัดสินด้วยคะ...ต้องรู้จักเผื่อใจไว้ด้วย...เพราะในโลกแห่งความเป็นจริง...มีการคดโกงซึ่งๆหน้ารอเขาอยู่อีกมากมาย...เขาจะได้ไม่หมดไฟหรือหมดกำลังใจในการพัฒนาตนเองคะ
- ฮ่าๆ..ผู้ใหญ่หลายคนซะอีกคะ..ไม่ชอบการถูกตรวจสอบ..และการถูกประเมิน...
- ทั้งๆที่จับได้คาหนังคาเขาๆยังไม่ยอมรับ..ไม่ยอมลาออกเอง..ต้องรอให้เชิญออก..เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับเด็กๆเลยคะ..อย่างกรณีบกพร่องโดยสุจริตไงคะ...แรกๆคนก็ชื่นชม..แล้วตอนนี้เป็นไงละ..อิอิ
สวัสดีค่ะ 
naree suwan
- เด็กๆ คงอ่านตำรา "ซุนวู" มาค่ะ...อิอิ...
- เรื่องการประเมิน...."ความจริง" เป็นเรื่องเจ็บปวดค่ะ..และมักจะรับไม่ค่อยได้ที่ตนเองจะถูกประเมิน....แล้วไม่รู้จะเอาอะไรไปให้ประเมิน....
..."ลิง" อาบน้ำกะสบู่เหลวที่แวะเอามาฝากแล้วเป็นไงคะ......หล่อขึ้นมั๊ย......(55)
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะครูGutjang
- เด็กๆประสบผลสำเร็จในวันนี้ หมายถึง ครู หล่อหลอมมาดีค่ะ
หญ้าบัว
- เท่าที่เห็นนะคะ...เด็กๆ ที่แข่งโครงงานส่วนใหญ่ เข้าใจในกระบวนการเรียนรู้แบบโครงงานไม่มากนักค่ะ มักจะท่องจำเพื่อไปนำเสนอมากกว่า....และอีกปัญหาหนึ่งที่สำคัญ ก็เป็นอย่างที่เด็กเล่าให้ฟังคือ ความเชื่อมโยงของเนื้อหาแต่ละบทไม่ค่อยจะสอดคล้องกันค่ะ เช่น บทสรุปไม่ตอบคำถามวัตถุประสงค์ของการศึกษา เป็นต้น
- .....
ขอบคุณค่ะ
- มาทักทายค่ะ
- ดีใจกับเด็ก ๆ ด้วยนะคะ
- เด็กดีเพราะมีครูสร้างค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
RAK-NA เด็กดีเพราะมีครูสร้าง
- ขอบคุณค่ะ
- แต่ความลับคือ....ครูเรียนรู้พร้อมกับเด็กค่ะ..(อิ)อิ
- ผ่านการลองผิดลองถูกมาระยะหนึ่ง....ตอนนี้เริ่มเข้าที่แล้วค่ะ
- ......